۲۲٬۱۹۷
ویرایش
←اندیشه‌ها و مواضع
| خط ۳۶: | خط ۳۶: | ||
از منظر او، [[محمد سرور زین‌العابدین]] مشارکت در فعالیت‌های انتخاباتی را تجویز کرده است. چنانکه او را دارای نقدهای متعددی به جریان‌های جهادپیشه معرفی کرده است. در هر حال، او منشأ اتهام مبالغه‌آمیز به گروه‌های دیگر مبنی بر داشتن تمایلات '''«سروریه»''' را عمدتاً از جانب پیروان [[داعش]] دانسته است. جالب آنکه، ابوعبدالملک الشرعی با نقد تعصب‌گرایی و تحزب‌زدگی بهره‌گیری از طلبه‌های جوان برای افتاء و قضاوت و مقدم کردن آنان بر افراد دارای صلاحیت و عادل را از مصادیق این تحزب‌گرایی و تحزب‌زدگی معرفی کرده است. این نقد در خلال چالش‌های درونی بسیاری از گروه‌های شورشی مسلحی مطرح شده است که برای ادارۀ مناطق تحت تصرف خود افرادی را به‌عنوان شرعی و قاضی در سوریه به‌کار می‌گیرند. | از منظر او، [[محمد سرور زین‌العابدین]] مشارکت در فعالیت‌های انتخاباتی را تجویز کرده است. چنانکه او را دارای نقدهای متعددی به جریان‌های جهادپیشه معرفی کرده است. در هر حال، او منشأ اتهام مبالغه‌آمیز به گروه‌های دیگر مبنی بر داشتن تمایلات '''«سروریه»''' را عمدتاً از جانب پیروان [[داعش]] دانسته است. جالب آنکه، ابوعبدالملک الشرعی با نقد تعصب‌گرایی و تحزب‌زدگی بهره‌گیری از طلبه‌های جوان برای افتاء و قضاوت و مقدم کردن آنان بر افراد دارای صلاحیت و عادل را از مصادیق این تحزب‌گرایی و تحزب‌زدگی معرفی کرده است. این نقد در خلال چالش‌های درونی بسیاری از گروه‌های شورشی مسلحی مطرح شده است که برای ادارۀ مناطق تحت تصرف خود افرادی را به‌عنوان شرعی و قاضی در سوریه به‌کار می‌گیرند. | ||
در این میان، این نکتۀ اساسی مهم است که او در تبییش، جایگاه مجلس شرعی را فراتر از جایگاه فرماندهان نظامی تشکل‌های مسلح و شورشی معرفی کرده است. به این بیان که: او با نفی تمایلات دموکراتیک و تأسیس مجلس، بر این نکته تأکید می‌کند که «جبهۀ اسلامی» پس از توافق بر تأسیس دولت اسلامی و مرجعیت شرع در آن، شکل گرفت. با این مقدمات، این نکته را برجسته کرده است که مجلس شرعی نسبت به فرماندهان این جبهه مانند ابوعیسی، علوش و حموی تقدم و برتری دارد. چنانکه تصمیم‌گیری در امور شرعی مربوط به این شوراست و به شخص دیگری ارتباط ندارد . افزون بر آنکه، دستیابی به خلافت راشده را از طریق تغلب، نادرست دانسته و آن را صرفاً از طریق شورا و اختیار اهل حل و عقد مشروع دانسته است . البته از منظر او، گروهی شورشی مانند داعش، مشورت‌گریز و شوراگریز است. حداکثر آنکه دایرۀ مشورت در آن به افراد بسیار اندکی از فرماندهان محدود شده است . او با نفی دولت سکولار و دموکراسی، دولت مدنی با رویکرد سکولار و دموکراتیک را نیز نامشروع خوانده است . در این میان، او نفی رویکرد دموکراتیک را مانع از تأکید بر الگوی شورا در اسلام ندانسته است . چنانکه، مشارکت در مجلس دموکراتیک به انگیزه‌های دینی و با مصلحت‌سنجی‌های صحیح را تجویز کرده است. | در این میان، این نکتۀ اساسی مهم است که او در تبییش، جایگاه مجلس شرعی را فراتر از جایگاه فرماندهان نظامی تشکل‌های مسلح و شورشی معرفی کرده است. به این بیان که: او با نفی تمایلات دموکراتیک و تأسیس مجلس، بر این نکته تأکید می‌کند که «جبهۀ اسلامی» پس از توافق بر تأسیس دولت اسلامی و مرجعیت شرع در آن، شکل گرفت. با این مقدمات، این نکته را برجسته کرده است که مجلس شرعی نسبت به فرماندهان این جبهه مانند ابوعیسی، علوش و حموی تقدم و برتری دارد. چنانکه