ابراهیم بن علی بن ابراهیم بن هاشم: تفاوت میان نسخه‌ها

'''ابراهیم بن علی بن ابراهیم بن هاشم'''، از راویان معتبر [[مذهب شیعه|شیعی]] در اواسط قرن چهارم. وی در یک خانواده علمی و مذهبی در [[قم]] دیده به جهان گشود.

ابراهیم بن علی بن ابراهیم بن هاشم، از راویان معتبر [[مذهب شیعه|شیعی]] در اواسط قرن چهارم. از تاریخ تولد و وفات او آگاهی نداریم. وی در یک خانواده علمی و مذهبی در قم دیده به جهان گشود. پدرش [[علی بن ابراهیم بن هاشم قمی]] (م. ب307ق) از مفسران بزرگ [[مذهب شیعه|شیعه]] و صاحب کتاب تفسیر است. جد او [[ابواسحاق ابراهیم بن هاشم]] (م. ح275ق) از اصحاب [[علی بن موسی (رضا)]] است و اصالتاً اهل کوفه بود اما از [[کوفه]] به قم آمد و نخستین کسی بود که [[حدیث|احادیث]] کوفه را در قم منتشر نمود. همچنین عموی پدرش [[اسحاق بن ابراهیم]] یکی دیگر از محدثان شیعه است. برادران او [[احمد بن علی بن ابراهیم]] و [[محمد بن علی بن ابراهیم]] از محدثان زبردست و استاد [[محمد بن علی بن بابویه قمی|شیخ صدوق]] (م381ق) بوده‌‏اند. محیط خانواده و شرایط علمی حاکم بر آن باعث شد تا وی پس از تحصیلات مقدماتی، به رشته [[حدیث]] روی آورد و همچون برادرانش در فن حدیث به مقام شایسته‌‏ای دست یابد. وی در موارد متعددی از پدرش نقل حدیث می‏‌کند و این گویای آن است‏ که پدرش از اساتید عمده او بوده است.

از شاگردان معروف او [[حسین بن محمد بن حسن]] معاصر شیخ صدوق و صاحب کتاب [[مقصد الراغب فی فضائل علی بن ابیطالب (کتاب)|مقصد الراغب فی فضائل علی بن ابیطالب]] است. شاگرد او در این کتاب روایات فراوانی از استادش نقل کرده است.  

برخی از شاگردان او در نیمه دوم قرن چهارم (حدود 381ق) وفات یافته‌‏اند، بنابراین وفات او باید در اواسط قرن چهارم بوده باشد.