کاربر:Hoosinrasooli/صفحه تمرین: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۴۵: خط ۴۵:


اگرچه نبرد دشواری شکل گرفته بود، اما نتیجه در نهایت پیروزی اتحاد اپوزوسیون بود. تا جایی که طرف مقابل که پیش از این بر طبل جنگ و کشتار می‌کوبید، در نهایت وادار به مذاکره برای صلح شد.
اگرچه نبرد دشواری شکل گرفته بود، اما نتیجه در نهایت پیروزی اتحاد اپوزوسیون بود. تا جایی که طرف مقابل که پیش از این بر طبل جنگ و کشتار می‌کوبید، در نهایت وادار به مذاکره برای صلح شد.
مذاکرات صلح
به رغم اهمیت تمام مراحل پیشین، می‌توان مذاکرات صلح را وجهه بارز شخصیت مبارزاتی مرحوم سیدعبدالله نوری بر شمرد. مرحله‌ای که وی در یک فرایند دشوار سخت‌ترین تصمیم اپوزوسیون تاجیک را گرفت. در این زمان هفت دور با امامعلی رحمان، رهبری نیروهای جبهه خلق و رئیس‌جمهور فعلی تاجیکستان، دیدار نمود و مذاکرات صلح را در تهران، آلماتی، مسکو و ... برگزار گردید.
گفت‌و‌گوهای بسیاری میان طرفین شکل گرفت و شرایط متعددی برای پایان جنگ و خونریزی از سوی طرفین مطرح شد<ref>برای مطالعه بیشتر پیرامون صلح تاجیکستان، می‌توان به کتاب «صلح تاجیکان به روایت اسناد»، نوشته سیدرسول موسوی، انتشارات وزارت امور خارجه مراجعه کنید.</ref>. وی بر مبنای تجربه قابل توجهی که از مواجهه با بازماندگان کمونیسم داشته و ماهیت قراردادهای بین‌المللی را می‌فهمید، به خوبی می‌دانست که ضمانت اجرایی قدرتمندی برای این مذاکرات و وفای عهد طرفین وجود ندارد. وی همچنین از انگیزه طرف مقابل برای نشستن پای میز مذاکره و به دست آوردن آن چه که از میدان نبرد ناتوان از به دست آوردن آن بود نیز به خوبی آگاه بود.
با این حال توقف خونریزی و اتمام آوارگی مردم تاجیک که در حال نابودی این جمهوری بود، وی را بر آن داشت تا با صرف نظر از این موارد، مصلحت بزرگ‌تری را در نظر بگیرد. لذا، اگر مسامحت،  مناعت طبع و از خود گذشتگی وی نبود، شاید هیچگاه توافق صلحی شکل نمی‌گرفت و مشخص نبود امروز تاجیکستان نیز وضعیتی به مراتب بدتر از افغانستان داشته باشد. از این رو می‌توان او را «پیام‌آور صلح و وحدت ملی تاجیکان» در نظر گرفت. شخصیتی که واقعا «مرد صلح» بود. رویکردی که حتی توجه برخی نهادها و سازمان‌های بین‌المللی را نیز در الگوسازی برای صلح به خود جلب نمود. 
== پانویس ==
== منابع ==




confirmed، مدیران
۳۷٬۳۱۰

ویرایش