کاربر:Hoosinrasooli/صفحه تمرین: تفاوت میان نسخه‌ها

پس از انتخابات 1983 به‌عنوان واعظ ومبلغ دینی در منطقه کیلیس غازیانتپ منصوب شد. در این میان [[رئیس حزب رفاه]]  توسط نجم الدین اربکان استعفا داده و به‌عنوان بازرس استانی حزب منصوب شد. از این پس زندگی دردناکی برای احمد آغاز شد. احمد که به دستور اربکان کار حزبی را آغاز کرد، در انتخابات سال 91 از طریق نظام ترجیحی به عنوان نماینده اول مجلس انتخاب شد. اما گواهی انتخاب وی توسط شورای عالی انتخابات شد.

در انتخابات 1995 به عنوان نماینده اول آدیامان از حزب رفاه وارد مجلس شد. پس از فروپاشی دولت رفاه یول با کودتای 28 فوریه، حزب رفاه توسط دادگاه قانون اساسی تعطیل شد و حزب فضیلت تأسیس شد.  

او در انتخابات 1999 به عنوان نامزد نفر چهارم رای آورد. اما حزب فضیلت توانست سه نماینده را انتخاب کند و اما ایشان توسط حزب فضیلت کنار گذاشته شد. پس از بسته شدن حزب فضیلت توسط دادگاه قانون اساسی، وی به عنوان عضوی از هیئت مؤسس حزب سعادت به فعالیت خود ادامه داد، اما با تأسیس حزب عدالت و توسعه، از این حزب حمایت کرد و سعی کرد به اندازه خود فعالیت کند.  

با پایان یافتن دوره نمایندگی او به آدیامان رفت و تا زمان مرگش در آنجا سکونت داشت. او تنها فردی است که پس از پایان دوره نمایندگی مجلس به زادگاهش بازگشت با وجود اینکه حتی در آنجا منزلی نداشت و مستاجر بود.

در دوران مبلغ دینی بودن و در دوران نمایندگی مجلس، ده ها کنفرانس به دعوت سازمان های نشنال ویژن در کشور، اروپا و کانادا برگزار کرد.

یکی از مهم ترین خصوصیات او که همه می شناسند این است که فارغ از مذهب و فرقه، اعم از اینکه بداند یا نداند، به مجالس غزا می رود و در هنگام فوت اشخاص تا جایی که می تواند ضمن عرض تسلیت برای بازماندگان سخنرانی می کند.