سی و هفتمین کنفرانس بین‌المللی وحدت اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

بنابراین خطر مخالفت بی‌دین شدن است و خط بی‌دین شدن سوخت و سوز جهنم است، گذشته از رسوایی دنیا. اما وحدت از آسمان نازل می‌شود. اینکه فرمود: {{متن قرآن|وَ اعْتَصِمُوا بِحَبْلِ اللَّهِ جَمیعاً|سوره = آل عمران|آیه =103}}؛ این حبل و این طناب الهی به وسیله کتاب‌های آسمانی به زمین آویخته است، نه انداخته. قرآن و همچنین تورات و همچنین انجیل و همچنین زبور داود و هر نوشته‌ای از نوشته‌های الهی، اینها به زمین القا شدند، نه انداخته. تجلی شده‌اند، نه تجافی. آویخته شده‌اند، نه انداخته. به زمین نینداخته‌اند که فاصله پیدا کند با آسمان، بلکه به زمین آویختند. این کتاب الهی در عین حال که در دست مردم است طرف دیگرش در دست بی‌دستی خدای سبحان است. تورات این چنین است، انجیل غیر محرَّف این چنین است، تورات اصیل اینچنین است لذا فرمود: ﴿وَ اعْتَصِمُوا بِحَبْلِ اللَّهِ جَمیعاً﴾.

اصل دوم آن است که آنچه که در نظام هستی است، خدا آن را مسخر شما قرار داده است. نه انسان حق دارد بگوید من نمی توانم! نه هیچ موجود آسمانی یا زمینی دیگر حق دارد که بگوید من تابع خواسته انسان نیستم! هر دو امتناع ممنوع است. اگر انسان حق ندارد بگوید که من نمی توانم و اگر جهان حق ندارد که بگوید من مضایقه می کنم؛ بلکه هم انسان در اثر عنایت الهی توانمند است و هم جهان تسخیر شده است؛ بنابراین کمبودی نیست تا انسان به وسیله کمبود به جان یکدیگر بیفتد. البته آن طبع سیر نشدنی افراد طمّاع مطلبی دیگر است که زمینه فساد را فراهم می کند.