۸۷٬۷۷۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - '[[امام حسن عسکری' به '[[حسن بن علی (عسکری)') |
جز (جایگزینی متن - '[[علی بن ابی طالب(علیهالسلام)' به '[[علی بن ابی طالب') |
||
(یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
[[پرونده:خلفای راشدین.jpg|بندانگشتی|جایگزین=خلفای راشدین|خلفای راشدین]] | [[پرونده:خلفای راشدین.jpg|بندانگشتی|جایگزین=خلفای راشدین|خلفای راشدین]] | ||
'''خلفای راشدین'''، عنوانی است که [[اهل سنت]] به نخستین حاکمان پس از [[محمد بن عبدالله (خاتم الانبیا)|پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم)]] دادهاند. خلفای راشدین به ترتیب عبارتند از [[ابوبکر]]، [[عمر]]، [[عثمان]] و [[علی بن ابی طالب|علی (علیه السلام)]]. | '''خلفای راشدین'''، عنوانی است که [[اهل سنت]] به نخستین حاکمان پس از [[محمد بن عبدالله (خاتم الانبیا)|پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم)]] دادهاند. خلفای راشدین به ترتیب عبارتند از [[ابوبکر]]، [[عمر]]، [[عثمان]] و [[علی بن ابی طالب|علی (علیه السلام)]]. | ||
در برخی منابع، [[حسن بن علی | در برخی منابع، [[حسن بن علی (مجتبی)|حسن بن علی (علیه السلام)]] هم در شمار خلفای راشدین ذکر شده است. عدهای این اصطلاح را مستند به روایتی از [[محمد بن عبدالله (خاتم الانبیا)|رسول اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم)]] میدانند که در آن، خلافت پس از پیامبر، سی سال دانسته شده است. | ||
موافقان این اصطلاح، این دوره سی ساله را دوره طلایی صدر اسلام ذکر کردهاند که از دیدگاه آنان ایمان و عدالت و فضائل [[اسلامی]] در آن شکوفا شده بود. | موافقان این اصطلاح، این دوره سی ساله را دوره طلایی صدر اسلام ذکر کردهاند که از دیدگاه آنان ایمان و عدالت و فضائل [[اسلامی]] در آن شکوفا شده بود. | ||
خط ۸: | خط ۸: | ||
== راشد به معنی چیست == | == راشد به معنی چیست == | ||
راشد به معنای هدایت شده است و خلفای راشدین از دیدگاه اهل سنت به ترتیب عبارتند از [[ابوبکر بن ابی قحافه|ابوبکر]]، [[عمر بن خطاب|عمر]]، [[عثمان]] و [[علی بن ابی طالب | راشد به معنای هدایت شده است و خلفای راشدین از دیدگاه اهل سنت به ترتیب عبارتند از [[ابوبکر بن ابی قحافه|ابوبکر]]، [[عمر بن خطاب|عمر]]، [[عثمان]] و [[علی بن ابی طالب|امام علی (علیه السلام)]]<ref>ابن اثیر، النهایة، فی غریب الحدیث و الاثر، ج۲، ص۲۲۵؛ ابن منظور، ذیل راشد</ref>. بیشتر نویسندگان معاصر نیز در ذکر خلفای راشدین فقط از چهار [[خلیفه]] اول نام میبرند<ref>حسن ابراهیم حسن، تاریخ الاسلام: السیاسی و الدینی و الثقافی و الاجتماعی، ج۱، صص۲۰۳- ۲۷۴؛ باسورث، صص۱- ۲</ref>. | ||
== خلفای راشدین چند نفر بودند == | == خلفای راشدین چند نفر بودند == | ||
بر این اساس و طبق توالی زمان، برخی مورخان متقدم از [[حسن بن علی | بر این اساس و طبق توالی زمان، برخی مورخان متقدم از [[حسن بن علی (مجتبی)|امام حسن (علیه السلام)]] که دوران خلافت وی کمتر از ده ماه بود- نیز در زمره خلفای راشدین یاد کردهاند، از جمله [[مسعودی]]<ref>مسعودی، علی بن حسین، مروج الذهب (بیروت)، ج۳، ص۱۸۴</ref> روایتی از [[محمد بن عبدالله (خاتم الانبیا)|پیامبر]] نقل کرده است که فرمود «پس از من سی سال [[خلیفه|خلافت]] خواهد بود». او دوره جانشینان پیامبر را از آغاز خلافت ابوبکر تا پایان خلافت امام حسن سی سال تمام دانسته است. بنابه نقل [[شیخ صدوق|ابنبابویه]]<ref> ابنبابویه، محمد علی، کمالالدین و تمام النعمة، ج۲، ص۴۶۲، چاپ علیاکبر غفاری، قم ۱۳۶۳ش</ref>. | ||
[[حسن بن علی (عسکری) |امام حسن عسکری (علیه السلام)]]، [[سعد بن عبداللّه اشعری]] (متوفی ۳۰۱) را، به این حدیثِ مقبول نزد معتقدان به مکتب خلافت راهنمایی کرده و توضیح داده است که مراد آنان از این [[حدیث]]، دوران خلافت چهار خلیفه نخست است. | [[حسن بن علی (عسکری) |امام حسن عسکری (علیه السلام)]]، [[سعد بن عبداللّه اشعری]] (متوفی ۳۰۱) را، به این حدیثِ مقبول نزد معتقدان به مکتب خلافت راهنمایی کرده و توضیح داده است که مراد آنان از این [[حدیث]]، دوران خلافت چهار خلیفه نخست است. | ||
خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
=== خلفای ثلاثه در عقیده شیعیان === | === خلفای ثلاثه در عقیده شیعیان === | ||
گروهی از شیعیان به سه خلیفه نخست خلفای راشدین یعنی ابوبکر بن ابی قحافه، عمر بن خطاب و عثمان بن عفان به منظور جدا کردن نام [[علی بن ابی طالب|علی بن ابیطالب (علیه السلام)]] و [[حسن بن علی | گروهی از شیعیان به سه خلیفه نخست خلفای راشدین یعنی ابوبکر بن ابی قحافه، عمر بن خطاب و عثمان بن عفان به منظور جدا کردن نام [[علی بن ابی طالب|علی بن ابیطالب (علیه السلام)]] و [[حسن بن علی (مجتبی)|حسن بن علی بن ابیطالب (علیه السلام)]] از سه خلیفهٔ دیگر نام خلفای ثلاثه اطلاق میکنند. <ref>حسینی استرآبادی، حسن بن مرتضی. از شیخ صفی تا شاه صفی. به کوشش احسان اشراقی. تهران: شرکت انتشارات علمی و فرهنگی، ۱۳۶۶، صفحهٔ ۹۹</ref>. | ||
== پانویس == | == پانویس == |