۸۷٬۷۷۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
<div class="wikiInfo">[[پرونده:شعبان.jpg |جایگزین=شعبان|شعبان]]</div> | <div class="wikiInfo">[[پرونده:شعبان.jpg |جایگزین=شعبان|شعبان]]</div> | ||
'''ماه شعبان(شَعبان المُعَظّم)''' هشتمین ماه تقویم هجری قمری است. شعبان ماه رحمت و لطف الهی و فرصتی است برای شست‌وشوی دل از زنگارهای هواپرستی و دنیا زدگی و یکی از عزیزترین ماه‌های اسلامی و منسوب به [[محمد بن عبد‌الله (خاتم الانبیا)|پیامبر(صل الله عليه وسلم)]]. پیامبر اسلام(صل الله عليه وسلم) در مورد فضیلت ماه شعبان فرمود: «شعبان ماه شریفی است و ماه من است و حاملین عرش آن را بزرگ می‌دارند و قدرش را می‌شناسند.» وقایع تاریخی متعددی نیز در این ماه روی داده که مهمترین آنها ولادت [[حسین بن علی (سید الشهدا)|امام حسین(علیه‌السلام)]]، [[امام سجاد|امام علی بن الحسین (علیه‌السلام)]]، [[حجت بن حسن (مهدی)|امام مهدی(عجل الله تعالي فرجه الشريف)]] و [[حضرت ابوالفضل (ع)|حضرت ابوالفضل(علیه‌السلام)]] و [[ | '''ماه شعبان(شَعبان المُعَظّم)''' هشتمین ماه تقویم هجری قمری است. شعبان ماه رحمت و لطف الهی و فرصتی است برای شست‌وشوی دل از زنگارهای هواپرستی و دنیا زدگی و یکی از عزیزترین ماه‌های اسلامی و منسوب به [[محمد بن عبد‌الله (خاتم الانبیا)|پیامبر(صل الله عليه وسلم)]]. پیامبر اسلام(صل الله عليه وسلم) در مورد فضیلت ماه شعبان فرمود: «شعبان ماه شریفی است و ماه من است و حاملین عرش آن را بزرگ می‌دارند و قدرش را می‌شناسند.» وقایع تاریخی متعددی نیز در این ماه روی داده که مهمترین آنها ولادت [[حسین بن علی (سید الشهدا)|امام حسین(علیه‌السلام)]]، [[امام سجاد|امام علی بن الحسین (علیه‌السلام)]]، [[حجت بن حسن (مهدی)|امام مهدی(عجل الله تعالي فرجه الشريف)]] و [[حضرت ابوالفضل (ع)|حضرت ابوالفضل(علیه‌السلام)]] و [[علی بن حسین (علی اکبر)|حضرت علی اکبر(علیه‌السلام)]] است. | ||
== معانی ماه شعبان == | == معانی ماه شعبان == | ||
| خط ۸: | خط ۸: | ||
در لغت به یک نحوه و در [[روایات]] به نحوه دیگری ذکر شده است، مثلاً در [[لسان العرب]] گفته شده است: "و شعبان اسم للشهر، سمی بذلک تشعبهم فیه ای تفرقهم فی طلب المیاه و قیل فی الغارات و قال ثعلب: قال بعضهم انما سمی شعبان شعبان لانه شعب ای ظهر بین شهری [[رمضان]] و [[رجب]]<ref>لسان العرب، ابن منظور، ج ۱، ص ۵۰۲، ناشر: دارالاحیاء التراث العربی</ref>". | در لغت به یک نحوه و در [[روایات]] به نحوه دیگری ذکر شده است، مثلاً در [[لسان العرب]] گفته شده است: "و شعبان اسم للشهر، سمی بذلک تشعبهم فیه ای تفرقهم فی طلب المیاه و قیل فی الغارات و قال ثعلب: قال بعضهم انما سمی شعبان شعبان لانه شعب ای ظهر بین شهری [[رمضان]] و [[رجب]]<ref>لسان العرب، ابن منظور، ج ۱، ص ۵۰۲، ناشر: دارالاحیاء التراث العربی</ref>". | ||
شعبان از ریشه شعب است و از آنجا که در این ماه روزی [[مؤمنان]] و حسنه در آن منشعب و بسیار می‌گردد، این ماه شعبان نام گرفت. شعبان یکی از ماه‌های قمری است و آن را شعبان نامیدهاند چون مردم در این ماه برای طلب آب متفرق و پراکنده میشدند و در کتاب الغارات هم گفته شده همچنین [[ثعلب]] هم گفته است که: برخی میگویند شعبان را [شعبان نامیدهاند چون بین دو [[رجب|ماه رجب]] و [[رمضان]] واقع شده است] در [[کتاب تاج‌العروس]] هم قریب به همین الفاظ و همین