۸۷٬۷۸۰
ویرایش
نقش وحدت مذاهب اسلامی در انقلاب عراق (مقاله) (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۱۴ اوت ۲۰۲۳، ساعت ۱۴:۵۳
، ۱۴ اوت ۲۰۲۳جایگزینی متن - 'زمینه ساز' به 'زمینه‌ساز'
جز (Heydari صفحهٔ نقش وحدت مذاهب اسلامی در انقلاب عراق را بدون برجای‌گذاشتن تغییرمسیر به نقش وحدت مذاهب اسلامی در انقلاب عراق (مقاله) منتقل کرد) |
جز (جایگزینی متن - 'زمینه ساز' به 'زمینه‌ساز') |
||
| خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
ویژگی برجسته این دوره، صدور فتوای [[جهاد]] و قاطعیت ایشان درباره ضرورت قیام و انقلاب سراسری بر ضد اشغال گران [[انگلیس]] است. آیت‌الله شیرازی، اوایل مارس، فتوایی صادر کرد که بر پایه آن، کار کردن برای اداره قیمومیت انگلیس بر مسلمانان حرام می‌شد <ref>الکاتب، ۴۶</ref>. هدف این فتوا توسعه دامنه مقاومت و آماده سازی زمینه بریا رویارویی فراگیر با اشغال گران بود؛ چنان که به تحرک تازه‌ای جنبش شیعیان انجامید و به دنبال آن، موجی از استعفا، سراسر منطقه فرات مرکزی و جنوبی را فراگرفت<ref>نفیسی، عبدالله فهد (۱۳۶۴)، نهضت شیعیان در انقلاب اسلامی و عراق، ترجمه کاظم چایچیان، تهران، امیر کبیر۱۱۹</ref> سپس با راهنمایی‌های آیت‌الله شیرازی و حضور شمار فراوانی از علما، رؤسای عشایر و رهبران فرات میانه، نشستی محرمانه در [[نجف]]<ref>اواسط مارس ۱۹۲۰</ref> برگزار شد و بر بسیج عمومی بر ضد اشغال گران و آماده کردن مردم برای مقابله با آنان تأکید کرد. آنگاه به انگیزه تحقق این هدف، شماری از علما، روحانیان و خطیبان به سوی قبایل فرستاده شدند <ref>الحسنی، ۱۶۲</ref>. | ویژگی برجسته این دوره، صدور فتوای [[جهاد]] و قاطعیت ایشان درباره ضرورت قیام و انقلاب سراسری بر ضد اشغال گران [[انگلیس]] است. آیت‌الله شیرازی، اوایل مارس، فتوایی صادر کرد که بر پایه آن، کار کردن برای اداره قیمومیت انگلیس بر مسلمانان حرام می‌شد <ref>الکاتب، ۴۶</ref>. هدف این فتوا توسعه دامنه مقاومت و آماده سازی زمینه بریا رویارویی فراگیر با اشغال گران بود؛ چنان که به تحرک تازه‌ای جنبش شیعیان انجامید و به دنبال آن، موجی از استعفا، سراسر منطقه فرات مرکزی و جنوبی را فراگرفت<ref>نفیسی، عبدالله فهد (۱۳۶۴)، نهضت شیعیان در انقلاب اسلامی و عراق، ترجمه کاظم چایچیان، تهران، امیر کبیر۱۱۹</ref> سپس با راهنمایی‌های آیت‌الله شیرازی و حضور شمار فراوانی از علما، رؤسای عشایر و رهبران فرات میانه، نشستی محرمانه در [[نجف]]<ref>اواسط مارس ۱۹۲۰</ref> برگزار شد و بر بسیج عمومی بر ضد اشغال گران و آماده کردن مردم برای مقابله با آنان تأکید کرد. آنگاه به انگیزه تحقق این هدف، شماری از علما، روحانیان و خطیبان به سوی قبایل فرستاده شدند <ref>الحسنی، ۱۶۲</ref>. | ||
کم تر از دو ماه از برگزاری این نشست گذشت <ref>دهه سوم آوریل ۱۹۲۰</ref> که سلسله نشست‌هایی به همت شماری از رؤسای عشایر و رهبران فرات در [[کربلا]] بر پا شد و شیخ محمدرضا، فرزند آیت‌الله شیرازی آنها را رهبری می‌کرد. هدف این نشست‌ها، | کم تر از دو ماه از برگزاری این نشست گذشت <ref>دهه سوم آوریل ۱۹۲۰</ref> که سلسله نشست‌هایی به همت شماری از رؤسای عشایر و رهبران فرات در [[کربلا]] بر پا شد و شیخ محمدرضا، فرزند آیت‌الله شیرازی آنها را رهبری می‌کرد. هدف این نشست‌ها، زمینه‌سازی برای شرکت بیشتر و برپایی نشست گسترده تر و محرمانه‌ای در نیمه شعبان ۱۳۲۸ <ref>سوم می ۱۹۲۰</ref> در خانه آیت‌الله شیرازی به ریاست ایشان بود <ref>همان، ۱۶۴ -۱۶۳</ref>. حاضران در این نشست، شمار بسیاری از علمای شهیر [[نجف]]، [[کربلا]] و رؤسای عشایر بودند و تصمیم گرفتند زمینه را برای وقوع انقلابی فراگیر بر ضد [[انگلیس]] فراهم کنند؛ نخست خواسته‌های مردم [[عراق]] را در قالبی مسالمت‌آمیز با فرماندهان [[انگلیس|انگلیسی]] در میان آورند و با فرض خودداری آنان از پذیرش، به قیام مسلحانه دست بزنند <ref>الوردی، علی (۱۴۲۵)، لمحات الاجتماعیة من تاریخ العراق الحدیث، چاپ دوم، قم، المکتبه الحیدریه ۱۲۸</ref>. سپس با حضور آیت‌الله شیرازی به قرآن کریم سوگند خوردند که برای پاسخ گویی به ندای دین و میهن خود و پیروی از رهنمودهای امامشان آماده اند<ref>الدراجی، ۸۵.</ref> | ||
=نقش وحدت در تحقق انقلاب بیستم= | =نقش وحدت در تحقق انقلاب بیستم= | ||