۸۷٬۷۷۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
| وبگاه = | | وبگاه = | ||
}} | }} | ||
'''احمد بن احمد | '''احمد بن احمد کوفی کاتب'''، محدث امامی در نیمه دوم قرن چهارم [[هجری]]. از شاگردان [[محمد بن یعقوب کلینی]] است. از معاصران او در [[بغداد]] [[ابوالحسین احمد بن علی بن سعید كوفی|ابوالحسین احمد بن علی بن سعید کوفی]] و [[ابوالحسن احمد بن محمد بن علی كوفی|ابوالحسن احمد بن محمد بن علی کوفی]] هستند. | ||
== معرفی اجمالی == | == معرفی اجمالی == | ||
احمد بن احمد | احمد بن احمد کوفی کاتب، ابوالحسین. محدث امامی در نیمه دوم قرن چهارم هجری. ولادت او در [[كوفه|کوفه]] و حدود 314هجری اتفاق افتاد زیرا وی از شاگردان [[محمد بن یعقوب کلینی|شیخ کلینی]] است و در زمان اخذ روایت از کلینی حداقل باید پانزده ساله بوده باشد هر چند ممکن است وی در آن زمان از سن بیشتری برخوردار بوده باشد. | ||
وفات او نیز به خوبی روشن نیست اما میتوان حدس زد | وفات او نیز به خوبی روشن نیست اما میتوان حدس زد که وی حداقل تا سال 380هجری حیات داشته است. زیرا [[نجاشی]] که در سال 372هجری متولد شده است هنگامی که در زمان کودکی اش(هشت سالگی) در مسجد لؤلؤیی [[بغداد]] به فراگیری قرائت [[قرآن]] نزد متولی مسجد مشغول بود، او را دیده که [[الکافی (کتاب)|الکافی]] را برای شاگردانش قرائت میکند. بنابراین وی در زمان کودکی نجاشی در قید حیات بوده است. | ||
درباره شرححال او گزارشی در منابع دیده نمیشود. از لقب | درباره شرححال او گزارشی در منابع دیده نمیشود. از لقب «کوفی» استنباط میشود که وی اهل کوفه بود و در آن‌جا پرورش یافته است. سپس به بغداد آمد و نزد مهمترین استادش یعنی [[محمد بن یعقوب کلینی]] به استماع [[حدیث]] پرداخت و مسئولیت کتابت احادیث نیز با او بوده است، از اینرو وی را «کاتب» لقب دادهاند. از معاصران او در بغداد «ابوالحسین احمد بن علی بن سعید کوفی» و «ابوالحسن احمد بن محمد بن علی کوفی» هستند. [[شیخ طوسی]] این دو معاصرش را افرادی مستقل ندانسته و اذعان کرده که آنها با صاحب شرح حال متحد هستند. از همبحثان و معاصران دیگر او میتوان [[هارون بن موسی تلعكبری|هارون بن موسی تلعکبری]] و [[ابوالمفضل محمد بن عبدالله شیبانی]] را نام برد. وی شاگردان زیادی تربیت کرده است ولی بیشتر آنها گم‌نام هستند. از جمله شاگردانی که در حلقه درس او حضور داشتند این‌ها هستند: «شیخ مفید»، «احمد بن عبدون»، «سید مرتضی علم الهدی»، «ابوالحسن عقرایی تمار» و «ابونصر محمد بن احمد بن حمدون واسطی». از او کتاب یا رسالهای بر جای نمانده است. | ||
== استادان == | == استادان == | ||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
* الفوائد الرجالیه، ج2ص82؛ | * الفوائد الرجالیه، ج2ص82؛ | ||
* الفهرست، طوسی، ص211 شماره 602؛ | * الفهرست، طوسی، ص211 شماره 602؛ | ||
* | * الکلینی و الکافی، عبدالرسول غفاری، ص184؛ | ||
* معجم رجال الحدیث، ج2ص42 شماره 426، و ج19ص54 شماره 12067. | * معجم رجال الحدیث، ج2ص42 شماره 426، و ج19ص54 شماره 12067. | ||