معانی را برای ماه شعبان و وجه تسمیه‌اش ذکر کرده است<ref>تاج العروس، زبیدی، ج ۱، ص ۳۲۰، ناشر: مکتبة الحیاة بیروت</ref>. | شعبان از ریشه شعب است و از آنجا که در این ماه روزی [[مؤمنان]] و حسنه در آن منشعب و بسیار می‌گردد، این ماه شعبان نام گرفت. شعبان یکی از ماه‌های قمری است و آن را شعبان نامیدهاند چون مردم در این ماه برای طلب آب متفرق و پراکنده میشدند و در کتاب الغارات هم گفته شده همچنین [[ثعلب]] هم گفته است که: برخی میگویند شعبان را [شعبان نامیدهاند چون بین دو [[رجب|ماه رجب]] و [[رمضان]] واقع شده است] در [[تاج العروس (کتاب )|کتاب تاج‌العروس]] هم قریب به همین الفاظ و همین معانی را برای ماه شعبان و وجه تسمیه‌اش ذکر کرده است<ref>تاج العروس، زبیدی، ج ۱، ص ۳۲۰، ناشر: مکتبة الحیاة بیروت</ref>. | ||
=== وجه تسمیه شعبان در روایات شریفه === | === وجه تسمیه شعبان در روایات شریفه === | ||
| خط ۱۴: | خط ۱۴: | ||
# [[شیخ عباس قمی]] در [[مفاتیح‌الجنان]] در ابتدای اعمال شعبان المعظم روایتی را از [[علی بن ابی طالب|امیرالمؤمنین]] ذکر فرموده است که در آن هست: [ای تازه کارها! امروز غره شعبان کریم است، نامیده است او را پروردگار ما شعبان به جهت پراکنده شدن خیرات [در آن]... و جلوه داده [[ابلیس]] شعبههای شرور خود را... ا.]<ref> مفاتیح‌الجنان، شیخ عباس قمی(ره)، ص ۲۶۵، انتشارات بینش، تابستان ۷۶</ref>. | # [[شیخ عباس قمی]] در [[مفاتیح‌الجنان]] در ابتدای اعمال شعبان المعظم روایتی را از [[علی بن ابی طالب|امیرالمؤمنین]] ذکر فرموده است که در آن هست: [ای تازه کارها! امروز غره شعبان کریم است، نامیده است او را پروردگار ما شعبان به جهت پراکنده شدن خیرات [در آن]... و جلوه داده [[ابلیس]] شعبههای شرور خود را... ا.]<ref> مفاتیح‌الجنان، شیخ عباس قمی(ره)، ص ۲۶۵، انتشارات بینش، تابستان ۷۶</ref>. | ||
# قال [[محمد بن عبد‌الله (خاتم الانبیا)|رسول الله(صل الله عليه وسلم)]] وقد تذاکر اصحابه عند فضائل شعبان، فقال صلی الله علیه وآله وسلم انما سمی شعبان لانه یتشعب فیه ارزاق المؤمنین<ref> اقبال الاعمال، سیدبن طاووس(ره)، ج ۳، ص ۲۹۲، ناشر: مکتب الاعلام الاسلامی</ref>. [[محمد بن عبد‌الله (خاتم الانبیا)|رسول خدا(صل الله عليه وسلم)]] در حالی که اصحاب‌شان درباره فضائل ماه شعبان گفتگو می‌کردند فرمودند: [ماه شعبان، شعبان نامیده شده است؛ زیرا در آن روزی‌های [[مؤمنین]] تقسیم می‌شود]. | # قال [[محمد بن عبد‌الله (خاتم الانبیا)|رسول الله(صل الله عليه وسلم)]] وقد تذاکر اصحابه عند فضائل شعبان، فقال صلی الله علیه وآله وسلم انما سمی شعبان لانه یتشعب فیه ارزاق المؤمنین<ref> اقبال الاعمال، سیدبن طاووس(ره)، ج ۳، ص ۲۹۲، ناشر: مکتب الاعلام الاسلامی</ref>. [[محمد بن عبد‌الله (خاتم الانبیا)|رسول خدا(صل الله عليه وسلم)]] در حالی که اصحاب‌شان درباره فضائل ماه شعبان گفتگو می‌کردند فرمودند: [ماه شعبان، شعبان نامیده شده است؛ زیرا در آن روزی‌های [[مؤمنین]] تقسیم می‌شود]. | ||
# روی زیاد بن میمون ان النبی صلی الله علیه وآله قال انما سمی شعبان لانه یشعب فیه خیر کثیر لرمضان و شهر رمضان سمی بذلک لانه یرمض الذنوب<ref>بحارالانوار، علامه محمد باقر مجلسی(ره)، ج ۵۵، ص ۳۴۱، ناشر: مؤسسه الوفاء، بیروت</ref>. [[زیاد بن میمون]] میگوید پیغمبر خدا (صل الله عليه وسلم) فرمودند: ماه شعبان را به این نام نامیده