۶٬۷۰۰
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۱: | خط ۱۱: | ||
| محل درگذشت = | | محل درگذشت = | ||
| استادان = | | استادان = | ||
| شاگردان = | | شاگردان = {{فهرست جعبه افقی |زین الدین الزبیدی|ابنه أبوبکر أحمد |محمود بن الحسین بن سلیمان الشیرازی|نجیب الدین عبدالله بن قطب بن الحسن البیهقی|و...}} | ||
| دین = [[اسلام]] | | دین = [[اسلام]] | ||
| مذهب = [[سنی]] | | مذهب = [[سنی]] | ||
| آثار | | آثار = {{فهرست جعبه افقی |تحبیر التیسیر فی القراءات العشر، مطبوع|التقیید فی الخلف بین الشاطبیة والتجرید|تذکرة العلماء فی أصول الحدیث، مختصر جعله بدایة لمنظومته المسماة بالهدایة إلی معالم الروایة|و...}} | ||
| فعالیت‌ها = | |||
| وبگاه = | | وبگاه = | ||
}} | }} | ||
| خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
==تولد و تربیت== | ==تولد و تربیت== | ||
او در روز جمعه شب شنبه 25 رمضان سال 751 ق، در خط القصاعین [[شام]] متولد شد. پدرش تاجر بود و تا چهل سالگی فرزندی نداشت. تا اینکه خداوند محمد را به او داد که کودکی بسیار باهوش بود و در 13 سالگی حافظ [[قرآن]] شد. او به علوم قرائات روی آورد و از نوابغ زمان خود در این علم و علمای شام و [[مصر]] و [[حجاز]] به صورت فردی و جمعی با استفاده از مطالب کتاب‌های فراوانی چون شاطبیة، التیسیر، الکافی، العنوان، الإعلان، المستنیر، التذکرة، التجرید و دیگر کتب مهم و مرجع استفاده نمود. | او در روز جمعه شب شنبه 25 رمضان سال 751 ق، در خط القصاعین [[شام]] متولد شد. پدرش تاجر بود و تا چهل سالگی فرزندی نداشت. تا اینکه خداوند محمد را به او داد که کودکی بسیار باهوش بود و در 13 سالگی حافظ [[قرآن]] شد. او به علوم قرائات روی آورد و از نوابغ زمان خود در این علم و علمای شام و [[مصر]] و [[حجاز]] به صورت فردی و جمعی با استفاده از مطالب کتاب‌های فراوانی چون شاطبیة، التیسیر، الکافی، العنوان، الإعلان، المستنیر، التذکرة، التجرید و دیگر کتب مهم و مرجع استفاده نمود. | ||
==اساتید== | ==اساتید== | ||
اساتید وی در دمشق شخصیت های زیر بوده اند: | اساتید وی در دمشق شخصیت های زیر بوده اند: | ||
| خط ۷۲: | خط ۷۳: | ||
بدین گونه که خرقه را از دست أبی حفص عمر بن الحسن بن مزید بن أمیلة المراغی الحلبی المزی پوشیدم در روز سه شنبه دوازدهم شوال سال هفتاد و دو به من گفت که آن را از عزالدین ابی العباس احمد بن شیخ امام صالح الزاهد محی الدین ابراهیم بن عمر بن الفرج بن احمد بن شبور الواسطی فاروبی شیخ قرائت و تفسیر و عرفان در سال ششصد و نود گرفته است و شیخ عزالدینی که در سلسله [[تصوف]] به سه طریق ذکر شده است:[[احمدیه]]، [[قادریه]] و سهروردیه»<ref>مناقب الأسد الغالب علی بن أبی‌طالب، تألیف:ابن الجزری، تحقیق: طارق الطنطاوی، مکتبة القرآن، مصر - القاهرة، ص25</ref> | بدین گونه که خرقه را از دست أبی حفص عمر بن الحسن بن مزید بن أمیلة المراغی الحلبی المزی پوشیدم در روز سه شنبه دوازدهم شوال سال هفتاد و دو به من گفت که آن را از عزالدین ابی العباس احمد بن شیخ امام صالح الزاهد محی الدین ابراهیم بن عمر بن الفرج بن احمد بن شبور الواسطی فاروبی شیخ قرائت و تفسیر و عرفان در سال ششصد و نود گرفته است و شیخ عزالدینی که در سلسله [[تصوف]] به سه طریق ذکر شده است:[[احمدیه]]، [[قادریه]] و سهروردیه»<ref>مناقب الأسد الغالب علی بن أبی‌طالب، تألیف:ابن الجزری، تحقیق: طارق الطنطاوی، مکتبة القرآن، مصر - القاهرة، ص25</ref> | ||
