۸۷٬۸۸۶
ویرایش
نوزدهمین کنفراس بین‌المللی وحدت اسلامی (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۲۸ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۵:۱۶
، ۲۸ اکتبر ۲۰۲۳جایگزینی متن - '[[محمد بن عبد‌الله (خاتم الأنبیاء)' به '[[محمد بن عبد‌الله (خاتم الانبیا)'
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - '[[محمد بن عبد‌الله (خاتم الأنبیاء)' به '[[محمد بن عبد‌الله (خاتم الانبیا)') |
||
| خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
</div> | </div> | ||
'''سخنرانی حضرت آیت‌الله‌العظمی خامنه‌ای در نوزدهمین کنفرانس بین‌المللی وحدت اسلامی''' به مناسبت میلاد پر برکت پیامبر اسلام [[محمد بن عبد‌الله (خاتم | '''سخنرانی حضرت آیت‌الله‌العظمی خامنه‌ای در نوزدهمین کنفرانس بین‌المللی وحدت اسلامی''' به مناسبت میلاد پر برکت پیامبر اسلام [[محمد بن عبد‌الله (خاتم الانبیا)|حضرت محمد مصطفی]] صلی الله علیه و آله و [[هفته وحدت]] در جمع کارگزاران دولت [[جمهوری اسلامی ایران]] و مهمانان [[کنفرانس بین المللی وحدت اسلامی|کنفرانس بین‌المللی وحدت اسلامی]] به تناسب شرایط زمان ایراد گردیده است. | ||
==تبریک میلاد پیامبر اکرم(ص) و امام صادق(ع)== | ==تبریک میلاد پیامبر اکرم(ص) و امام صادق(ع)== | ||
بسم‌الله‌الرّحمن‌الرّحیم | بسم‌الله‌الرّحمن‌الرّحیم | ||
تبریک عرض می‌کنم این عید سعید را به همهٔ شما حضار محترم، مسئولان کشور، بلندپایگان مدیریت [[جمهوری اسلامی]]، میهمانان عزیز [[هفته وحدت|هفتهٔ وحدت]]، سفرای کشورهای اسلامی و به همهٔ ملت [[ایران]] و [[مسلمانان]] جهان، بلکه به همهٔ آزادگان عالم و به جامعهٔ بشریت. | تبریک عرض می‌کنم این عید سعید را به همهٔ شما حضار محترم، مسئولان کشور، بلندپایگان مدیریت [[جمهوری اسلامی]]، میهمانان عزیز [[هفته وحدت|هفتهٔ وحدت]]، سفرای کشورهای اسلامی و به همهٔ ملت [[ایران]] و [[مسلمانان]] جهان، بلکه به همهٔ آزادگان عالم و به جامعهٔ بشریت. | ||
امروز که بر حسب روایت مشهور محدثین شیعه روز ولادت [[محمد بن عبد‌الله (خاتم | امروز که بر حسب روایت مشهور محدثین شیعه روز ولادت [[محمد بن عبد‌الله (خاتم الانبیا)|خاتم‌الانبیاء]] است، و همین روز، روز ولادت [[جعفر بن محمد (صادق)|امام جعفر صادق]] (علیه الصّلاة و السّلام) در سال ۸۳ هجری است، برای دنیای اسلام روز بسیار بزرگی است. | ||
==ولادت پیغمبر اعظم یک حادثهٔ تعیین‌کننده‌برای مسیر بشریت است== | ==ولادت پیغمبر اعظم یک حادثهٔ تعیین‌کننده‌برای مسیر بشریت است== | ||
