confirmed، مدیران
۳۷٬۵۱۸
ویرایش
←فعالیت‌های سیاسی و مذهبی
| خط ۶۴: | خط ۶۴: | ||
== فعالیت‌های سیاسی و مذهبی == | == فعالیت‌های سیاسی و مذهبی == | ||
آیت‌الله قاضی طباطبائی فعالیت‌های مهم و اثرگذاری قبل و بعد از انقلاب اسلامی ایران داشتند. | آیت‌الله قاضی طباطبائی فعالیت‌های مهم و اثرگذاری قبل و بعد از [[انقلاب اسلامی ایران]] داشتند. | ||
=== قبل از انقلاب اسلامی === | === قبل از انقلاب اسلامی === | ||
| خط ۸۴: | خط ۸۴: | ||
[[محرم الحرام|محرم]] ۱۳۴۲ همزمان بود با رویداد فجایع [[مدرسه فیضیه]] و مدرسه طالبیه تبریز که به همین‌جهت شاه و علماء رو در روی یکدیگر قرار گرفتند. آیت‌الله قاضی و علماء در این محرم به تبعیت از امام، تاکید بر استراتژی افشاگری علیه رژیم را از طریق مجالس روضه و وعظ و سخنرانی قرار داده بودند<ref>روحانی، سیدحمید، تحلیلی بر نهضت امام خمینی، ج۱، ص۱۴۲_ ۱۴۴</ref>. در اثر اتخاذ این استراتژی بود که با دستگیری امام، بازار تبریز به حالت تعطیلی درآمد. | [[محرم الحرام|محرم]] ۱۳۴۲ همزمان بود با رویداد فجایع [[مدرسه فیضیه]] و مدرسه طالبیه تبریز که به همین‌جهت شاه و علماء رو در روی یکدیگر قرار گرفتند. آیت‌الله قاضی و علماء در این محرم به تبعیت از امام، تاکید بر استراتژی افشاگری علیه رژیم را از طریق مجالس روضه و وعظ و سخنرانی قرار داده بودند<ref>روحانی، سیدحمید، تحلیلی بر نهضت امام خمینی، ج۱، ص۱۴۲_ ۱۴۴</ref>. در اثر اتخاذ این استراتژی بود که با دستگیری امام، بازار تبریز به حالت تعطیلی درآمد. | ||
در پی سخنرانی امام (رحمة‌الله‌علیه) و دستگیری ایشان در سال ۱۳۴۲، اقبال عمومی و مردم چنان بود که [[مرجع تقلید|مراجع تقلید]] بایستی اقدامی در خصوص رهایی امام انجام می‌دادند. لذا بر همین اساس بود که جمع کثیری از علما به سمت تهران حرکت کردند. در این میان آیت‌الله قاضی به تهران نیامد. مهمترین دلیل ایشان این بود که با وجود آیات عظامی چون [[آیت‌الله میلانی]]، [[آیت‌الله شریعتمداری]]، [[سید شهاب الدین مرعشی نجفی|آیت‌الله مرعشی نجفی]]، ایشان نمی‌توانست تاثیر چندانی در قضایا داشته باشد، در ثانی نقشی که می‌توانست در راستای پیشبرد اهداف نهضت در این موقعیت زمانی در تبریز ایفا کند به مراتب مهمتر از نقشی بود که می‌توانست در تهران داشته باشد<ref>باقری، علی، خاطرات ۱۵ خرداد، ص۱۱۶، دفتر ششم، مصاحبه با آیت‌الله بنی فضل</ref>. | در پی سخنرانی امام (رحمة‌الله‌علیه) و دستگیری ایشان در سال ۱۳۴۲، اقبال عمومی و مردم چنان بود که [[مرجع تقلید|مراجع تقلید]] بایستی اقدامی در خصوص رهایی امام انجام می‌دادند. لذا بر همین اساس بود که جمع کثیری از علما به سمت تهران حرکت کردند. در این میان آیت‌الله قاضی به تهران نیامد. مهمترین دلیل ایشان این بود که با وجود آیات عظامی چون [[آیت‌الله میلانی]]، [[آیت‌الله سید کاظم شریعتمداری]]، [[سید شهاب الدین مرعشی نجفی|آیت‌الله مرعشی نجفی]]، ایشان نمی‌توانست تاثیر چندانی در قضایا داشته باشد، در ثانی نقشی که می‌توانست در راستای پیشبرد اهداف نهضت در این موقعیت زمانی در تبریز ایفا کند به مراتب مهمتر از نقشی بود که می‌توانست در تهران داشته باشد<ref>باقری، علی، خاطرات ۱۵ خرداد، ص۱۱۶، دفتر ششم، مصاحبه با آیت‌الله بنی فضل</ref>. | ||
=== دشمنی با اسرائیل === | === دشمنی با اسرائیل === | ||