سی و هفتمین کنفرانس بین‌المللی وحدت اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

آنچه محور اصلی بحث است، آن است که با استفاده و بهره وری از ارزش‌های مشترک ادیان الهی و مذاهب الهی، وحدت را که ره‌آورد همۀ انبیا و اولیای الهی (علیهم‌السلام) است، تحصیل کنیم و حراست نماییم. مستحضرید که اختلاف، زمینی است و وحدت، الهی و آسمانی است. در گسترۀ زمین، اعماق زمین، در معادن زمین، در دریاهای زمین و در کوه‌های زمین وحدت پیدا نمی‌شود. ذات اقدس الهی به رسولش می‌فرماید: {{متن قرآن|لَوْ أَنْفَقْتَ مَا فِی الأرْضِ جَمِیعاً مَا أَلَّفْتَ بَیْنَ قُلُوبِهِمْ|سوره = انفال|آیه = 63}}؛ اگر همۀ ذخایر زمین را صرف بکنی تا جامعه متحد بشود، مقدور شما نیست، زیرا وحدت آسمانی است و زمینی نیست. وحدت در سایه توحید و اعتقاد به اسماء حسنای الهی و مسئله [[معاد|معا]]<nowiki/>د و مانند آن حاصل می شود. با داشتن زر و سیم، کوه معدن پیدا می کند، ولی جامعه متحد نخواهد شد.

راز اینکه وحدت، آسمانی است و زمینی نیست آن است که موجودات زمینی باهم جمع نمی شوند، اما موجودات آسمانی همه باهم اند. در کتاب‌های آسمانی گرچه اختلاف مختصری هست، اما هیچ مخالفتی بین رهآورد کتاب‌های آسمانی پیدا نمی شود. انبیای الهی اختلاف برنامه ای دارند، ولی مخالفتی بین آنها نیست. رهبران الهی در یک دین ممکن است اختلاف نظر داشته باشند، ولی مخالفتی بین آنها نیست. این بیان اختصاصی به [[قرآن|قرآن کریم]] ندارد که {{متن قرآن|وَ لَوْ كَانَ مِنْ عِندِ غَیْرِ اللّهِ لَوَجَدُوا فِیهِ اخْتِلاَفاً كَثِیراً|سوره = نساء|آیه = 82}}؛ صدر و ذیل [[تورات]] یک دست است، صدر و ذیل انجیل یک دست است، صدر و ذیل زبور داود یک دست است، چه اینکه صدر و ذیل قرآن کریم یک دست است.

بنابراین معارف قرآنی متحد است، چون از آسمان است نه از زمین ﴿وَ لَوْ كَانَ مِنْ عِندِ غَیْرِ اللّهِ لَوَجَدُوا فِیهِ اخْتِلاَفاً كَثِیراً﴾. اختلاف از زمین برمی خیزد، از آسمان نمی آید. ما دو کار باید انجام بدهیم؛ یکی اینکه برنامه های آسمانی را به دقت بفهمیم و بپذیریم، دوم برنامه های زمینی را به دقت رصد کنیم و مدیریت کنیم.

در قرآن کریم فرمود آنچه در زمین است، من برای شما مسخر کردم. اگر صدر و ساقه زمین برای بشر تسخیر شده است، بشر کمبودی ندارد که در اثر کمبود و حرص و طمع و مانند آن با یکدیگر اختلاف داشته باشند. جنگ جهانی اول و دوم و همچنین جنگهای نیابتی منطقه ها و زمان ها و زمین های مخصوص در اثر کوته فکری است. قرآن کریم فرمود، اختلاف زیانبار است. این بیان نورانی پیامبر(علیه و علی آله آلاف التحیة و الثناء) است: «إِیَّاكُمْ وَ الْبِغْضَةَ ... فَإِنَّهَا الْحَالِقَةُ لِلدِّینِ»<ref>دعائم الإسلام، ج ‏2، ص 352.</ref>؛ فرمود شما مواظب باشید اختلاف که با یکدیگر دارید تیغی است که در دست شماست، یک، این تیغ زیر بوته های دین را می تراشد و اینها را از پای در می آورد و از پایه در می آورد، این دو.