confirmed
۲٬۲۰۰
ویرایش
خط ۱۴۰: | خط ۱۴۰: | ||
بدین ترتیب تحتتأثیر این عوامل و انگیزه ها واقفیه شکل گرفت و گسترش یافت و باتوجهبه موقعیت سخت و دشوار شیعیان و ائمه(علیهمالسلام) که تا اواخر سده سوم هجری یعنی دوران غیبت صغری تداوم داشت شاهد مناظراتی میان سران واقفیه و علماء شیعه هستیم که اینک هر دو طایفه قایل به غیبت مهدی(علیهالسلام) بودند ولی در مصداق آن اختلاف داشتند. | بدین ترتیب تحتتأثیر این عوامل و انگیزه ها واقفیه شکل گرفت و گسترش یافت و باتوجهبه موقعیت سخت و دشوار شیعیان و ائمه(علیهمالسلام) که تا اواخر سده سوم هجری یعنی دوران غیبت صغری تداوم داشت شاهد مناظراتی میان سران واقفیه و علماء شیعه هستیم که اینک هر دو طایفه قایل به غیبت مهدی(علیهالسلام) بودند ولی در مصداق آن اختلاف داشتند. | ||
== تألیف کتابهایی در مورد مهدی (عج) از طرف واقفیه == | == تألیف کتابهایی در مورد مهدی (عج) از طرف واقفیه == | ||
زمان تألیف اکثر این کتاب ها به پیش از غیبت امام دوازدهم(علیهالسلام) است. آنان در این کتابها به طور عمده به ذکر روایات نقل شده از رسول خدا( | زمان تألیف اکثر این کتاب ها به پیش از غیبت امام دوازدهم(علیهالسلام) است. آنان در این کتابها به طور عمده به ذکر روایات نقل شده از رسول خدا(صلیالله علیه وآله وسلّم) و در خصوص ((مهدی و قائم آل محمد (عج) پرداخته و سپس آنها را بر امام هفتم(علیهالسلام) تطبیق داده)) و آن حضرت را همان مهدی و قائم موعود معرفی میکردند. | ||
از آن جمله شیخ طوسی از کتاب نصرة الواقفه نام برده که به وسیله یکی از سران واقفیه به نام موسوی نوشته شده بود. <ref>محمد بن حسن طوسی، الغیبة، پیشین، ص 30</ref> | از آن جمله شیخ طوسی از کتاب نصرة الواقفه نام برده که به وسیله یکی از سران واقفیه به نام موسوی نوشته شده بود. <ref>محمد بن حسن طوسی، الغیبة، پیشین، ص 30</ref> | ||
از مهمترین این کتابها، کتاب الغیبه نوشته حسن بن محمد بن سماعه کوفی است. ابن سماعه یکی از معروفترین سران واقفیه بود که تصنیفات خوبی داشته و در فقه نیز فرهیخته بود، وی در سال ۲۶۳ه. درگذشت. او کتابهای متعددی نوشته بود، از آن جمله همین کتاب است که در موضوع غیبت میباشد <ref>محمد بن حسن طوسی، الفهرست، (قم، مؤسسه آل البیت، 1420)، ص 134.</ref> | از مهمترین این کتابها، کتاب الغیبه نوشته حسن بن محمد بن سماعه کوفی است. ابن سماعه یکی از معروفترین سران واقفیه بود که تصنیفات خوبی داشته و در فقه نیز فرهیخته بود، وی در سال ۲۶۳ه. درگذشت. او کتابهای متعددی نوشته بود، از آن جمله همین کتاب است که در موضوع غیبت میباشد <ref>محمد بن حسن طوسی، الفهرست، (قم، مؤسسه آل البیت، 1420)، ص 134.</ref> |