کاربر:Saeedi/صفحه تمرین: تفاوت میان نسخه‌ها

خط ۲۵: خط ۲۵:
از استادان وی،‌مولانا سید گلاب شاه و مولانا محمد حسین قابل ذکر هستند.<ref>نقوی، تذکره علمای،‌۱۳۷۰ش، ص۸۵.</ref>
از استادان وی،‌مولانا سید گلاب شاه و مولانا محمد حسین قابل ذکر هستند.<ref>نقوی، تذکره علمای،‌۱۳۷۰ش، ص۸۵.</ref>
سید ساجد علی نقوی در سال ۱۹۵۸تا ۱۹۷۰میلادی در همین مدرسه به تدریس علوم [[اهل بیت(ع)]] مشغول بود.<ref>سعیدی، تحلیل و نقد جریان اصلاح طلبان مذهبی شیعی، ۱۳۹۹ش، ص۲۶۱.</ref>
سید ساجد علی نقوی در سال ۱۹۵۸تا ۱۹۷۰میلادی در همین مدرسه به تدریس علوم [[اهل بیت(ع)]] مشغول بود.<ref>سعیدی، تحلیل و نقد جریان اصلاح طلبان مذهبی شیعی، ۱۳۹۹ش، ص۲۶۱.</ref>
وی در سال 1970م برای ادامه تحصیلات بیشتر، به نجف اشرف عزیمت کرد و تا 1975م به تحصیل علم پرداخت. استادان او از این قرار بوده اند:
1-حجۀ الاسلام حضرت مدرس افغانی 2-آیه الله شیخ جواد تبریزی 3-آیۀ الله سید محمد باقر الصدر 4- آیۀ الله ابو القاسم خوئی 5- مجاهد اکبر حضرت آیۀ الله روح الله خمینی(رح).
هنگامی که حزب بعث عراق علمای شیعه را از عراق خارج کرد، وی در سال 1975م به قم آمد و در درس خارج آیۀ الله العظمی سید محمد رضا گلپایگانی شرکت کرد و پس از اتمام تحصیلاتش، در قم و نجف به کار تدریس مشغول شد، مولانا سید افتخار حسین نقوی و مولانا غلام رسول عرفانی از شاگردان او بوده اند.
در سال 1978م به روالپندی بازگشت و در مدرسه آیۀ الله الحکیم، مدرس اعلا شد و از زمان وردوش، این مدرسه رونق و جان تازه ای گرفت. او مؤسسۀ» هیأت علمای امامیه« را بینان نهاد و همین هیأت، در سال 1980م در اسلام آباد گردهمایی شیعه را تشکیل داد و بدین وسیله بینش و احساس سیاسی شیعیان را بالا برد.
علامه سید ساجد علی علاوه بر فعالیت در عرصه سیاست و اجتماع، در زمینه پژوهش و تحقیق فعال می باشد بخاطر همین انگیزه و علاقه به تحقیق بود باوجود دلمشولی ها کتاب » لمحۀ فقیه عن دستور الجهموریه الاسلامیه« نوشتۀ امام باقر الصدر الشهید رحمۀ الله علیه را ترجمه کرد که از طرف دفتر تبلیغات اسلام آباد، به چاپ رسید.


== پانویس ==
== پانویس ==
confirmed
۱٬۱۳۰

ویرایش