محمد بن یعقوب بیهقی: تفاوت میان نسخه‌ها

'''احمد بن محمد بن یعقوب بیهقی'''، (حدود 230 – حدود 310ق)ابوعلی، [[فقیه]] و [[محدّث|محدث]] شیعی در اوایل سده چهارم هجری است. از شاگردان او [[محمد بن عمر بن عبدالعزیز کشی]](م.ح363ق) است.

احمد بن محمد بن یعقوب بیهقی، (حدود 230 – حدود 310ق)ابوعلی. فقیه و محدث شیعی در اوایل سده چهارم هجری. به گفته خود او: «هنگامی که فضل بن شاذان نیشابوری(م260ق) در اثر مریضی در یکی از روستاهای بیهق وفات نمود، من بر جنازه او  نماز گذاردم». این گزارش حاکی از آن است که وی در آن زمان از وجاهت لازم و سن کافی برخوردار بوده است، پس تولد او را می‏‌توان در نیمه نخست سده سوم حدود 230هجری تخمین زد.  

از شاگردان او «محمد بن عمر بن عبدالعزیز کشی»(م.ح363ق) است، از این‏ رو وی می‏‌بایست سده چهارم را درک نموده و احتمالاً در اوایل این سده درگذشته باشد. وی در «بیهق»([[نیشابور]]) تولد یافت و در همان‌جا نشو و نما پیدا کرد. تحصیلات مقدماتی را در زادگاه خود فرا گرفت و احتمالاً برخی از آموزه‏‌های فقهی و حدیثی را از «فضل بن شاذان» فرا گرفت. سپس برای ادامه تحصیل به عراق آمد و در شهرهای کوفه و بغداد اندوخته‏‌های خویش را تکمیل کرد و در ردیف اساتید آن‌جا به شمار آمد. وی از جمله کسانی است که در برابر توقیع لعن [[حسن بن علی (عسکری)|امام عسکری (علیه السلام)]] که در‌باره [[فضل بن شاذان]] جعل کرده بودند، به شدت دفاع کرد و توقیع مذکور را ساختگی و تاریخ صدور آن را دو ماه بعد از مرگ «[[فضل بن شاذان]]» اعلام کرد. از استادان او [[عبدالله بن حمدویه بیهقی]] است که در موارد متعددی از او نقل حدیث می‏‌کند. از شاگردان او کسی جز [[محمد بن عمر بن عبدالعزیز کشی]] را نمی‌‏شناسیم که هرگاه حدیثی از او نقل می‏‌کند رحمت [[خدا]] را برای این استادش طلب می‌‏نماید و این موضوع می‌‏تواند نشانه نیک ‏نفسی و شخصیت مورد اعتماد استادش بوده باشد. از او اثر تألیفی معرفی نشده است. گفتنی است نام و کنیه او با «ابوعلی احمد بن محمد بن یعقوب بن مسکویه»(م421ق) مشترک است.

# رجال کشی، ج2ص665 شماره 687؛ وص773 شماره 903؛ وص820 شماره 1028؛  

# طرائف المقال، ج1ص204 شماره 1193؛  

# معجم رجال الحدیث، ج3ص123 شماره 935؛ وج14ص315 زیر شماره 9374.