مباهله: تفاوت میان نسخه‌ها

'''مباهله،''' مدخلی است که به تبیین چگونگی این واقعه و جریان می‌پردازد و بحث و مناظرهٔ بین [[مسیحیان]] و [[محمد بن عبد‌الله (خاتم الأنبیاء)|پیامبر اسلام]] را بازگو و به روشنی حقانیت اسلام و [[اهل بیت|اهل‌بیت (علیهم‌السلام)]] را بیان می‌نماید.  

'''«مباهله»''' در لغت به معنی ملاعنه و نفرین متقابل است<ref>ابن منظور؛ لسان العرب؛ ج ۱۱ ، ص ۷۲.</ref> و در اصطلاح به این معناست که دو تن یا دو گروه بر علیه یکدیگر دعای بد کنند. پس هر کدام ظالم باشد [[خداوند]] متعال وی را رسوا گرداند و نقمت و عذاب خود را بر وی فرستد و ذریه او را مستأصل کند و هلاک گرداند<ref>احمد بن یحیی بلاذری؛  فتوح البلدان؛ ترجمه محمد توکل؛ ص ۹۵.</ref>. این واژه در تاریخ اسلام به '''«جریان مباهله»''' [[محمد بن عبد‌الله (خاتم الأنبیاء)|پیامبر اسلام]] و [[مسیحیان]] نجران<ref>«نجران» شهر کوچکی است میان عدن و [[حضرموت]] در ناحیه کوهستانی.</ref> اشاره دارد. پس از آنکه مناظرهٔ آن حضرت با آنان سودی نبخشید و ایمان نیاوردند، حضرت پیشنهاد مباهله را مطرح کرده و آنان پذیرفتند ولی در روز موعود حاضر به «مباهله» نشدند.

[[مسیحیان]] در حقانیت دین خود با [[محمد بن عبد‌الله (خاتم الأنبیاء)|رسول خدا (صلی‌الله علیه وآله وسلم)]] به مجادله نشستند<ref>ابن خلدون، عبدالرحمان، تاریخ ابن خلدون؛ ص ۴۶۱.</ref>.  مسیحیان نجران می‌گفتند: [[حضرت عیسی|عیسی (علیه‌السلام)]] خداست و گروهی او را پسر خدا می‌دانستند و دسته سوم، قائل به [[تثلیث]] «یعنی به سه خدا قائل بودند؛ پدر، پسر، [[روح‌القدس]]» ابن هشام می‌نویسد: «مسیحیان به پیامبر گفتند: اگر عیسی (علیه‌السلام) پسر خدا نیست پس پدرش کیست؟. .. آیات قرآنی نازل شد و خلقت او را همانند خلقت آدم ابوالبشر معرفی کرد»<ref>حمیری، ابن هشام، سیرة رسول الله، ترجمه سید هاشم رسولی محلاتی؛ ج ۱، ص ۳۸۲ و۳۸۳.</ref>.

* [[محمد بن عبد‌الله (خاتم الأنبیاء)|حضرت محمد (صلی‌الله علیه وآله وسلم)]]