حسین نوری: تفاوت میان نسخه‌ها

خط ۱۴۱: خط ۱۴۱:


=== فصل الخطاب فی تحریف الکتاب ===
=== فصل الخطاب فی تحریف الکتاب ===
محدث نوری در این کتاب عدم تحریف [[قرآن کریم]] به زیاده و نقصان و تغییر و تبدیل ـ آن گونه که در کتاب‌های آسمانی پیشین رخ داده است ـ را ثابت کرده‌امّا در عین حال معتقد بوده که گردآورندگان قرآن کریم در زمان [[عثمان]] در غیر از آیات الاحکام دچار تنفیص در برخی آیات شدند که البته ما عین آیات کم شده را نمی‌دانیم.
محدث نوری در این کتاب عدم [[تحریف قرآن از منظر فریقین (مقاله)|تحریف قرآن کریم]] به زیاده و نقصان و تغییر و تبدیل ـ آن گونه که در کتاب‌های آسمانی پیشین رخ داده است ـ را ثابت کرده‌اما در عین حال معتقد بوده که گردآورندگان قرآن کریم در زمان [[عثمان]] در غیر از [[آیات الاحکام]] دچار تنفیص در برخی آیات شدند که البته ما عین آیات کم شده را نمی‌دانیم.


البته بسیاری از علمای شیعه با این دیدگاه به مخالفت برخاستند و معتقد بودند که هیچ کم و زیادی در جمع‌آوری قرآن کریم رخ نداده است. نخستین کتابی که در ردّ «فصل الخطاب» تألیف شد، کتاب «کشف الارتیاب عن تحریف الکتاب» بود که توسط شیخ محمود طهرانی (ره) نگاشته شد. زمانی که محدث نوری از محتوای این کتاب آگاه شد، کتابی به زبان فارسی در جواب به شبهات «کشف الإرتیاب» نگاشت و نام آن را «الردّ علی کشف الإرتیاب» نهاد. و او همواره می‌گفت: راضی نیستم از کسی که «فصل الخطاب» را مطالعه کند امّا این رساله را رها نماید. چرا که وی در ابتدای این رساله که در پاسخ بر کشف الإرتیاب تألیف کرده بود، اظهار داشته که در لفظ «تحریف» مغالطه شده است و منظور من از «تحریف» تغییر و تبدیل نبوده بلکه تنها مرادم، انداختن بعضی از آیات در کتاب نازل شده بوده است و گرنه قرآنی که الآن نزد همگان موجود است با قرآنی که در عصر عثمان جمع‌آوری شد، هیچ زیاده و نقصانی شامل حالش نشده است. وی می‌گفت شایسته بود نام کتابم را «فصل الخطاب فی عدم تحریف الکتاب» می‌نهادم. و آن چه که مردم از این کتاب برداشت کرده‌اند، هرگز منظور من نبوده است<ref> طهرانی، شیخ آغا بزرگ، الذریعة، همان، ج 16، صص 231 ـ 232</ref>.
البته بسیاری از علمای شیعه با این دیدگاه به مخالفت برخاستند و معتقد بودند که هیچ کم و زیادی در جمع‌آوری قرآن کریم رخ نداده است. نخستین کتابی که در ردّ «فصل الخطاب» تألیف شد، کتاب «کشف الارتیاب عن تحریف الکتاب» بود که توسط شیخ محمود طهرانی (ره) نگاشته شد. زمانی که محدث نوری از محتوای این کتاب آگاه شد، کتابی به زبان فارسی در جواب به شبهات «کشف الإرتیاب» نگاشت و نام آن را «الردّ علی کشف الإرتیاب» نهاد. و او همواره می‌گفت: راضی نیستم از کسی که «فصل الخطاب» را مطالعه کند امّا این رساله را رها نماید. چرا که وی در ابتدای این رساله که در پاسخ بر کشف الإرتیاب تألیف کرده بود، اظهار داشته که در لفظ «تحریف» مغالطه شده است و منظور من از «تحریف» تغییر و تبدیل نبوده بلکه تنها مرادم، انداختن بعضی از آیات در کتاب نازل شده بوده است و گرنه قرآنی که الآن نزد همگان موجود است با قرآنی که در عصر عثمان جمع‌آوری شد، هیچ زیاده و نقصانی شامل حالش نشده است. وی می‌گفت شایسته بود نام کتابم را «فصل الخطاب فی عدم تحریف الکتاب» می‌نهادم. و آن چه که مردم از این کتاب برداشت کرده‌اند، هرگز منظور من نبوده است<ref> طهرانی، شیخ آغا بزرگ، الذریعة، همان، ج 16، صص 231 ـ 232</ref>.


کتاب‌های زیادی در ردّ کتاب محدث نوری یعنی «فصل الخطاب» نوشته شد و تقریباً تمام عالمان شیعی با این نظریه مخالفت کردند. اما به هر حال شد آن چه نباید می‌شد، ‌صورت گرفت و مغرضین با استفاده از این کتاب شبهات زیادی را مورد توجه مکتب تشیع نمودند و این امر باعث شد بسیاری از اهل سنت تصور کنند که شیعه قائل به تحریف قرآن است و قرآنی جدا از قرآن آنان دارد.
کتاب‌های زیادی در ردّ کتاب محدث نوری یعنی «فصل الخطاب» نوشته شد و تقریباً تمام عالمان شیعی با این نظریه مخالفت کردند. اما به هر حال شد آن چه نباید می‌شد، ‌صورت گرفت و مغرضین با استفاده از این کتاب شبهات زیادی را مورد توجه مکتب تشیع نمودند و این امر باعث شد بسیاری از [[اهل سنت و جماعت|اهل‌سنت]] تصور کنند که [[مذهب شیعه|شیعه]] قائل به تحریف قرآن است و قرآنی جدا از قرآن آنان دارد.


=== سایر تألیفات ===
=== سایر تألیفات ===
confirmed، مدیران
۳۷٬۳۵۲

ویرایش