confirmed، مدیران
۳۷٬۳۰۴
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱۴: | خط ۱۴: | ||
در مورد چرایی این راهبرد انگلستان پرسشهای بسیاری مطرح شده است. چرا بریتانیا باید این اعلامیه را صادر کند؟ لندن چه نفعی در تشکیل کشور اشغالگر اسرائیل دارد؟ آیا بریتانیا از سر دلسوزی این بیانیه را صادر کرد؟ آیا انگلستان تحت فشار صهیونیستها به صدور این اعلامیه تن داد؟ منافع انگلستان به عنوان یک ابرقدرت جهانی در کجای این معادلات قرار دارد؟ | در مورد چرایی این راهبرد انگلستان پرسشهای بسیاری مطرح شده است. چرا بریتانیا باید این اعلامیه را صادر کند؟ لندن چه نفعی در تشکیل کشور اشغالگر اسرائیل دارد؟ آیا بریتانیا از سر دلسوزی این بیانیه را صادر کرد؟ آیا انگلستان تحت فشار صهیونیستها به صدور این اعلامیه تن داد؟ منافع انگلستان به عنوان یک ابرقدرت جهانی در کجای این معادلات قرار دارد؟ | ||
=== سیاست انگلستان از سر دلسوزی === | |||
در پاسخ به این پرسشها چندین فرضیه مطرح است که بررسی هر کدام به روشنتر شدن بحث کمک میکند. برخی بر این باورند که بالفور در صدور این اعلامیه احساس دلسوزی عمیقی را در مقابل رنجها و ستمهایی که یهودیان متحمل شدهاند احساس میکند و نشان داده که وقت آن رسیده که جهان مسیحیت برای یهودیان باید کاری بکند. | |||
بالفور خود نیز بر این امر اذعان میکند که تأسیس یک کشور صهیونیستی یکی از کارهایی است که باید برای جبران تاریخی سرنوشت قوم یهود انجام شود. اما عمل او چیز دیگری را نشان میدهد. در وهله اول باید گفت که بالفور یک یهودستیز بود. وی وقتی در فاصله سالهای 1903 تا 1905م نخستوزیر انگلستان بود از یهودیان انگلستان، که از جذب شدن در جامعه انگلستان سرباز میزدند، بهشدت انتقاد کرد و از بیم مشکلات احتمالی که متوجه کشورش بود قوانین محدودکنندهای در مورد مهاجرت یهودیان وضع کرد. مضاف بر این، یهودیستیزی نه تنها در مورد بالفور، بلکه در مورد لوید جرج و چمبرلن، دیگر نخستوزیران انگلستان، نیز صادق بود و آنها نیز که نقش مهمی در تشکیل رژیم صهیونیستی داشتند چندان دل خوشی از یهودیان نداشتند. | |||
== <big>استان سیستان و بلوچستان</big> == | == <big>استان سیستان و بلوچستان</big> == |