ولادت [[محمد بن عبد‌الله (خاتم | ولادت [[محمد بن عبد‌الله (خاتم الانبیا)|پیغمبر اعظم]] یک حادثهٔ صرفاً تاریخی نیست؛ یک حادثهٔ تعیین‌کنندهٔ مسیر بشریت است. خود پدیده‌هائی که در هنگام این ولادت بزرگ، طبق نقل تاریخ دیده شد، یک اشارات گویائی به معنا و حقیقت این ولادت است. نقل کرده‌اند که در هنگام ولادت نبی مکرم اسلام (صلّی الله علیه و اله) نشانه‌های [[کفر]] و [[شرک]] در نقاط مختلف عالم دچار اختلال شد. | ||
[[آتشکده فارس|آتشکدهٔ فارس]] که هزار سال بود خاموش نشده بود، در هنگام میلاد پیغمبر خاموش شد. بتهائی که در معابد بودند، سرنگون شدند؛ و راهبان و خدمتگزاران معابد بت پرستی متحیر ماندند که این چه حادثه‌ای است! این، ضربهٔ نمادینِ این ولادت بر [[شرک]] و [[کفر]] و ماده‌گرائی است. از طرف دیگر کاخ جباران امپراطوری ایرانِ مشرکِ آن روز دچار حادثه شد؛ کنگره‌های [[کاخ مدائن]] - چهارده کنگره - فرو ریخت. <br> | [[آتشکده فارس|آتشکدهٔ فارس]] که هزار سال بود خاموش نشده بود، در هنگام میلاد پیغمبر خاموش شد. بتهائی که در معابد بودند، سرنگون شدند؛ و راهبان و خدمتگزاران معابد بت پرستی متحیر ماندند که این چه حادثه‌ای است! این، ضربهٔ نمادینِ این ولادت بر [[شرک]] و [[کفر]] و ماده‌گرائی است. از طرف دیگر کاخ جباران امپراطوری ایرانِ مشرکِ آن روز دچار حادثه شد؛ کنگره‌های [[کاخ مدائن]] - چهارده کنگره - فرو ریخت. <br> | ||
| خط ۴۳: | خط ۴۳: | ||
أَرْسَلَهُ عَلَی حِینِ فَتْرَةٍ مِنَ الرُّسُلِ وَ طُولِ هَجْعَةٍ مِنَ الْأُمَمِ وَ اعْتِزَامٍ مِنَ الْفِتَنِ وَ انْتِشَارٍ مِنَ الْأُمُورِ وَ تَلَظٍّ مِنَ الْحُرُوبِ وَ الدُّنْیَا کَاسِفَةُ النُّورِ ظَاهِرَةُ الْغُرُورِ عَلَی حِینِ اصْفِرَارٍ مِنْ وَرَقِهَا وَ إِیَاسٍ مِنْ ثَمَرِهَا وَ اغْوِرَارٍ مِنْ مَائِهَا قَدْ دَرَسَتْ مَنَارُ الْهُدَی وَ ظَهَرَتْ أَعْلَامُ الرَّدَی فَهِیَ مُتَجَهِّمَةٌ لِأَهْلِهَا عَابِسَةٌ فِی وَجْهِ طَالِبِهَا ثَمَرُهَا الْفِتْنَةُ وَ طَعَامُهَا الْجِیفَةُ وَ شِعَارُهَا الْخَوْفُ وَ دِثَارُهَا السَّیْفُ. فَاعْتَبِرُوا عِبَادَ اللَّهِ وَ اذْکُرُوا تِیکَ الَّتِی آبَاؤُکُمْ وَ إِخْوَانُکُمْ بِهَا مُرْتَهَنُونَ وَ عَلَیْهَا مُحَاسَبُونَ وَ لَعَمْرِی مَا تَقَادَمَتْ بِکُمْ وَ لَا بِهِمُ الْعُهُودُ وَ لَا خَلَتْ فِیمَا بَیْنَکُمْ وَ بَیْنَهُمُ الْأَحْقَابُ وَ الْقُرُونُ وَ مَا أَنْتُمُ الْیَوْمَ مِنْ یَوْمَ کُنْتُمْ فِی أَصْلَابِهِمْ بِبَعِیدٍ. وَ اللَّهِ مَا أَسْمَعَکُمُ الرَّسُولُ شَیْئاً إِلَّا