۸۷٬۵۶۷
ویرایش
جز (جایگزینی متن - '[[علی بن ابی طالب (ع)' به '[[علی بن ابی طالب') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲۱: | خط ۲۱: | ||
==نسب== | ==نسب== | ||
عبدالله بن محسن بن محمد بن عبدالله بن محمد بن محسن بن حسین بن عمر بن عبدالرحمن العطاس بن عقیل بن سالم بن عبدالله بن عبدالرحمن بن عبدالله بن عبدالرحمن | عبدالله بن محسن بن محمد بن عبدالله بن محمد بن محسن بن حسین بن عمر بن عبدالرحمن العطاس بن عقیل بن سالم بن عبدالله بن عبدالرحمن بن عبدالله بن عبدالرحمن السَقّاف بن محمد مولى الدویلة بن علی بن علوی الغیور بن الفقیه المقدم محمد بن علی بن محمد صاحب مرباط بن علی خالع قسم بن علوی بن محمد بن علوی بن عبیدالله بن أحمد المهاجر بن عیسى بن محمد النقیب بن علی العریضی بن [[جعفر بن محمد (صادق)|جعفر الصادق]] بن [[محمد بن علی (باقر العلوم)|محمدالباقر]] بن علی [[علی بن الحسین (زین العابدین)|زینالعابدین]] بن [[حسین بن علی (سید الشهدا)|الحسین]] بن امام [[علی بن ابی طالب|علی بن أبیطالب]]، و امام علی، همسر [[فاطمه بنت محمد (زهرا)|فاطمه]]، دختر [[محمد بن عبدالله (خاتم الانبیا)|محمد]]، صلی الله علیه و آله است <ref> المشهور, عبدالرحمن بن محمد (1404 هـ). شمس الظهیرة (PDF). الجزء الأول. جدة، السعودیة: عالم المعرفة. صفحة 250. مؤرشف من الأصل (PDF) فی 2 ینایر 2020.</ref>. | ||
وی سی و چهارمین نوه رسول خدا محمد صلی الله علیه و آله و سلم است. | وی سی و چهارمین نوه رسول خدا محمد صلی الله علیه و آله و سلم است. | ||
خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
* أحمد بن محمد بن حمزة العطاس | * أحمد بن محمد بن حمزة العطاس | ||
* محمد بن عبدالله باسودان | * محمد بن عبدالله باسودان | ||
==شاگردان== | ==شاگردان== | ||
از جمله کسانی که به شاگردی او پیوستند: | از جمله کسانی که به شاگردی او پیوستند: | ||
خط ۴۸: | خط ۴۷: | ||
* علی بن عبدالرحمن الحبشی | * علی بن عبدالرحمن الحبشی | ||
* أحمد بن محسن الهدار | * أحمد بن محسن الهدار | ||
* علوی بن | * علوی بن سَقّاف السَقّاف | ||
* علی بن عبدالقادر العیدروس | * علی بن عبدالقادر العیدروس | ||
* علوی بن طاهر الحداد | * علوی بن طاهر الحداد | ||
خط ۵۴: | خط ۵۳: | ||
* عبدالله بن أبیبکر الحبشی | * عبدالله بن أبیبکر الحبشی | ||
* حسن بن محمد بارجاء | * حسن بن محمد بارجاء | ||
==مهاجرت== | ==مهاجرت== | ||
در سال 1282 هجری قمری عازم مکه جهت انجام حج شد و بار دیگر در سال 1283 هجری قمری به حج رفت. پس از زیارت دوم به سمت جاوه در جنوب شرقی آسیا رهسپار شد و اقامتگاهش در شهر بتاوی یا جاکارتای امروزی رفت. چند سالی در آنجا اقامت گزید و در این مدت از محضر درس سید احمد بن محمد بن حمزه العطاس بهره برد. او به قصد تجارت به بکلنگان میرفت تا اینکه قضا و قدر او را روانه زندان کرد. مردم برای عیادت او جلوی زندان ازدحام میکردند به گونهای که حاکم شرع دستور آزادی او را صادر کرد ولی او در زندان بود تا مدت محکومیتش تمام شود. سپس از بتاوی به شهر بوگور نقل مکان کرد و وقت خود را برای علم و عرفان از سایر امور خالی کرد و به یکی از بزرگان و اساتید زمان خود شد. | در سال 1282 هجری قمری عازم مکه جهت انجام حج شد و بار دیگر در سال 1283 هجری قمری به حج رفت. پس از زیارت دوم به سمت جاوه در جنوب شرقی آسیا رهسپار شد و اقامتگاهش در شهر بتاوی یا جاکارتای امروزی رفت. چند سالی در آنجا اقامت گزید و در این مدت از محضر درس سید احمد بن محمد بن حمزه العطاس بهره برد. او به قصد تجارت به بکلنگان میرفت تا اینکه قضا و قدر او را روانه زندان کرد. مردم برای عیادت او جلوی زندان ازدحام میکردند به گونهای که حاکم شرع دستور آزادی او را صادر کرد ولی او در زندان بود تا مدت محکومیتش تمام شود. سپس از بتاوی به شهر بوگور نقل مکان کرد و وقت خود را برای علم و عرفان از سایر امور خالی کرد و به یکی از بزرگان و اساتید زمان خود شد. | ||
خط ۷۹: | خط ۷۷: | ||
[[رده:شخصیتها]] | [[رده:شخصیتها]] | ||
[[رده:عالمان]] | |||
[[رده:عالمان اهل سنت]] |