عقیل: تفاوت میان نسخه‌ها

عقیل فرزند [[ابوطالب]] بن [[عبدالمطلب]] بن هاشم، مادرش [[فاطمه بنت اسد]] بن هاشم و پسرعموى [[محمد بن عبد‌الله (خاتم الانبیا)|پیامبر گرامى اسلام(صلی الله علیه)]] است. او از ناحیه پدر و مادر [[بنی‌هاشم|هاشمى]] است. على(علیه‌السلام)، جعفر، طالب، ام هانى(فاخته)، جمانه و ریطه، برادران و خواهران اویند<ref> الطبقات الکبرى، ج 8، ص 51</ref>.

وقتى آنها به خانه ابوطالب رفتند و موضوع را طرح کردند ابوطالب گفت: عقیل را براى من بگذارید و دیگر هرچه مى خواهید انجام دهید. پیامبر گرامى(صلی الله علیه) حضرت على(علیه‌السلام) را و عباس جعفر را به خانه خود برد<ref>مجاهد مى گوید: ازجمله نعمت‌هاى خداوند بر على(علیه‌السلام) همین بود که آن حضرت به خانه رسول خدا(صلی الله علیه) رفت و با آن حضرت بود تا به پیامبرى مبعوث گردید و على(علیه‌السلام) ایمان آورد. ابوالفرج اصفهانى مى افزاید: پیامبر(صلی الله علیه) فرمود: ((همان را برگزیدم که خداوند برایم برگزیده بود.)) ابن ابى الحدید پس از نقل این مطلب، مى گوید: على(علیه‌السلام) از شش سالگى درکنار پیامبر(صلی الله علیه) بود. آن حضرت در تربیت او مى کوشید. على(علیه‌السلام) به این فراز از زندگى اش اشاره مى کند و مى‌فرماید: ((من 7 سال پیش از دیگران خدا را عبادت کرده‌ام و آواز فرشتگان را زمانى مى شنیدم که هنوز پیامبر(صلی الله علیه) مإمور به ابلاغ رسالتش نشده بود.)) (تاریخ طبرى، ج 3، ص ;313 مقاتل الطالبیین، ص ;15 شرح نهج‌البلاغه، ج 1، ص 15.)</ref>.

عقیل داراى 17 فرزند به نام‌هاى: مسلم، عبدالله، عبیدالله، محمد، عبدالرحمن، حمزه، على، جعفر، یزید، عثمان، سعید، سعد، رمله، زینب، فاطمه، اسمإ و ام هانى بود.

هنگامى که اسیران از خاندان امام حسین(علیه‌السلام) را پس از شهادت آن حضرت نزد یزید در شام آوردند، دختر عقیل و خواهر مسلم در مرثیه شهیدان چنین سرود:

خطاب به چشمش مى کند که در رثاى 6 نفر از فرزندان على و 5 نفر از فرزندان عقیل اشک بریزد.</ref>.

فرزندان دیگر عقیل منقرض شدند و از آنان اولادى باقى نماند جز محمد که عبدالله فقیه و مفسر معروف و عبدالرحمن فرزندان او هستند.

== عقیل از دیدگاه رجال شناسان اهل‌سنت ==

در این بحثِ «شخصیت عقیل از دیدگاه رجال شناسان [[اهل سنت و جماعت|اهل‌سنت]]» این مطلب مطرح است که تخصّص آنها [[علم رجال]] و کارشان معرفی ناقلان [[حدیث]] از لحاظ موقعیت معنوی و مورد اعتماد بودن آنها و یا عکس آن است. اینان عقیل را نه از نظر کثرت و قلّتِ حدیث ونه از زاویه تاریخ و [[صحابی]] بودن، بلکه از این جهت از وی یاد کرده‌اند که او از رجال حدیث و ناقلان اثر و سنت رسول خدا(صلی الله علیه) است. از جمله رجال شناسان و منابعی که در اختیار داریم عبارتند از

# سرسلسله رجال شناسان اهل‌سنت، [[ابوحاتم رازی]] (متوفای 327 هـ .ق.) است که عقیل را جزء ناقلین حدیث معرفی کرده و کسانی را که از وی اخذ حدیث نمودهاند، چهار نفر میشمارد و چنین می‌گوید:«عقیل جزء صحابه رسول خدا است و ناقلان حدیث پیامبر از وی عبارتند از: [[موسی بن طلحه]]، [[عطاء بن ابی ریاح]]، [[حسن (بصری)]] و [[مالک بن ابی عامر]]<ref> الجرح و التعدیل، ج 6، ص 218 </ref>.

# و از کسانی که عقیل را با این سمت معرفی نموده است، ابن حجر عسقلانی است در «تهذیب التهذیب»، ولی او تعداد ناقلان حدیث از عقیل را هفت نفر ذکر نموده، مینویسد:«نقل کنندگان حدیث از وی; عبارتند از فرزندش محمد، نوادهاش عبدالله بن محمد و علاوه بر اینها عطاء، ابوصالح سمّان، موسی بن طلحه، [[حسن بصری]] و مالک بن ابی عامر اصبحی<ref>ج 7، ص 254 </ref>». ابن حجر در کتاب دیگرش «تقریب التهذیب» نیز از عقیل به عنوان یکی از رجال حدیث یاد نموده است<ref>الجرح و التعدیل، ج 2، ص 29 </ref>.