وَ هَا أَنَا ذَا مُسْمِعُکُمُوهُ وَ مَا أَسْمَاعُکُمُ الْیَوْمَ بِدُونِ أَسْمَاعِکُمْ بِالْأَمْسِ وَ لَا شُقَّتْ لَهُمُ الْأَبْصَارُ وَ لَا جُعِلَتْ لَهُمُ الْأَفْئِدَةُ فِی ذَلِکَ الزَّمَانِ إِلَّا وَ قَدْ أُعْطِیتُمْ مِثْلَهَا فِی هَذَا الزَّمَانِ وَ وَ اللَّهِ مَا بُصِّرْتُمْ بَعْدَهُمْ شَیْئاً جَهِلُوهُ وَ لَا أُصْفِیتُمْ بِهِ وَ حُرِمُوهُ وَ لَقَدْ نَزَلَتْ بِکُمُ الْبَلِیَّةُ جَائِلًا خِطَامُهَا رِخْواً بِطَانُهَا فَلَا یَغُرَّنَّکُمْ مَا أَصْبَحَ فِیهِ أَهْلُ الْغُرُورِ فَإِنَّمَا هُوَ ظِلٌّ مَمْدُودٌ إِلَی أَجَلٍ مَعْدُودٍ. | أَرْسَلَهُ عَلَی حِینِ فَتْرَةٍ مِنَ الرُّسُلِ وَ طُولِ هَجْعَةٍ مِنَ الْأُمَمِ وَ اعْتِزَامٍ مِنَ الْفِتَنِ وَ انْتِشَارٍ مِنَ الْأُمُورِ وَ تَلَظٍّ مِنَ الْحُرُوبِ وَ الدُّنْیَا کَاسِفَةُ النُّورِ ظَاهِرَةُ الْغُرُورِ عَلَی حِینِ اصْفِرَارٍ مِنْ وَرَقِهَا وَ إِیَاسٍ مِنْ ثَمَرِهَا وَ اغْوِرَارٍ مِنْ مَائِهَا قَدْ دَرَسَتْ مَنَارُ الْهُدَی وَ ظَهَرَتْ أَعْلَامُ الرَّدَی فَهِیَ مُتَجَهِّمَةٌ لِأَهْلِهَا عَابِسَةٌ فِی وَجْهِ طَالِبِهَا ثَمَرُهَا الْفِتْنَةُ وَ طَعَامُهَا الْجِیفَةُ وَ شِعَارُهَا الْخَوْفُ وَ دِثَارُهَا السَّیْفُ. فَاعْتَبِرُوا عِبَادَ اللَّهِ وَ اذْکُرُوا تِیکَ الَّتِی آبَاؤُکُمْ وَ إِخْوَانُکُمْ بِهَا مُرْتَهَنُونَ وَ عَلَیْهَا مُحَاسَبُونَ وَ لَعَمْرِی مَا تَقَادَمَتْ بِکُمْ وَ لَا بِهِمُ الْعُهُودُ وَ لَا خَلَتْ فِیمَا بَیْنَکُمْ وَ بَیْنَهُمُ الْأَحْقَابُ وَ الْقُرُونُ وَ مَا أَنْتُمُ الْیَوْمَ مِنْ یَوْمَ کُنْتُمْ فِی أَصْلَابِهِمْ بِبَعِیدٍ. وَ اللَّهِ مَا أَسْمَعَکُمُ الرَّسُولُ شَیْئاً إِلَّا وَ هَا أَنَا ذَا مُسْمِعُکُمُوهُ وَ مَا أَسْمَاعُکُمُ الْیَوْمَ بِدُونِ أَسْمَاعِکُمْ بِالْأَمْسِ وَ لَا شُقَّتْ لَهُمُ الْأَبْصَارُ وَ لَا جُعِلَتْ لَهُمُ الْأَفْئِدَةُ فِی ذَلِکَ الزَّمَانِ إِلَّا وَ قَدْ أُعْطِیتُمْ مِثْلَهَا فِی هَذَا الزَّمَانِ وَ وَ اللَّهِ مَا بُصِّرْتُمْ بَعْدَهُمْ شَیْئاً جَهِلُوهُ وَ لَا أُصْفِیتُمْ بِهِ وَ حُرِمُوهُ وَ لَقَدْ نَزَلَتْ بِکُمُ الْبَلِیَّةُ جَائِلًا خِطَامُهَا رِخْواً بِطَانُهَا فَلَا یَغُرَّنَّکُمْ مَا أَصْبَحَ فِیهِ أَهْلُ الْغُرُورِ فَإِنَّمَا هُوَ ظِلٌّ مَمْدُودٌ إِلَی أَجَلٍ مَعْدُودٍ. | ||
ترجمه: | ترجمه: | ||