=مناصب= | ==مناصب== | ||
او سال‌ها برای تعلیم و ترتیل در مسجد اموی به تلاوت می‌نشست. وی پس از درگذشت شیخ ابی‌محمد عبدالوهاب السلار و قاضی [[دمشق]] در سال 793 هجری قمری وصی شیخ اعظم الاقرا در ام صالح شد. | او سال‌ها برای تعلیم و ترتیل در مسجد اموی به تلاوت می‌نشست. وی پس از درگذشت شیخ ابی‌محمد عبدالوهاب السلار و قاضی [[دمشق]] در سال 793 هجری قمری وصی شیخ اعظم الاقرا در ام صالح شد. | ||
قاضی شیراز نیز بود و در هر یک از مدارس آن برای قاریان مجموعه‌ای ایجاد کرد و دانش فراوانی در این زمینه بستر‌سازی و منتشر کرد که نام آن مجموعه‌ها را دارالقرآن نامید. | قاضی شیراز نیز بود و در هر یک از مدارس آن برای قاریان مجموعه‌ای ایجاد کرد و دانش فراوانی در این زمینه بستر‌سازی و منتشر کرد که نام آن مجموعه‌ها را دارالقرآن نامید. | ||
رئیس قراء در العادلیه، سپس رئیس دارالحدیث اشرفیه. وی برای مدتی ریاست صالحیه را در [[بیت‌المقدس]] بر عهده داشت. | رئیس قراء در العادلیه، سپس رئیس دارالحدیث اشرفیه. وی برای مدتی ریاست صالحیه را در [[بیت‌المقدس]] بر عهده داشت. | ||
=روایتی کوتاه از زندگی= | ==روایتی کوتاه از زندگی== | ||
حافظ بن حجر می‌گوید او به سرزمین رومیان رفت و مورد تکریم ملک ابی یزید بن عثمان قرار گرفت. بعد از مرگ ابی یزید با امیران تیموری ارتباط گرفت و بدین وسیله وارد ایران شد و در سال 807 از راه [[خراسان]] وارد شهر هرات شد و در سال 808 وارد شیراز شد و مدت زیادی به تدریس و منصب قضاوت علی‌رغم میل باطنی‌اش مشغول بود و در 822 به دعوت ابوالحسن اصفهانی راهی بصره شد که در بین راه قصد حج داشت ولی بدلیل مزاحمت راهزنان از آن باز ماند و در سال بعد به آن موفق شد و پس از سفرهای فراوان به [[یمن]] و مصر دیگر نقاط در اول سال 829 هجری به شیراز بازگشت. | حافظ بن حجر می‌گوید او به سرزمین رومیان رفت و مورد تکریم ملک ابی یزید بن عثمان قرار گرفت. بعد از مرگ ابی یزید با امیران تیموری ارتباط گرفت و بدین وسیله وارد ایران شد و در سال 807 از راه [[خراسان]] وارد شهر هرات شد و در سال 808 وارد شیراز شد و مدت زیادی به تدریس و منصب قضاوت علی‌رغم میل باطنی‌اش مشغول بود و در 822 به دعوت ابوالحسن اصفهانی راهی بصره شد که در بین راه قصد حج داشت ولی بدلیل مزاحمت راهزنان از آن باز ماند و در سال بعد به آن موفق شد و پس از سفرهای فراوان به [[یمن]] و مصر دیگر نقاط در اول سال 829 هجری به شیراز بازگشت. | ||
=تالیفات= | ==تالیفات== | ||
تنوع موضوعات کتاب‌های او نشان‌دهنده تبحر علمی اوست؛ او علاوه بر کتاب‌هایی در موضوع قرائت و علوم قرآن، کتاب‌های حدیثی، فقه و اصول، تاریخ و ادبیات که تعداد آثار او از نود کتاب فراتر برده که عبارتند از: | تنوع موضوعات کتاب‌های او نشان‌دهنده تبحر علمی اوست؛ او علاوه بر کتاب‌هایی در موضوع قرائت و علوم قرآن، کتاب‌های حدیثی، فقه و اصول، تاریخ و ادبیات که تعداد آثار او از نود کتاب فراتر برده که عبارتند از: | ||
=== قرائت و تجوید === | |||
== قرائت و تجوید == | |||
تحبیر التیسیر فی القراءات العشر، مطبوع. | تحبیر التیسیر فی القراءات العشر، مطبوع. | ||