لطف‌الله صافی گلپایگانی: تفاوت میان نسخه‌ها

'''آیت‌الله‌العظمی لطف‌الله صافی گلپایگانی'''، در [[گلپایگان]] چشم به جهان گشود. ایشان از [[مرجع تقلید|مراجع تقلید]] [[شیعه]] اهل [[ایران]] است که دارای فعالیت‌های متعدد و بسیاری در مبارزات پیش از [[انقلاب اسلامی ایران]] بر علیه نظام شاهنشاهی و نیز خدمات فراوان پس از پیروزی انقلاب می‌باشد. وی از منادیان [[وحدت]] و اتحاد میان [[شیعیان]] و [[اهل سنت]] در [[جهان اسلام]]، بر علیه دشمنان مشترک بودند.  

آیت‌الله‌العظمی صافی گلپایگانی در 30 [[بهمن]] سال 1297 در شهر گلپایگان به دنیا آمد. پدرش مرحوم آیت‌الله آخوند ملا [[محمدجواد صافی]] است که علاوه بر تخصص، تحقیق، تألیف و تدریس در گرایش‌های مختلف علوم اسلامی‌مانند [[فقه]]، [[اصول]]، [[کلام]]، اخلاق و حدیث در زمینۀ شعر و خوشنویسی هم فعالیت داشت. مادر او نیز دختر [[آخوند ملامحمدعلی|آیت‌الله آخوند ملامحمدعلی]] شاعره و عاشق [[اهل بیت|اهل‌بیت (علیهم‌السلام)]]، است.

آیت‌الله صافی گلپایگانی در [[حوزه علمیه قم|حوزۀ علمیۀ قم]]، در بحث‌ها و کلاس‌های آیات عظام [[سید محمد تقی خوانساری|سید محمدتقی خوانساری]]، [[حجت کوه‌کمره‌ای]] و صدر حضور پیدا کرد.

با پیروزی انقلاب اسلامی، آیت‌الله‌العظمی صافی گلپایگانی به‌عنوان عضو [[مجلس خبرگان رهبری]] از سوی مردم انتخاب شد و در سال 1359 نیز با حکم [[امام خمینی]] به عضویت فقهای شورای نگهبان درآمد و پس از سرپرستی [[شورای نگهبان]] توسط [[محمد رضا مهدوی کنی|آیت‌الله مهدوی کنی]]، وی به‌عنوان اولین دبیر شورای نگهبان انتخاب شد و از آذر 59 تا تیر 67، دبیر شورای نگهبان بود<ref>[https://www.isna.ir/news/95040113542/%D9%87%D9%85%D9%87-%D9%85%D8%B1%D8%AF%D8%A7%D9%86-%D8%B4%D9%88%D8%B1%D8%A7%DB%8C-%D9%86%DA%AF%D9%87%D8%A8%D8%A7%D9%86-%D8%AC%D8%AF%D9%88%D9%84 خبرگزاری ایسنا، همه مردان شورای نگهبان] </ref>.<br>

وی در مقاطع مختلفی به دفاع از نظام و انقلاب و حریم ولایت پرداخته است. بعد از حوادث فتنه 88، وی در 31 [[خرداد]] 88 در دیدار با تعدادی از فقها و حقوقدانان شورای نگهبان با تشکر و تقدیر از ملت بزرگ ایران اظهار داشته بود "از حوادثی که بعد از انتخابات پیش آمده است بسیار متأثر و متأسف هستم و امیدوارم که به بهترین وجه مشکلات برطرف شود... اگر این دعواها ادامه پیدا کند بیم آن می‌رود که اصل نظام مورد تضعیف قرار بگیرد. اشخاص می‌آیند و می‌روند و آنچه می‌ماند نظام و در اصل، اسلام و حاکمیت آن است. البته من مطالب مهمی‌ را دارم که الآن نمی‌توانم بیان کنم".

به نظر می‎رسد وحدت واقعی که در آن بینش‌ها و اندیشه ‎ها و عقاید در مسائل مورد اختلاف فرق، مانند مسائل مربوط به حوادث عصر صحابه و اختلافات آنها متحد شود و همه فرق به فرقه واحده ناجیه تغییر هویت بدهند، حداقل در شرایط فعلی و کوتاه مدت نشدنی است. اگر پیشنهاد وحدت این باشد که اهل سنّت همه شیعه یا شیعیان همه سنّی شوند نخواهد شد. البته در دراز مدت امید است که کوشش‌ها برای وحدت حقیقی و اقلاً کم کردن اختلافات با تمسّک به کتاب و عترت مؤثر واقع شود اما تا پیش از ظهور [[حجت بن الحسن (مهدی)|حضرت مهدی (عج)]] (که همه مسلمانان اتفاق دارند که اگر از دنیا باقی نماند مگر یک روز آن حضرت ظهور خواهد کرد و در ضمن هدف‌هایی که محقق می‎سازد اسلام را که دین جهانی است در تمام عالم استقرار می‎دهد) بعید به نظر می‎رسد که حتی وحدت مذهبی واقعی به طور کامل در بین مسلمین به وجود آید.

در این بُعد، مسأله وحدت این نیست که از شیعه خواسته شود از عقاید خود ولای [[اهل بیت|اهل بیت (علیهم‌السلام)]] دست بردارد و نسبت به افرادی که آنها را دشمن اهل بیت و منافق می‎داند و به موجب مستندات اسلامی محکوم می‎کند، حسن ظن داشته باشد و به عبارت دیگر از محتوای تشیع خود خارج گردد و همچنین در رابطه با تحقق این وحدت از سنّی خواسته نمی‌شود که از عقاید خود دست بردارد و محتوای خود را عوض کند؛ بلکه مقصود این است که برای فرع، خطر متوجه به اصل را فراموش نکنیم و برای حفظ جزء، کل را در خطر نیندازیم و در برابر کفّار و سلطه سیاسی و اقتصادی و فرهنگی آنها متحد و متفق گام برداریم و بدانیم آنجا که نفوذ سلطه کفار و خطر آنها مطرح است و قدر جامع‎های اصلی بین شیعه و سنی مورد هجوم و تجاوز می‎گردد توجه به مصالح فرقه‎ای و شیعه و سنی مفهوم ندارد و طرح جهات ما به الامتیاز رفع ید از جهات مابه الاشتراک و ما به الامتیاز است.

ساعاتی قبل قلب تپنده مرجعی بیدار و مدافع غیور حریم اهل‌بیت عصمت و طهارت، (علیهم‌السلام)، و زبان گویای دفاع از حق واحکام الهی و خادم دلباخته آستان ملائک پاسبان حضرت ولی الله الاعظم، ارواح العالمین له الفداء، زعیم حوزه‌های علمیه، حضرت آیت‌الله‌العظمی صافی گلپایگانی، (قدس سره الشریف)، از حرکت باز ایستاد و روح بلند و بی قرارش که مشتاق لقای پروردگار بود، کالبد تن را شکست و به ملکوت اعلی پیوست.