۸۷٬۵۶۷
ویرایش
جز
جایگزینی متن - ' علیه السلام ' به ' علیه‌السلام '
جز (جایگزینی متن - 'علیهم السلام' به 'علیهم‌السلام') |
جز (جایگزینی متن - ' علیه السلام ' به ' علیه‌السلام ') |
||
| خط ۱۳: | خط ۱۳: | ||
از این آیات به روشنى استفاده مى شود، که گناهان، دو گونه اند: کبیره و صغیره و همچنین استفاده مى شود بعضى از گناهان، بدون توبه حقیقى بخشودنى نیست، ولى بعضى از آنها بخشودنى است. | از این آیات به روشنى استفاده مى شود، که گناهان، دو گونه اند: کبیره و صغیره و همچنین استفاده مى شود بعضى از گناهان، بدون توبه حقیقى بخشودنى نیست، ولى بعضى از آنها بخشودنى است. | ||
[[على (ع)|امام على]] | [[على (ع)|امام على]] علیه‌السلام در گفتارى فرمود: گناهان بر سه گونه اند: گناه بخشودنى و گناه نابخشودنى و گناهى که براى صاحبش، هم امید بخشش داریم و هم ترس از کیفر. | ||
سپس فرمود: اما گناهى که بخشیده است، گناه بنده اى است که خداوند او را در دنیا کیفر مى کند و در [[آخرت]] کیفر ندارد. در این صورت خداوند حکیم تر و بزرگوارتر از آن است که بنده‌اش را دو بار کیفر کند. | سپس فرمود: اما گناهى که بخشیده است، گناه بنده اى است که خداوند او را در دنیا کیفر مى کند و در [[آخرت]] کیفر ندارد. در این صورت خداوند حکیم تر و بزرگوارتر از آن است که بنده‌اش را دو بار کیفر کند. | ||
| خط ۵۱: | خط ۵۱: | ||
گرچه هر گناه، چون مخالفت فرمان خداى بزرگ است، سنگین و بزرگ است، ولى این موضوع منافات ندارد که بعضى از گناهان نسبت به خود و آثارى که دارد، بزرگتر از برخى دیگر باشد، و به گناهان بزرگ و کوچک تقسیم گردد. | گرچه هر گناه، چون مخالفت فرمان خداى بزرگ است، سنگین و بزرگ است، ولى این موضوع منافات ندارد که بعضى از گناهان نسبت به خود و آثارى که دارد، بزرگتر از برخى دیگر باشد، و به گناهان بزرگ و کوچک تقسیم گردد. | ||
=گناهان کبیره در کلام امام صادق | =گناهان کبیره در کلام امام صادق علیه‌السلام = | ||
عمروبن عبید یکى از علماى اسلام، به حضور امام صادق (علیه السلام) آمد، سلام کرد و سپس این آیه را خواند: نیکوکاران کسانى هستند که از گناهان بزرگ، و زشتى پرهیز مى کنند. (شوری، 38)<ref>الذینّ یجتنبون کبائر الاثم و الفواحش. </ref> | عمروبن عبید یکى از علماى اسلام، به حضور امام صادق (علیه السلام) آمد، سلام کرد و سپس این آیه را خواند: نیکوکاران کسانى هستند که از گناهان بزرگ، و زشتى پرهیز مى کنند. (شوری، 38)<ref>الذینّ یجتنبون کبائر الاثم و الفواحش. </ref> | ||
| خط ۱۱۳: | خط ۱۱۳: | ||
قرآن درباره ى پرهیزکاران مى‌فرماید: آنان آگاهانه بر گناهانشان، اصرار نورزند. (آل عمران، 135)<ref>ولم یصروا على ما فعلوا و هم یعلمون. </ref> | قرآن درباره ى پرهیزکاران مى‌فرماید: آنان آگاهانه بر گناهانشان، اصرار نورزند. (آل عمران، 135)<ref>ولم یصروا على ما فعلوا و هم یعلمون. </ref> | ||
امام باقر | امام باقر علیه‌السلام در شرح این آیه فرمود: اصرار، عبارت از این است که کسى گناهى کند و از خدا آمرزش نخواهد و در فکر توبه نباشد. | ||
امیرمؤمنان على | امیرمؤمنان على علیه‌السلام فرمود: از اصرار بر گناه بپرهیز، چرا که از بزرگترین جرایم است. (مستدرک الوسایل، موسسه آل البیت، ج11، ص368)<ref>ایاک و الاصرار فانه من اکبر الکبائر و اعظم الجرائم.</ref> | ||
=== غفلت از گناهان صغیره === | === غفلت از گناهان صغیره === | ||
امام صادق | امام صادق علیه‌السلام فرمود: رسول خدا (صلّى اللّه علیه و آله) همراه یاران (در سفرى) در سرزمین بى آب و علفى فرود آمد، به یارانش فرمود: ائتوابحطب، هیزم بیاورید که از آن آتش روشن کنیم تا غذا بپزیم. یاران عرض کردند: اینجا سرزمین خشکى است و هیچگونه هیزم در آن نیست !. رسول خدا (صلّى اللّه علیه و آله) فرمود: بروید هر کدام هر مقدار مى توانید جمع کنید آنها رفتند و هر یک مختصرى هیزم یا چوب خشکیده اى با خود آورد و همه را در پیش روى پیامبر (صلّى اللّه علیه و آله) روى هم ریختند، پیامبر صلّى اللّه علیه و آله فرمود: این گونه گناهان، روى هم انباشته مى شوند. | ||
سپس فرمود: ایّاکم و الُمحقّرات من الذّنوب از گناهان کوچک بپرهیزید که همه آنها جمع و ثبت مى گردد. ...(اصول کافی، ج2، ص 288) | سپس فرمود: ایّاکم و الُمحقّرات من الذّنوب از گناهان کوچک بپرهیزید که همه آنها جمع و ثبت مى گردد. ...(اصول کافی، ج2، ص 288) | ||
امام صادق | امام صادق علیه‌السلام فرمود: لا صَغیرة مع الاِصرار در صورت اصرار، گناه صغیره اى نباشد. (بحار الانوار، ج 8، ص 352) | ||
== دوم. کوچک شمردن گناه == | == دوم. کوچک شمردن گناه == | ||
| خط ۱۷۹: | خط ۱۷۹: | ||
=گناه بزرگان از دیدگاه روایات= | =گناه بزرگان از دیدگاه روایات= | ||
1 امام صادق | 1 امام صادق علیه‌السلام در ضمن گفتارى فرمود: هفتاد گناه از جاهل، بخشیده مى شود قبل از آنکه یک گناه از عالم، بخشیده گردد.<ref>بحارالانوار، ج75، ص193</ref> | ||
رسول اکرم صلّى اللّه علیه و آله در ضمن گفتارى فرمود: اگر عالمان دین و زمامداران، فاسد شدند، مردم نیز فاسد مى شوند. | رسول اکرم صلّى اللّه علیه و آله در ضمن گفتارى فرمود: اگر عالمان دین و زمامداران، فاسد شدند، مردم نیز فاسد مى شوند. | ||