۸۷٬۷۶۰
ویرایش
جز
جایگزینی متن - '[[امام سجاد' به '[[علی بن الحسین (زین العابدین)'
جز (جایگزینی متن - '[[حضرت محمد (ص)' به '[[محمد بن عبد‌الله (خاتم الانبیا)') |
جز (جایگزینی متن - '[[امام سجاد' به '[[علی بن الحسین (زین العابدین)') |
||
| خط ۱۳: | خط ۱۳: | ||
[[ابن قتیبه]] مى نویسد: یکى از سربازان شامى به منزل زنى وارد شد که کودکى شیرخوار داشت، سرباز از او اموالى را طلب کرد، زن اظهار داشت: هر چه مال در خانه داشتم، همه را به غارت بردند. | [[ابن قتیبه]] مى نویسد: یکى از سربازان شامى به منزل زنى وارد شد که کودکى شیرخوار داشت، سرباز از او اموالى را طلب کرد، زن اظهار داشت: هر چه مال در خانه داشتم، همه را به غارت بردند. | ||
سرباز سنگ‌دل یزیدى طفل شیرخوار را از دامن مادر جدا کرد و در برابر چشم او چنان سرش را به دیوار کوبید که مغزش متلاشى شد<ref>الامامة و السیاسة، ج 1، ص 238.</ref>. | سرباز سنگ‌دل یزیدى طفل شیرخوار را از دامن مادر جدا کرد و در برابر چشم او چنان سرش را به دیوار کوبید که مغزش متلاشى شد<ref>الامامة و السیاسة، ج 1، ص 238.</ref>. | ||
مسلم بن عقبه وقتى بر مردم مسلط شد، از آنان به عنوان [[برده]] [[یزید]] [[بیعت]] مى گرفت که اختیار اموال و خانواده آنها به دست یزید مى باشد که هرگونه بخواهد در آنها تصرف کند. هر کس امتناع مى ورزید، کشته مى شد<ref> تاریخ طبرى، ج 4، ص 381; کامل ابن اثیر، ج 4، ص 118 و مروج الذهب، ج 3، ص 70. لازم به یادآورى است که به سبب نفوذ فاجعه عظیم کربلا در افکار عمومى، یزید دستور داده بود، در این ماجرا متعرّض [[ | مسلم بن عقبه وقتى بر مردم مسلط شد، از آنان به عنوان [[برده]] [[یزید]] [[بیعت]] مى گرفت که اختیار اموال و خانواده آنها به دست یزید مى باشد که هرگونه بخواهد در آنها تصرف کند. هر کس امتناع مى ورزید، کشته مى شد<ref> تاریخ طبرى، ج 4، ص 381; کامل ابن اثیر، ج 4، ص 118 و مروج الذهب، ج 3، ص 70. لازم به یادآورى است که به سبب نفوذ فاجعه عظیم کربلا در افکار عمومى، یزید دستور داده بود، در این ماجرا متعرّض [[علی بن الحسین (زین العابدین)|امام على بن الحسین(علیه‌السلام)]] و خاندانش نشوند و آنها را از این نحوه بیعت مستثنا دانست.</ref>. | ||
در این فاجعه از بزرگان [[مهاجر]] و [[انصار]] هزار و هفتصد تن و از سایر [[مسلمین]] ده هزار تن به قتل رسیدند<ref> الامامة و السیاسة، ج 1، ص 239.</ref>. | در این فاجعه از بزرگان [[مهاجر]] و [[انصار]] هزار و هفتصد تن و از سایر [[مسلمین]] ده هزار تن به قتل رسیدند<ref> الامامة و السیاسة، ج 1، ص 239.</ref>. | ||
| خط ۲۸: | خط ۲۸: | ||
== وضعیت اهل‌بیت (علیه‌السلام) در این واقعه == | == وضعیت اهل‌بیت (علیه‌السلام) در این واقعه == | ||
[[ | [[علی بن الحسین (زین العابدین)|امام سجاد (علیه‌السلام)]] با بینش عمیق سیاسی و آگاهی از سرانجام قیام از تأیید قیام و شرکت در آن امتناع نمود<ref>طبری، محمد بن جریر، تاریخ طبری، موسسه اعلمی، بیروت، 1403ق، ج4، ص372.</ref>. | ||
از این‌رو خانة امام (علیه‌السلام) أمن اعلام شد و کسی متعرض آن نشد و امام علیه‌السلام علاوه بر [[اهل بیت (علیهم السلام)|اهل‌بیت (علیه‌السلام)]] حدود چهارصد تن (کنایه از رقم بالا) از زنان بنی [[عبد مناف]] را برای در امان ماندن از تعرض لشکر مسلم بن عقبه در منزل خود پناه داد<ref> زمخشری، جارالله محمود، ربیع الأبرار و نصوص الأخبار، تحقیق نعیمی، سلیم، دارالذخائر، قم، 1410ق، ج1، ص427.</ref>. و مسلم نیز در دیدار با امام به اکرام و تجلیل از امام پرداخت<ref>طبری، محمد بن جریر، همان، ج4، ص379.</ref>. البته در منابع به دعائی از امام اشاره شده است که امام قبل از ملاقات با مسلم آن را قرائت فرمود و مسلم که قبل از آن به تهدید امام پرداخته بود به اکرام امام پرداخت<ref>شیخ مفید، الارشاد فی معرفة حجج الله علی العباد، موسسه آل البیت، قم، 1413ق، ج2، ص151ـ 152.</ref>. | از این‌رو خانة امام (علیه‌السلام) أمن اعلام شد و کسی متعرض آن نشد و امام علیه‌السلام علاوه بر [[اهل بیت (علیهم السلام)|اهل‌بیت (علیه‌السلام)]] حدود چهارصد تن (کنایه از رقم بالا) از زنان بنی [[عبد مناف]] را برای در امان ماندن از تعرض لشکر مسلم بن عقبه در منزل خود پناه داد<ref> زمخشری، جارالله محمود، ربیع الأبرار و نصوص الأخبار، تحقیق نعیمی، سلیم، دارالذخائر، قم، 1410ق، ج1، ص427.</ref>. و مسلم نیز در دیدار با امام به اکرام و تجلیل از امام پرداخت<ref>طبری، محمد بن جریر، همان، ج4، ص379.</ref>. البته در منابع به دعائی از امام اشاره شده است که امام قبل از ملاقات با مسلم آن را قرائت فرمود و مسلم که قبل از آن به تهدید امام پرداخته بود به اکرام امام پرداخت<ref>شیخ مفید، الارشاد فی معرفة حجج الله علی العباد، موسسه آل البیت، قم، 1413ق، ج2، ص151ـ 152.</ref>. | ||