عباس بن علی: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۴: خط ۴:


=زندگی‌نامه=
=زندگی‌نامه=
کنیه‌اش ابوالفضل است و به او القاب دیگر مانند '''«قمر بنی‌هاشم»'''، '''«سقای کربلا»'''، '''«علمدار حسین»''' و ... نیز داده‌اند. طبق روایات [[شیعه]] او جوانی دلاور، زیبا و بلند قد بوده‌است، در جنگ‌های [[جنگ صفین|صفین]] و [[جنگ نهروان|نهروان]] در کنار پدرش [[علی بن ابی طالب|علی بن ابی‌طالب]] جنگیده است و او یکی از چند نفری است که در بین [[شیعیان]] به باب‌الحوایج معروفند.
کنیه‌اش ابوالفضل است و به او القاب دیگر مانند '''«قمر بنی‌هاشم»'''، '''«سقای کربلا»'''، '''«علمدار حسین»''' و ... نیز داده‌اند. طبق روایات [[شیعه]] او جوانی دلاور، زیبا و بلند قد بوده‌است، در جنگ‌های [[جنگ صفین|صفین]] و [[جنگ نهروان|نهروان]] در کنار پدرش [[علی بن ابی طالب|علی بن ابی‌طالب]] جنگیده است و او یکی از چند نفری است که در بین [[شیعیان]] به باب‌الحوائج معروفند.
او سه برادر تنی به نام‌های جعفر، عبدالله و عثمان داشت که همگی آنان در روز عاشورا سال ۶۱ قمری در کربلا کشته شدند. او با لبابه دختر عبیدالله بن عباس ازدواج کرد و دارای چهار پسر به نام‌های عبیدالله، فضل، حسن، قاسم و یک دختر شد. در خصوص تعداد فرزندان او اختلاف نظر وجود دارد. همه فرزندان او به جز عبیدالله بلاعقب ماندند.
او سه برادر تنی به نام‌های جعفر، عبدالله و عثمان داشت که همگی آنان در روز عاشورا سال ۶۱ قمری در کربلا کشته شدند. او با لبابه دختر عبیدالله بن عباس ازدواج کرد و دارای چهار پسر به نام‌های عبیدالله، فضل، حسن، قاسم و یک دختر شد. در خصوص تعداد فرزندان او اختلاف نظر وجود دارد. همه فرزندان او به جز عبیدالله بلاعقب ماندند.
== القاب ==
== القاب ==
خط ۱۰: خط ۱۰:
== کنیه‌‌ها ==
== کنیه‌‌ها ==
«ابوالفضل»: مشهورترین کنیه عباس است <ref>ابوالفرج الاصفهانی، مقاتل الطالبیین، ۱۴۰۸ق، ص۸۹.</ref> برخی عنوان کرده‌اند که چون در خاندان بنی‌هاشم هر کس عباس نام داشت، ابوالفضل خوانده می‌شد، به عباس(علیه‌السلام) نیز حتی در کودکی ابوالفضل گفته می‌شد <ref>مظفر، موسوعة بطل العلقمی، ۱۴۲۹ق، ج۲، ص۱۲.</ref>.
«ابوالفضل»: مشهورترین کنیه عباس است <ref>ابوالفرج الاصفهانی، مقاتل الطالبیین، ۱۴۰۸ق، ص۸۹.</ref> برخی عنوان کرده‌اند که چون در خاندان بنی‌هاشم هر کس عباس نام داشت، ابوالفضل خوانده می‌شد، به عباس(علیه‌السلام) نیز حتی در کودکی ابوالفضل گفته می‌شد <ref>مظفر، موسوعة بطل العلقمی، ۱۴۲۹ق، ج۲، ص۱۲.</ref>.
«ابوالقاسم»: به دلیل اینکه عباس(علیه‌السلام) فرزندی به نام قاسم داشت، به او ابوالقاسم نیز گفته می‌شد. این کنیه در زیارت اربعین نیز آمده است <ref>بهشتی، قهرمان علقمه، ۱۳۷۴ش، ص۴۳؛ مظفر، موسوعة بطل العلقمی، ۱۴۲۹ق، ج۲، ص۱۲.</ref>.
«ابوالقاسم»: به دلیل اینکه عباس(علیه‌السلام) فرزندی به نام قاسم داشت، به او ابوالقاسم نیز گفته می‌شد. این کنیه در زیارت اربعین نیز آمده است <ref>بهشتی، قهرمان علقمه؛ ۱۳۷۴ش، ص۴۳؛ مظفر، موسوعة بطل العلقمی، ۱۴۲۹ق، ج۲، ص۱۲.</ref>.