اند زیرا از این ماه خیر زیادی به رمضان سرازیر می‌شود و ماه رمضان هم رمضان نامیده شده است زیرا گناهان را میریزد]. | # روی زیاد بن میمون ان النبی صلی الله علیه وآله قال انما سمی شعبان لانه یشعب فیه خیر کثیر لرمضان و شهر رمضان سمی بذلک لانه یرمض الذنوب<ref>بحارالانوار، علامه محمد باقر مجلسی(ره)، ج ۵۵، ص ۳۴۱، ناشر: مؤسسه الوفاء، بیروت</ref>. [[زیاد بن میمون]] میگوید پیغمبر خدا (صل الله عليه وسلم) فرمودند: ماه شعبان را به این نام نامیده اند زیرا از این ماه خیر زیادی به رمضان سرازیر می‌شود و ماه رمضان هم رمضان نامیده شده است زیرا گناهان را میریزد]. | ||
== فضیلت ماه شعبان از نگاه احادیث و روایات == | == فضیلت ماه شعبان از نگاه احادیث و روایات == | ||
| خط ۲۴: | خط ۲۱: | ||
== اعیاد ماه شعبان == | == اعیاد ماه شعبان == | ||
در این ماه وقایع شیرینی برای دوستداران [[اهل بیت|اهل‌بیت(علیه‌السلام)]] اتفاق افتاد. سوم این ماه که مصادف با میلاد سید الاتقیاء، [[حسین بن علی (سید الشهدا)|سید الشهداء]] [[حسین بن علی (سید الشهدا)|اباعبدالله(علیه‌السلام)]] در سال 4ه. ق بوده و در چهارمین روز این ماه و در سال 22 ه. ق میلاد مسعود [[حضرت ابوالفضل (ع)|حضرت اباالفضل العباس(علیه‌السلام)]] و مولود مبارک پنجمین روز این ماه و در سال 38ه ق [[امام سجاد|امام سیدالساجدین(علیه‌السلام)]] بوده است. و نور عین اباعبدالله (علیه‌السلام) وجود نازنین | در این ماه وقایع شیرینی برای دوستداران [[اهل بیت|اهل‌بیت(علیه‌السلام)]] اتفاق افتاد. سوم این ماه که مصادف با میلاد سید الاتقیاء، [[حسین بن علی (سید الشهدا)|سید الشهداء]] [[حسین بن علی (سید الشهدا)|اباعبدالله(علیه‌السلام)]] در سال 4ه. ق بوده و در چهارمین روز این ماه و در سال 22 ه. ق میلاد مسعود [[حضرت ابوالفضل (ع)|حضرت اباالفضل العباس(علیه‌السلام)]] و مولود مبارک پنجمین روز این ماه و در سال 38ه ق [[امام سجاد|امام سیدالساجدین(علیه‌السلام)]] بوده است. و نور عین اباعبدالله (علیه‌السلام) وجود نازنین حضرت علی اکبر(علیه‌السلام) در روز یازدهم این ماه به دنیا آمد. مهمترین حادثه در نیمه این ماه شریف، اتفاق افتاد و آن میلاد مسعود امام دوازدهم [[حجت بن حسن (مهدی)|حضرت مهدی موعود(عجل الله تعالی فرجه)]] است. | ||
باید در این شب خوشحال بود<ref>امام رضا(علیه‌السلام): «ان سرّک ان تکون معنا فی‌الدرجات العلی من الجنان فافرح لفرحنا و احزن لحزننا»؛ اگر دوست داری که با ما در درجات عالیه بهشتی باشی، در خوشحالی ما خوشحال و در حزن ما محزون باش، بحارالانوار، ج101، ص103؛ ج44، ص286</ref>. اما ضمن ابراز این شادی، نباید مرتکب مسائلی شد که [[حجت بن حسن (مهدی)|امام زمان(عجل الله تعالی فرجه)]] از آن راضی نیستند بلکه باید به دنبال اعمالی باشیم که رضایت آن بزرگوار را به همراه داشته باشد. | باید در این شب خوشحال بود<ref>امام رضا(علیه‌السلام): «ان سرّک ان تکون معنا فی‌الدرجات العلی من الجنان فافرح لفرحنا و احزن لحزننا»؛ اگر دوست داری که با ما در درجات عالیه بهشتی باشی، در خوشحالی ما خوشحال و در حزن ما محزون باش، بحارالانوار، ج101، ص103؛ ج44، ص286</ref>. اما ضمن ابراز این شادی، نباید مرتکب مسائلی شد که [[حجت بن حسن (مهدی)|امام زمان(عجل الله تعالی فرجه)]] از آن راضی نیستند بلکه باید به دنبال اعمالی باشیم که رضایت آن بزرگوار را به همراه داشته باشد. | ||