confirmed، مدیران
۳۷٬۲۱۴
ویرایش
←دوره رکود حوزه نجف
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
این دوره طولانی با وفات شیخ طوسی آغاز شد و تا اوایل قرن دهم ادامه یافت. عوامل متعددی در ایجاد رکود پس از شیخ دخیل بودند. | این دوره طولانی با وفات شیخ طوسی آغاز شد و تا اوایل قرن دهم ادامه یافت. عوامل متعددی در ایجاد رکود پس از شیخ دخیل بودند. | ||
* نخست آنکه به رغم ابتکارات شگرف او در حوزه [[اصول فقه|اصول]]، [[فقه]] و دفاعش از فقه تفریعی در حوزه [[شریعت]] و توفیقش در ترویج و تحکیم روش‌های استدلال و استنباط | * نخست آنکه به رغم ابتکارات شگرف او در حوزه [[اصول فقه|اصول]]، [[فقه]] و دفاعش از فقه تفریعی در حوزه [[شریعت]] و توفیقش در ترویج و تحکیم روش‌های استدلال و استنباط آرا و نظریات وی تا مدت‌ها به دلیل عظمت شخصیت او در مجامع علمی [[مذهب شیعه|شیعه]] بدون معارض و نقدناپذیر رواج یافت و پیروانش بیش از یک قرن درصدد خرده‌گیری و نقد و بررسی نظریاتش برنیامدند. به تعبیر [[شهید ثانی]]<ref>شهیدثانی، ص۹۳</ref> و [[صاحب معالم]]، ابن شهید ثانی<ref>ابن شهید ثانی، ص۱۷۶</ref> همه فقها تنها ناقل گفته‌های او بودند. | ||
* عامل دیگر این ایستایی، جوانی حوزه نجف بود که نمی‌توانست همپای مراکزی همچون حوزه علمیه بغداد، در برخورد با آرای گوناگون، پویایی داشته باشد، مخصوصاً آنکه هنگام مهاجرت شیخ از بغداد به نجف، تنها تعدادی کم شمار او را همراهی کرده بودند.<ref>محمدباقر صدر، ص۶۳</ref> | * عامل دیگر این ایستایی، جوانی حوزه نجف بود که نمی‌توانست همپای مراکزی همچون حوزه علمیه بغداد، در برخورد با آرای گوناگون، پویایی داشته باشد، مخصوصاً آنکه هنگام مهاجرت شیخ از بغداد به نجف، تنها تعدادی کم شمار او را همراهی کرده بودند.<ref>محمدباقر صدر، ص۶۳</ref> | ||
* از میان رفتن قدرت [[آل بویه]] که پیوسته مراکز و شخصیت‌های علمی شیعه را تحت حمایت خود داشتند، عامل اثرگذار دیگری بر رکود بود و مخصوصاً از همان آغاز تصرف عراق به دست [[سلجوقیان]]، شیعه تحت فشارهای روزافزون قرار گرفت. | * از میان رفتن قدرت [[آل بویه]] که پیوسته مراکز و شخصیت‌های علمی شیعه را تحت حمایت خود داشتند، عامل اثرگذار دیگری بر رکود بود و مخصوصاً از همان آغاز تصرف عراق به دست [[سلجوقیان]]، شیعه تحت فشارهای روزافزون قرار گرفت. | ||
| خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
'''دانشمندان و آثار علمی آنها در این دوره''' | '''دانشمندان و آثار علمی آنها در این دوره''' | ||
با همه این احوال، در این دوره نیز حوزه نجف از تکاپوی علمی دور نماند. از ابوعلی طوسی فرزند شیخ طوسی (متوفی ۵۱۵) اثری چون ''المرشد الی سبیل المتعبد'' و ''الامالی'' به جای مانده است. وی نزد علمای شیعه باعنوان مفید ثانی شهرت دارد | با همه این احوال، در این دوره نیز حوزه نجف از تکاپوی علمی دور نماند. از ابوعلی طوسی فرزند شیخ طوسی (متوفی ۵۱۵) اثری چون ''المرشد الی سبیل المتعبد'' و ''الامالی'' به جای مانده است. وی نزد علمای شیعه باعنوان مفید ثانی شهرت دارد<ref>ر. ک: منتجب الدین رازی، ص۴۶؛ ابن شهر آشوب، ص۳۲۴</ref> .[[ابن شهرآشوب |ابن شهرآشوب مازندرانی]]، [[فضل بن حسن طبرسی|ابوعلی فضل بن حسن طبرِسی]] مؤلف [[مجمع البیان]] و [[حسین بن احمد بن طحال|ابوعبدالله حسین بن احمدبن طحّال]] مقدادی تربیت یافتگان محضر اویند<ref>بحرالعلوم، ص۴۴ـ۴۵</ref>. همچنین شیخ ابوالوفاء عبدالجبار رازی، شیخ ابومحمدحسن بن بابویه قمی و شیخ ابوعبدالله محمدبن هبةالله طرابلسی معاصران او و جملگی از شاگردان پدرش در حوزه علمیه نجف بوده‌اند<ref>ابن شهر آشوب، ص۴۳</ref>. کتاب شرح کافیه ابن حاجب و شرح قصائد [[ابن ابی الحدید]] از نجم الائمة رضی الدین محمد استرآبادی (متوفی ۶۸۶)<ref>ر. ک: حرّعاملی، قسم ۲، ص۲۵۵</ref> الایماقی فی شرح الایلاقی و شرح تعریب الزبدة در طب از عبدالرحمان بن عتائقی از علمای [[حلّه]] و بعد نجف اشرف<ref>آقابزرگ طهرانی، ج ۲، ص۵۰۹؛ زرکلی، ج ۳، ص۳۳۰</ref> و التنقیح الرایع فی شرح مختصرالشرایع مقداد بن عبداللّه سیوری مشهور به فاضل مقداد (متوفی ۸۲۶)<ref>آقابزرگ طهرانی، ج ۴، ص۴۶۳</ref> از جمله آثار دانشمندانِ این دوره حوزه نجف است. | ||
=== دوره محقق اردبیلی === | === دوره محقق اردبیلی === | ||