حضرت نوح: تفاوت میان نسخه‌ها

'''حضرت‌ نوح‌ (علیه‌السلام)''' فرزند لامک‌ فرزند متوشلخ‌ فرزند اخنوخ‌ (ادریس‌) است‌ و نسب‌ او به ‌[[شیث]] فرزند [[حضرت آدم|حضرت آدم (علیه‌السلام)]] می‌رسد تاریخ‌ نویسان‌ بر این‌ باورند که‌ حضرت‌ نوح‌ (علیه‌السلام) اولین‌ رسولی است‌ که‌ خدای سبحان‌ او را به‌ سوی اهل‌ زمین‌ فرستاد و به‌ او فرمان‌داد تا قومش‌ را آگاه‌ کند و آنان را از عذاب‌ [[خدا]] برحذر نماید.

در زمان این پیامبر بزرگوار [[بت|بت‌پرستی]] و گرایش مردم به خدایان دروغین گسترش یافته بود. حضرت نوح (علیه‌السلام) مدتی از عمر خویش را از مردم کناره گرفت تا اینکه به فرمان پروردگار مأمور هدایت مردم شد. همزمان با شروع نصیحت‌های نوح پیامبر (علیه‌السلام) بزرگان شهر که هفتاد نفر بودند به مخالفت با آن حضرت پرداختند و به دنبال آنان مردم نادان هم به بهانه ی اینکه «تو دروغ میگوئی، چون انسانی مثل ما هستی» او را مسخره کردند.

چنان‌که‌ در [[قرآن|قرآن‌ مجید‌]] آمده‌ است‌: «ما نوح‌ را به‌ سوی قومش‌ فرستادیم‌ (وگفتیم‌) ‌ آگاه‌ کن‌ قوم‌خود را قبل‌ از آن که‌ ایشان را عذابی دردناک‌ بیاید<ref>سوره نوح آیه 1</ref>».

گفته شده که حضرت‌شان 126 سال بعد از وفات و 1056 سال پس از [[هبوط]] [[حضرت آدم|حضرت آدم (علیه‌السلام)]] به دنیا آمد<ref>طبری، محمد بن جریر، تاریخ طبری ترجمه، پاینده، ابوالقاسم، ج 1، ص 174، تهران، اساطیر، چاپ پنجم، 1375ش</ref>.

[[محمد بن علی بن بابویه قمی|شیخ صدوق]] بعد از نقل این [[حدیث|روایات]] متفاوت؛ می‌گوید: «اخبار و احادیث راجع به نام حضرت نوح (علیه‌السلام) هم‌خوان بوده و اختلافی بین‌شان نیست؛ زیرا در همه این روایات، ابتدای اسم آن‌حضرت، کلمه "عبد" ثبت شده است و بدین ترتیب، او را عبدالغفّار، عبدالملک و عبدالاعلی معرّفی نموده‌اند<ref>قطب الدین راوندی، سعید بن هبة الله، قصص الانبیاء، محقق، مصحح، عرفانیان یزدی، غلامرضا، ص 29، مشهد، مرکز پژوهش‌های اسلامی، چاپ اول، 1409ق</ref>»؛ یعنی همه بیانگر عبودیت و بندگی نوح (علیه‌السلام) در پیش‌گاه خدایی است که غفار، مالک و اعلی می‌باشد<ref>علت نام‌گذاری حضرت نوح (علیه‌السلام) به این نام، پاسخ 103998</ref>.

در این‌که نوح نبی (علیه‌السلام) مسن‌ترین پیامبر الهی - دست کم به غیر از آدم (علیه‌السلام) - بوده؛ و از این‌رو به شیخ الانبیاء معروف شد، تردیدی وجود ندارد و بر اساس تصریح [[قرآن|قرآن کریم]]، ‌کمترین سنی که برای حضرت‌شان می‌توان در نظر گرفت، 950 سال است، اما با این وجود در مقدار سن او اختلاف وجود دارد.

[[قرآن|قرآن کریم]] به همسر<ref>گفته‌اند حضرت نوح (‌علیه‌السلام) دو زن داشت که یکی کافر و دیگری مؤمن بود و هیکل نام داشت. در سوره تحریم آیه ۱۰ از همسر نوح به نام واغله به عنوان زنی ناسازگار با آن حضرت سخن به میان آورده است و فرموده واغله و همچنین زن لوط هر چند افتخار زوجیت بندگان صالح خدا را داشتند ولی این انتساب، آنان را از آتش جهنم نگه نداشت و در کنار سایر اهل جهنم وارد آن خواهند شد زیرا به شوهران خود خیانت کردند. خیانت همسر نوح این بود که او کافر بود و در مورد شوهرش ‌ به مردم می‌گفت: او دیوانه است! و هرگاه که کسی به آیین او ایمان می‌آورد، به سران قومش خبر مید اد. (تفسیر مجمع البیان، ج ۱۰، ص ۳۱۹)</ref>. و فرزند بی ایمان نوح اشاره می‌کند که بر اثر انحراف و همکاری با گناهکاران از مسیر [[ایمان]] خارج شدند؛ حق سوار شدن بر کشتی نجات را نداشتند زیر شرط سوار شدن بر کشتی ایمان بود.

کنعان پسر نوح در زمره دشمنان آن حضرت به سر می‌برد و به دین و آیین او ایمان نیاورده بود. در آن هنگام که آب از هر سو زمین را فراگرفت و نوح و همراهانش در کشتی قرار گرفتند، ناگاه چشم نوح به کنعان افتاد که مانند دیگران برای نجات خود تلاش کرد و می‌خواست به هر وسیله ای خود را از غرق شدن نجات دهد.

پس از [[حضرت ادریس|ادریس پیامبر (علیه‌السلام)]]، خداوند نوح (علیه‌السلام) را برای مردم روزگارش به پیامبری برانگیخت و محل سکونت او سرزمین عراق بود، مردم او را تکذیب کردند و خداوند آنها را غرق کرد و نوح و همراهانش به وسیله کشتی‌ای که از قبل ساخته بود نجات یافتند<ref>دینوری، ابو حنیفه احمد بن داود، الاخبار الطوال، ص 1، قم، منشورات الرضی، 1368ش</ref>.

گزارش‌های متعددی از [[ائمه|ائمه (علیه‌السلام)]] وارد شده است که محل دفن و قبر حضرت نوح (علیه‌السلام) را در شهر [[نجف|نجف اشرف]] و در همان مزار [[علی بن ابی‌طالب|امام علی (علیه‌السلام)]] می‌داند و از آن‌جا که در آن زمان [[نجف]] بیابان خشک و بی‌آب و علف بود، از آن به عنوان پشت [[کوفه]] یا نزدیک کوفه یاد شده است<ref> قبر حضرت آدم و نوح در نجف، پاسخ 8427</ref>.