۲۲٬۰۶۹
ویرایش
←تاریخچه اسلامی
| خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
در عهد [[مأمون]] (۱۹۸ -۲۱۸) بیت‌المقدس دچار قحطی شد و مسلمانان از آن کوچیدند. شورش عظیم «فلاحین» در اواخر حکومت [[معتصم]] (۲۱۸ -۲۲۷) به رهبری ابوحرب المُبَرْقَع، در سراسر شام گسترش یافت. هنگامی که او وارد بیت‌المقدس شد، مردم شهر از مسلمان و مسیحی و یهودی از شهر گریختند و تمام عبادتگاه‌ها غارت شد. سرانجام، المبرقع در مقابل سپاه معتصم شکست خورد<ref>ابن اثیر، ج ۶، ص۳۷۱-۳۷۲؛ سایروس، ج ۲، ص۵۴۱</ref>. | در عهد [[مأمون]] (۱۹۸ -۲۱۸) بیت‌المقدس دچار قحطی شد و مسلمانان از آن کوچیدند. شورش عظیم «فلاحین» در اواخر حکومت [[معتصم]] (۲۱۸ -۲۲۷) به رهبری ابوحرب المُبَرْقَع، در سراسر شام گسترش یافت. هنگامی که او وارد بیت‌المقدس شد، مردم شهر از مسلمان و مسیحی و یهودی از شهر گریختند و تمام عبادتگاه‌ها غارت شد. سرانجام، المبرقع در مقابل سپاه معتصم شکست خورد<ref>ابن اثیر، ج ۶، ص۳۷۱-۳۷۲؛ سایروس، ج ۲، ص۵۴۱</ref>. | ||
'''دورۀ''' '''فاطمیان، ترکمانان و سلجوقیان''' | '''دورۀ''' '''فاطمیان، ترکمانان و سلجوقیان''' | ||
| خط ۳۷: | خط ۳۵: | ||
اندکی پس از فتح [[مصر]] به دست فاطمیان، فلسطین و بیت‌المقدس نیز تحت سلطه آنها درآمد. فلسطین پیوسته مورد هجوم قرمطیان و صحرانشینان بود<ref>ابن اثیر، ج ۱۰، ص۳۰۸، س ۱۷</ref>. | اندکی پس از فتح [[مصر]] به دست فاطمیان، فلسطین و بیت‌المقدس نیز تحت سلطه آنها درآمد. فلسطین پیوسته مورد هجوم قرمطیان و صحرانشینان بود<ref>ابن اثیر، ج ۱۰، ص۳۰۸، س ۱۷</ref>. | ||
از حدود اواسط قرن پنجم، بیت‌المقدس بتدریج | از حدود اواسط قرن پنجم، بیت‌المقدس بتدریج به‌عنوان شهر اصلی جانشین رمله شد. | ||
در ثلث پایانی قرن پنجم، به جای رمله، بیت‌المقدس کانون رویدادهای نظامی بود. فاطمیان که از قحطی و طاعون و هرج و مرج در مصر به تنگ آمده بودند برای سرکوب صحرانشینان یاغی و متمرد و دست‌اندازی‌های سلاجقه در فلسطین، از اَتسِزبن | در ثلث پایانی قرن پنجم، به جای رمله، بیت‌المقدس کانون رویدادهای نظامی بود. فاطمیان که از قحطی و طاعون و هرج و مرج در [[جمهوری عربی مصر|مصر]] به تنگ آمده بودند برای سرکوب صحرانشینان یاغی و متمرد و دست‌اندازی‌های سلاجقه در فلسطین، از ''اَتسِزبن اُوَق''، فرمانده ترکمن، استمداد جستند؛ اما اتسز خود به دشمنی با فاطمیان برخاست و در۴۶۳ بیت‌المقدس را پس از محاصره‌ای طولانی به تصرف درآورد و به مصر نیز حمله برد. سرانجام در ۴۷۰ به دست تُتُش، برادر ملکشاه سلجوقی، مغلوب شد و بیت‌المقدس به قلمرو سلاجقه منضم گردید<ref>یافعی، ج ۳، ص۱۳۹</ref>. | ||
در شعبان ۴۹۱، هنگامی که صلیبیان در راه بیت‌المقدس بودند، | در شعبان ۴۹۱، هنگامی که صلیبیان در راه بیت‌المقدس بودند، ''الافضل''، نایب الحکومه فاطمی مصر، شهر را محاصره و تصرف کرد<ref>ابن میسر، ص۳۸؛ابن خلدون، ج ۵، ص۱۸۴</ref>. | ||
مذهب غالب مردم شهر در قرن چهارم پنجم حتی قبل از هجوم صلیبیان، [[شافعی]] با رشحاتی از مذهب [[حنبلی]] بود که ابوالفرج شیرازی بدان سامان برده بود<ref>حنبلی، ص۲۶۳- ۲۶۵</ref>.'''دورۀ صلیبیان و ایوبیان''' | مذهب غالب مردم شهر در قرن چهارم پنجم حتی قبل از هجوم صلیبیان، [[شافعی]] با رشحاتی از مذهب [[حنبلی]] بود که ابوالفرج شیرازی بدان سامان برده بود<ref>حنبلی، ص۲۶۳- ۲۶۵</ref>.'''دورۀ صلیبیان و ایوبیان''' | ||