تصمیم‌گیری در امور شرعی مربوط به این شوراست و به شخص دیگری ارتباط ندارد . افزون بر آنکه، دستیابی به خلافت راشده را از طریق تغلب، نادرست دانسته و آن را صرفاً از طریق شورا و اختیار اهل حل و عقد مشروع دانسته است. البته از منظر او، گروهی شورشی مانند داعش، مشورت‌گریز و شوراگریز است. حداکثر آنکه دایرۀ مشورت در آن به افراد بسیار اندکی از فرماندهان محدود شده است . او با نفی دولت سکولار و دموکراسی، دولت مدنی با رویکرد سکولار و دموکراتیک را نیز نامشروع خوانده است. در این میان، او نفی رویکرد دموکراتیک را مانع از تأکید بر الگوی شورا در اسلام ندانسته است. چنانکه، مشارکت در مجلس دموکراتیک به انگیزه‌های دینی و با مصلحت‌سنجی‌های صحیح را تجویز کرده است. | ||
ابوعبدالملک الشرعی با اقبال به مصلحت‌شناسی در چهارچوب شرعی و نفی مصلحت‌های غیر شرعی، الگوی مصلحت‌ورزی در برخی جریان‌های سیاسی از جمله در میان [[اخوان المسلمین|اخوان‌المسلین]] و سلفی‌های مصری را باطل خوانده است. | ابوعبدالملک الشرعی با اقبال به مصلحت‌شناسی در چهارچوب شرعی و نفی مصلحت‌های غیر شرعی، الگوی مصلحت‌ورزی در برخی جریان‌های سیاسی از جمله در میان [[اخوان المسلمین|اخوان‌المسلین]] و سلفی‌های مصری را باطل خوانده است. | ||
او به تبیین فعالیت‌ها و رسالت‌های هیئت‌های شرعی پرداخته است. از منظر وی، تصرف مناطق مختلفی از سوریه به دست گروه‌های شورشی مسلح، زمینه‌ساز شکل‌گیری احساس نیاز و ضرورت برای تأسیس هیئت‌های شرعی شده است؛ چرا که با به‌هم ریختن اوضاع شهرها و روستاهای تحت تصرف، این مناطق نیازمند تدبیر مناسب بودند. | |||
در این میان، مشارکت تحصیل‌کردگان دانش‌های دینی برای ادارۀ این مناطق اهمیت زیادی یافت. بر این اساس، نقش‌آفرینی مبلغان، سخنرانان، روحانیون و علمای سنی در قالب این هیئت‌های شرعی شکل گرفت. بخشی از این نقش‌آفرینی ابعاد اجتماعی و بخشی از آن ابعاد سیاسی داشت. فعالیت‌هایی چون آموزش‌های دینی ـ مذهبی مردم از طریق طراحی و اجرای دوره‌های آموزشی متعدد و متنوع و نیز تربیت مربی شرعی، امر به معروف و نهی از منکر و فعالیت‌های قضایی کار ویژۀ هیئت‌های شرعی و شرعی‌های مشغول در آنها شد. | او به تبیین فعالیت‌ها و رسالت‌های هیئت‌های شرعی پرداخته است. از منظر وی، تصرف مناطق مختلفی از [[سوریه]] به دست گروه‌های شورشی مسلح، زمینه‌ساز شکل‌گیری احساس نیاز و ضرورت برای تأسیس هیئت‌های شرعی شده است؛ چرا که با به‌هم ریختن اوضاع شهرها و روستاهای تحت تصرف، این مناطق نیازمند تدبیر مناسب بودند. | ||
به‌طور نمونه، هیئت شرعی حلب در 15/12/2012 م، تأسیس شد. | در این میان، مشارکت تحصیل‌کردگان دانش‌های دینی برای ادارۀ این مناطق اهمیت زیادی یافت. بر این اساس، نقش‌آفرینی مبلغان، سخنرانان، روحانیون و علمای سنی در قالب این هیئت‌های شرعی شکل گرفت. بخشی از این نقش‌آفرینی ابعاد اجتماعی و بخشی از آن ابعاد سیاسی داشت. فعالیت‌هایی چون آموزش‌های دینی ـ مذهبی مردم از طریق طراحی و اجرای دوره‌های آموزشی متعدد و متنوع و نیز تربیت مربی شرعی، امر به معروف و نهی از منکر و فعالیت‌های قضایی کار ویژۀ هیئت‌های شرعی و شرعی‌های مشغول در آنها شد. به‌طور نمونه، هیئت شرعی حلب در 15/12/2012 م، تأسیس شد. | ||
| خط ۵۴: | خط ۵۴: | ||
==جستارهای وابسته == | ==جستارهای وابسته == | ||
* [[حرکت احرار شام]] | * [[حرکت احرار شام]] | ||
* [[اخوان المسلمین|اخوان المسلین]] | |||
* [[داعش]] | * [[داعش]] | ||