۲۱٬۸۹۶
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۹: | خط ۱۹: | ||
}} | }} | ||
'''گلرخسار صفی اِوا'''، متولد 17 دسامبر 1947 م، در شهر دوشنبه از کشور [[تاجیکستان]] است. وی عضو [[اتحادیه جهانی تقریب نهاد نویسندگان ، شعرا و هنرمندان مسلمان]] و از شاعران پارسی‌گوی تاجیکستان است که به وی لقب '''«مادر ملت تاجیک»''' را نیز داده‌اند. | '''گلرخسار صفی اِوا'''، متولد 17 دسامبر 1947 م، در شهر دوشنبه از کشور [[تاجیکستان]] است. وی عضو [[اتحادیه جهانی تقریب نهاد نویسندگان ، شعرا و هنرمندان مسلمان]] و از شاعران پارسی‌گوی تاجیکستان است که به وی لقب '''«مادر ملت تاجیک»''' را نیز داده‌اند. | ||
پیشینه | |||
خانوادهٔ او از خانواده‌های فرهنگی به‌شمار می‌آمدند و ازاین‌رو گلرخسار نیز علاقهٔ بسیار به تحصیل داشت و به همین دلیل در پنج‌سالگی به‌همراه خواهر هفت‌ساله‌اش به کلاس اول ابتدایی دبستان روستایی رفت و به گفتهٔ خودش، اولین ورق‌نوشته‌هایش دیوار خانهٔ پدری و قلمش زغال کورهٔ آشپزی مادرش بود. پس از به پایان بردن دورهٔ ابتدایی، مقاطع راهنمایی و دبیرستان را نیز در مدرسهٔ شبانه‌روزی ناحیهٔ «کامسامُل‌آباد» (نورآباد کنونی) به اتمام رساند و بعد از آن بود که وارد دانشگاه ملی تاجیکستان شد و پس از پنج سال رشتهٔ زبان و ادبیات را به پایان رساند.[۳] | |||
نخستین شعر گلرخسار با عنوان «خانهٔ پدر» در روزنامه‌ای محلی چاپ شد و از آن زمان بیش از پنجاه اثر از وی در زمینه‌های شعر، رمان و پژوهش منتشر شده‌است. | |||
== آثار == | |||
#بنفشه (۱۹۷۰ م)؛ | |||
#خانهٔ پدر (۱۹۷۳ م)؛ | |||
#بنیاد دل (۱۹۷۷ م)؛ | |||
#گهوارهٔ سبز (۱۹۸۰ م)؛ | |||
#آتش سغد منتشر شده به خط فارسی؛ ( ۱۹۸ م)؛ | |||
#روح عریان یا هفت سرودهٔ ناگفتهٔ رابعه (۱۹۸۳ م)؛ | |||
#ماتم سفید (۱۹۸۳ م)؛ | |||
#تخت سنگین (۱۹۸۹ م). | |||
از جملهٔ دیگر آثار وی که در ایران نیز به چاپ رسیده می‌توان به این کتاب‌ها اشاره کرد: گلچین اشعار، زادروز درد، اشک طوفان، روایت‌های ناگفته، تنهاتر از تنهایی، سَکَرات.[۳] | |||
== جستارهای وابسته == | == جستارهای وابسته == | ||