۲۲٬۰۶۹
ویرایش
←تشویق و ترغیب به سوگواری
| خط ۵۲: | خط ۵۲: | ||
=== تشویق و ترغیب به سوگواری === | === تشویق و ترغیب به سوگواری === | ||
امامان خود هنرمندان و شعرا را به مرثیه‌گویی تشویق می‌کردند. چنان‌که [[جعفر بن محمد (علیه‌السلام)|جعفربن‌محمد (علیه‌السلام)]] سرایش شعر برای شهدای کربلا و گریاندن مردم را عامل | امامان خود هنرمندان و شعرا را به مرثیه‌گویی تشویق می‌کردند. چنان‌که [[جعفر بن محمد (علیه‌السلام)|جعفربن‌محمد (علیه‌السلام)]] سرایش شعر برای شهدای کربلا و گریاندن مردم را عامل ورود بهشت برای شاعر برشمرده است. نیز آن حضرت در روز عاشورا در منزل خود مراسم عزا برپا می‌کرد و بستگان و اصحاب خود را بدان دعوت می‌نمود<ref>ابن قولویه، کامل الزیارات، قم، باب ۳۲ و ۳۳.</ref>. [[کمیت اسدی]] از شاعران زمان [[امام باقر(ع)|محمدبن‌علی (علیه السلام)]][[امام باقر(ع)|،]] و [[جعفر بن محمد (علیه‌السلام)|جعفربن‌محمد (علیه‌السلام)]] و [[دعبل خزاعی]] از شاعران [[شیعی]] دوران حضرت رضا (علیه‌السلام) برای امام حسین‌بن‌علی (علیه‌السلام) مرثیه خوانده‌اند. در آن دوره، به کسانی که مصائب امام حسین‌بن‌علی (علیه‌السلام) را با شعر حکایت می‌کردند، '''«مُنشِد»''' گفته می‌شد<ref>مظاهری، رسانه شیعه، ۱۳۸۹ش، ص۳۳، به نقل از پوراحمدی، عزاداری امام حسین‌بن‌علی (علیه‌السلام) در محضر امامان شیعه، فصلنامه شیعه‌شناسی، شماره۸، ص۱۱۸.</ref>. | ||
کمیت اسدی از شاعران زمان [[امام باقر(ع)|محمدبن‌علی (علیه السلام)]][[امام باقر(ع)|،]] و [[جعفر بن محمد (علیه‌السلام)|جعفربن‌محمد (علیه‌السلام)]] و دعبل خزاعی از شاعران شیعی دوران حضرت رضا (علیه‌السلام) برای امام حسین‌بن‌علی (علیه‌السلام) مرثیه خوانده‌اند. در آن دوره، به کسانی که مصائب امام حسین‌بن‌علی (علیه‌السلام) را با شعر حکایت می‌کردند، | |||
=== رشد و گسترش عزاداری === | === رشد و گسترش عزاداری === | ||