«ابوالقِربَة»: قِربَة به معنای مشک‌ آب است <ref>دهخدا، لغت‌نامه دهخدا، ۱۳۷۷ش، ج۱۱، ص۱۷۴۹۷.</ref> برخی معتقدند که این کنیه به این دلیل به او داده شده است که در واقعه کربلا چندین بار مشک آب به خیمه‌ها برد. این کنیه در چند منبع ذکر شده است <ref>بلاذری، انساب الاشراف، ۱۳۹۴ق، ج۲، ص۱۹۱؛ طبرسی، اعلام الوری باعلام الهدی، ۱۳۹۰ق، ص۲۰۳.</ref>.
«ابوالقِربَة»: قِربَة به معنای مشک‌ آب است <ref>دهخدا، لغت‌نامه دهخدا، ۱۳۷۷ش، ج۱۱، ص۱۷۴۹۷.</ref> برخی معتقدند که این کنیه به این دلیل به او داده شده است که در واقعه کربلا چندین بار مشک آب به خیمه‌ها برد. این کنیه در چند منبع ذکر شده است <ref>بلاذری، انساب الاشراف، ۱۳۹۴ق، ج۲، ص۱۹۱؛ طبرسی، اعلام الوری باعلام الهدی، ۱۳۹۰ق، ص۲۰۳.</ref>.
«ابوالفَرجَة»: فرجه به معنای گشایش و برطرف کردن اندوه است <ref>دهخدا، لغت‌نامه دهخدا، ۱۳۷۷ش، ج۱۱، ص۱۷۰۳۷.</ref> دلیل این کنیه این است که عباس(علیه‌السلام) در کار کسانی که به او متوسل می‌شوند گشایش ایجاد می‌کند <ref>مظفر، موسوعة بطل العلقمی، ۱۴۲۹ق، ج۲، ص۱۲.</ref>.
«ابوالفَرجَة»: فرجه به معنای گشایش و برطرف کردن اندوه است <ref>دهخدا، لغت‌نامه دهخدا، ۱۳۷۷ش، ج۱۱، ص۱۷۰۳۷.</ref> دلیل این کنیه این است که عباس(علیه‌السلام) در کار کسانی که به او متوسل می‌شوند گشایش ایجاد می‌کند <ref>مظفر، موسوعة بطل العلقمی، ۱۴۲۹ق، ج۲، ص۱۲.</ref>.
خط ۲۱: خط ۲۱:
شیخ مفید می‌نویسد: عباس به همراه [[حسین بن علی]](علیه‌السلام) برای آوردن آب به سمت فرات رفتند ولی سپاه عمر بن سعد مانع شدند. سپس او را محاصره و از حسین جدا کردند. عباس به تنهایی می‌جنگید تا بر زمین افتاد. در این هنگام او به دلیل زخم‌هایش نتوانست حرکت کند و زید و حکیم او را کشتند. بلاذری حرمله را قاتل عباس می‌داند و حکیم را کسی می‌داند که لباس عباس را از بدنش جدا کرد. او در زمان کشته‌شدن ۳۴ سال داشت<ref>جعفریان، رسول (۱۳۸۶). تاملی در نهضت عاشورا.</ref>.  
شیخ مفید می‌نویسد: عباس به همراه [[حسین بن علی]](علیه‌السلام) برای آوردن آب به سمت فرات رفتند ولی سپاه عمر بن سعد مانع شدند. سپس او را محاصره و از حسین جدا کردند. عباس به تنهایی می‌جنگید تا بر زمین افتاد. در این هنگام او به دلیل زخم‌هایش نتوانست حرکت کند و زید و حکیم او را کشتند. بلاذری حرمله را قاتل عباس می‌داند و حکیم را کسی می‌داند که لباس عباس را از بدنش جدا کرد. او در زمان کشته‌شدن ۳۴ سال داشت<ref>جعفریان، رسول (۱۳۸۶). تاملی در نهضت عاشورا.</ref>.  


آرامگاه او در شمال شرقی آرامگاه حسین بن علی در کربلا قرار دارد و شیعیان مابین آرامگاه او و حسین بن علی را بین الحرمین می‌نامند. توسعه و بازسازی حرم وی در زمان شاه طهماسب صفوی و سپس نادر شاه صورت گرفت. پس از حمله وهابیون به کربلا مجدداً توسط فتحعلی شاه بازسازی گردید<ref>موسوی المقرم، سید عبدالرزاق. سردار کربلا۲۵۳.</ref><br>
آرامگاه او در شمال شرقی آرامگاه حسین بن علی در کربلا قرار دارد و شیعیان مابین آرامگاه او و حسین بن علی را بین الحرمین می‌نامند. توسعه و بازسازی حرم وی در زمان شاه طهماسب صفوی و سپس نادر شاه صورت گرفت. پس از حمله وهابیون به کربلا مجدداً توسط فتحعلی شاه بازسازی گردید<ref>موسوی المقرم، سید عبدالرزاق. سردار کربلا۲۵۳.</ref>


=== در آثار هنری ===
=== در آثار هنری ===