پیامبر را در زمانی فرستاد که رشته رسالت منقطع، و خواب غفلت ملّتها طولانی، و فتنهها جدّی، و امور حیات از هم گسیخته، و آتش جنگ‌ها شعلهور بود. نور دنیا در کسوف، و دنیا با ظهور چهره فریبنده در حال خودنمایی، برگهای درخت زندگی زرد، نومیدی از بارور شدن شجره حیات بر دلها چیره، و آب زندگی فروکش کرده بود. زمانی که نشانه‌های هدایت کهنه، علائم گمراهی نمایان بود. دنیا به اهلش روی زشت نموده، و نسبت به خواهندهاش عبوس بود. میوهاش فتنه، غذایش مردار، جامه زیرش ترس، و جامه رویش شمشیر بود. پس ای بندگان خدا پند بگیرید، و به یاد آرید عقاید و آرایی را که پدران و برادرانتان در گرو آنند، و بر اساس آنها مورد محاسبه حق قرار گرفتهاند. به جانم سوگند میان شما و آنان فاصله زیادی نیست، و سال‌ها و قرنها میان شما و آنها نگذشته، و شما در امروز از روزی که در اصلاب آنان بودید دور نیستید. به خدا قسم پیامبر چیزی را به گوش نسل گذشته شما نشنواند مگر اینکه من امروز به شما شنواندم، و گوش شما در این زمان پستتر از گوش آنان نیست، و دیدههای آنان بینا نگشت، و دلهایی برای آنان در آن زمان‌ها قرار داده نشد مگر اینکه در این زمان به مانند همان چشم و دل به شما عنایت شده. و به خدا سوگند شما بعد از آنان به چیزی بینا نشدهاید که گذشتگان آن را نمی‌دانستند، و شما به چیزی مخصوص نگشتهاید که آنان از آن محروم شده باشند. و همانا بلا و آزمایشی بر شما فرود آمده که مهارش مضطرب و تنگش سست است. بنابراین آنچه فریب خوردگان از آن بهرهمندند شما را فریب ندهد، زیرا که فریبندهها سایهای است گسترده تا زمانی معین</ref> نور در محیط زندگی بشر نبود؛ انسان‌ها در ظلمات زندگی می‌کردند؛ ظلمات جهل، ظلمات طغیان، ظلمات گمراهی، که البته مظهر همهٔ این ظلمت‌ها خود همان نقطه‌ای بود که [[محمد بن عبد‌الله (خاتم | پیامبر را در زمانی فرستاد که رشته رسالت منقطع، و خواب غفلت ملّتها طولانی، و فتنهها جدّی، و امور حیات از هم گسیخته، و آتش جنگ‌ها شعلهور بود. نور دنیا در کسوف، و دنیا با ظهور چهره فریبنده در حال خودنمایی، برگهای درخت زندگی زرد، نومیدی از بارور شدن شجره حیات بر دلها چیره، و آب زندگی فروکش کرده بود. زمانی که نشانه‌های هدایت کهنه، علائم گمراهی نمایان بود. دنیا به اهلش روی زشت نموده، و نسبت به خواهندهاش عبوس بود. میوهاش فتنه، غذایش مردار، جامه زیرش ترس، و جامه رویش شمشیر بود. پس ای بندگان خدا پند بگیرید، و به یاد آرید عقاید و آرایی را که پدران و برادرانتان در گرو آنند، و بر اساس آنها مورد محاسبه حق قرار گرفتهاند. به جانم سوگند میان شما و آنان فاصله زیادی نیست، و سال‌ها و قرنها میان شما و آنها نگذشته، و شما در امروز از روزی که در اصلاب آنان بودید