جعفر بن احمد علوی رقی عریضی: تفاوت میان نسخه‌ها

'''جعفر بن احمد علوی رقی عریضی'''، [[محدّث|محدثی]] است [[مذهب شیعه|شیعی]]. مضامین [[حدیث|روایات]] او درباره تشرف سی تن از [[رجال]] [[مذهب شیعه|شیعه]]، به محضر [[حجت بن الحسن (مهدی)|امام عصر (عجل الله تعالی فرجه الشریف)]] در ایام [[حج]] در سال 293 هجری، و هم‌چنین درباره [[معراج]] [[محمد بن عبد‌الله (خاتم الانبیا)|پیامبر (صلی الله علیه)]] و برخی مناقب [[علی بن ابی‌طالب|امیرالمؤمنین (علیه السلام)]] است.

جعفر بن احمد علوی رقی عریضی، محدث شیعی. در برخی از منابع حدیثی نام پدر او «محمد» آمده است. از لقب «رقی»(به فتح راء و تشدید قاف) بر می‌‏آید که وی حداقل مدتی در «رقه» واقع در ساحل [[فرات]] نزدیک موصل اقامت داشته است. اما آن‏‌طورکه از لقب «عُرَیضی» (به ضم عین و فتح راء) استفاده می‌شود وی اصالتاً اهل «عریض» از روستاهای نزدیک [[مدینه]] بوده و ظاهراً نیاکان او از نوادگان [[جعفر بن محمد (صادق)|امام صادق (علیه السلام)]] بوده‌‏اند. از جزئیات زندگی او هیچ گزارشی در منابع دیده نشده است، بنابراین تاریخ تولد، زمان وفات و چگونگی تحصیلات او بر ما مجهول است. شاید از آن ‏روی که [[شیخ صدوق]] با یک واسطه از او نقل [[حدیث]] می‌‏کند، بتوان وفات او را در اوایل سده چهارم در نظر گرفت. از او احادیث اندکی باقی مانده که آنها را از استادان خود [[ابوالحسن علی بن احمد عقیقی]] و [[ابوعبدالله احمد بن محمد بن خلیل]] نقل کرده است. مضامین روایات او درباره تشرف سی تن از رجال شیعه، به محضر امام عصر (عجل الله تعالی فرجه الشریف) در ایام حج در سال 293 هجری، و هم‌چنین درباره معراج پیامبر (صلی الله علیه) و برخی مناقب امیرالمؤمنین (علیه السلام) است. از شاگردان او [[احمد بن زیاد بن جعفر همدانی]] است که خود استاد [[شیخ صدوق]] بوده است. وی ظاهراً دارای اثر تألیفی نبوده است.