confirmed
۳٬۹۰۲
ویرایش
خط ۵۱: | خط ۵۱: | ||
=== روشنفکران === | === روشنفکران === | ||
روشنفکران که یکی از عوامل مهم شکلگیری نهضت مشروطه بودند، با وجود اختلاف نظر در مبارزه | روشنفکران که یکی از عوامل مهم شکلگیری نهضت مشروطه بودند، با وجود اختلاف نظر در مبارزه با استبداد، در به دست آوردن [[آزادی]] و برقراری قانون، همنظر بودند.<ref>فراستخواه، سرآغاز نواندیشی، ۶۳، ۸۴–۸۵ و ۱۰۱.</ref> پایگاه معتبر روشنفکران یا «تربیتیافتگان جدید» در جامعه و انبوه نوشتههای اجتماعی و سیاسی که حاصل کار روشنفکران این دوره بود، تأثیر بسزایی در جریانهای ملی و ازجمله نهضت مشروطه داشت.<ref>آدمیت، ایدئولوژی نهضت، ۱/۱۴۷–۱۴۸.</ref> | ||
روشنفکران عصر مشروطه، بر پایه چگونگی برداشتشان از [[دین]] و روحانیت، در دو گروه روشنفکران دینستیز و روشنفکران دیندار قرار دارند. فتحعلی آخوندزاده را میتوان مهمترین نماینده فکری روشنفکران ضد دین دانست. طالبوف تبریزی و افرادی چون میرزاملکمخان، مستشارالدوله و میرزاآقاخان کرمانی نیز برجستهترین نمایندگان فکری روشنفکران دیندار ایرانی در عصر مشروطیت بودند.<ref>آجدانی، علما و انقلاب، ۱۰۷.</ref> | روشنفکران عصر مشروطه، بر پایه چگونگی برداشتشان از [[دین]] و روحانیت، در دو گروه روشنفکران دینستیز و روشنفکران دیندار قرار دارند. فتحعلی آخوندزاده را میتوان مهمترین نماینده فکری روشنفکران ضد دین دانست. طالبوف تبریزی و افرادی چون میرزاملکمخان، مستشارالدوله و میرزاآقاخان کرمانی نیز برجستهترین نمایندگان فکری روشنفکران دیندار ایرانی در عصر مشروطیت بودند.<ref>آجدانی، علما و انقلاب، ۱۰۷.</ref> |