دور نیستید. به خدا قسم پیامبر چیزی را به گوش نسل گذشته شما نشنواند مگر اینکه من امروز به شما شنواندم، و گوش شما در این زمان پستتر از گوش آنان نیست، و دیدههای آنان بینا نگشت، و دلهایی برای آنان در آن زمان‌ها قرار داده نشد مگر اینکه در این زمان به مانند همان چشم و دل به شما عنایت شده. و به خدا سوگند شما بعد از آنان به چیزی بینا نشدهاید که گذشتگان آن را نمی‌دانستند، و شما به چیزی مخصوص نگشتهاید که آنان از آن محروم شده باشند. و همانا بلا و آزمایشی بر شما فرود آمده که مهارش مضطرب و تنگش سست است. بنابراین آنچه فریب خوردگان از آن بهرهمندند شما را فریب ندهد، زیرا که فریبندهها سایهای است گسترده تا زمانی معین</ref> نور در محیط زندگی بشر نبود؛ انسان‌ها در ظلمات زندگی می‌کردند؛ ظلمات جهل، ظلمات طغیان، ظلمات گمراهی، که البته مظهر همهٔ این ظلمت‌ها خود همان نقطه‌ای بود که [[محمد بن عبد‌الله (خاتم الانبیا)|پیغمبر اکرم]] در آنجا متولد شد و سپس [[مبعوث]] شد؛ یعنی [[جزیرة العرب]]. همهٔ تاریکی‌ها و ضلالت‌ها و گمراهی‌ها یک نمونه‌ای در مکه و محیط زندگی عربی جزیرة العرب داشت. | ||
گمراهی‌های فکری و اعتقادی، آن شرک ذلیل‌کنندهٔ انسان، تا آن اخلاق اجتماعی خشن، تا آن بیرحمی و قساوت قلب که: «و اذا بشّر احدهم بالأنثی ظلّ وجهه مسودّا و هو کظیم <ref>و چون یکی از آنان را به [ولادت] دختر مژده دهند [از شدت خشم] چهره‌اش سیاه گردد، ودرونش از غصه واندوه لبریز و آکنده شود! (سوره نحل آیه ۵۸)</ref>یتواری من القوم من سوء ما بشّر به ا یمسکه علی هون ام یدسّه من التّراب الا ساء ما یحکمون <ref>به سبب مژده بدی که به او داده‌اند، از قوم و قبیله‌اش [در جایی که او را نبینند] پنهان می‌شود [و نسبت به این پیش آمد در اندیشه ای سخت فرو می‌رود که] آیا آن دختر را با خواری نگه دارد یا به زور، زنده به گورش کند؟! آگاه باشید! [نسبت به دختران] بد داوری می‌کنند. (سوره نحل آیه۵۹)</ref>)این، نمونه‌ای از اخلاق بشر در دوران ولادت پیغمبر و سپس در دوران [[بعثت]] پیغمبر است. و کان بعده هدی من الضّلال و نوراً من العمی» <ref>مفاتیح‌الجنان، دعای ندبه</ref> بشریت کور بود، بینا شد. عالم ظلمانی بود، با نور وجود پیغمبر منور شد. این معنای این ولادت بزرگ و سپس بعثت آن بزرگوار است. | گمراهی‌های فکری و اعتقادی، آن شرک ذلیل‌کنندهٔ انسان، تا آن اخلاق اجتماعی خشن، تا آن بیرحمی و قساوت قلب که: «و اذا بشّر احدهم بالأنثی ظلّ وجهه مسودّا و هو کظیم <ref>و چون یکی از آنان را به [ولادت] دختر مژده دهند [از شدت خشم] چهره‌اش سیاه گردد، ودرونش از غصه واندوه لبریز و آکنده شود! (سوره نحل آیه ۵۸)</ref>یتواری من القوم من سوء ما بشّر به ا یمسکه علی هون ام یدسّه من التّراب الا ساء ما یحکمون <ref>به سبب مژده بدی که به او داده‌اند، از قوم و قبیله‌اش [در جایی که او را نبینند] پنهان می‌شود [و نسبت به این پیش آمد در اندیشه ای سخت فرو می‌رود که] آیا آن دختر را با خواری نگه دارد یا به زور، زنده به گورش کند؟! آگاه باشید! [نسبت به دختران] بد داوری می‌کنند. (سوره نحل آیه۵۹)</ref>)این، نمونه‌ای از اخلاق بشر در دوران ولادت پیغمبر و سپس در دوران [[بعثت]] پیغمبر است. و کان بعده هدی من الضّلال و نوراً من العمی» <ref>مفاتیح‌الجنان، دعای ندبه</ref> بشریت کور بود، بینا شد. عالم ظلمانی بود، با نور وجود پیغمبر منور شد. این معنای این ولادت بزرگ و سپس بعثت آن بزرگوار است. | ||
| خط ۴۹: | خط ۴۹: | ||
==هدایت پیامبر اکرم (ص) تمام جامعه بشریت را در بر خواهد گرفت== | ==هدایت پیامبر اکرم (ص) تمام جامعه بشریت را در بر خواهد گرفت== | ||
نه فقط ما [[مسلمانان|مسلمان‌ها]] رهین منت الهی و نعمت الهی هستیم به خاطر این وجود مقدس، بلکه همهٔ انسانیت رهین این نعمت است. | نه فقط ما [[مسلمانان|مسلمان‌ها]] رهین منت الهی و نعمت الهی هستیم به خاطر این وجود مقدس، بلکه همهٔ انسانیت رهین این نعمت است. | ||
درست است که هدایت [[محمد بن عبد‌الله (خاتم | درست است که هدایت [[محمد بن عبد‌الله (خاتم الانبیا)|پیغمبر]] در طول قرنهای متمادی هنوز همهٔ بشریت را فرا نگرفته است؛ اما این چراغ فروزان، این شعلهٔ روزافزون در میان بشریت هست و بتدریج در طول سال‌ها و قرنها انسان‌ها را به سمت این چشمهٔ نور هدایت می‌کند. و در تاریخ بعد از [[بعثت|بعثت پیغمبر]] و ولادت آن بزرگوار که نگاه کنید، همین تدبیر را ملاحظه می‌کنید. انسانیت به سمت ارزش‌ها حرکت کرده است، ارزش‌ها را شناخته است، بتدریج این گسترش پیدا خواهد کرد و شدت آن روز به روز بیشتر خواهد شد؛ تا اینکه ان‌شاءالله «لیظهره علی الدّین کلّه و لو کره المشرکون» <ref>سوره توبه ،آیه 33</ref> همهٔ عالم را فرا بگیرد و بشریت در جادهٔ هدایت و صراط مستقیم الهی حرکت حقیقی خودش را آغاز کند، که در واقع شروع زندگی بشر از آن روز است. آن روزی که حجت خدا بر مردم تمام خواهد شد و بشریت در این شاهراه بزرگ قرار خواهد گرفت. | ||
==یکی از وظائف بزرگ و درجهٔ اول ما مسلمان‌هاست، مسئلهٔ اتحاد و وحدت است== | ==یکی از وظائف بزرگ و درجهٔ اول ما مسلمان‌هاست، مسئلهٔ اتحاد و وحدت است== | ||