طهارت: تفاوت میان نسخه‌ها

طهارت زدودن و پاک کردن درون و برون از آلودگی‌ها و خبائث است. طهارت ظاهری مقدمه طهارت روح و دستیابی به تقوا می‌گردد. طهارت از [[نجاست]] جزو شرایط صحیح بودن برخی از عبادات مثل [[نماز]] است.  

از نظر روایات [[معصومین (ع)|معصومین (علیه السلام)]] پاکیزگی لباس و بدن و طهارت که عبارت از وضو، غسل و تیمم است، رابطه مستقیم با تزکیه درونی دارد به طور مثال؛ [[موسی بن جعفر (کاظم) |امام کاظم (علیه السلام)]] می‌فرماید: مَنْ تَوَضَّأَ لِلْمَغْرِبِ کانَ وُضُوءُهُ ذلِک کفَّارَةً لِما مَضی مِنْ ذُنُوبِه فی نَهارِهِ ما خَلَا الْکبائِرَ...<ref>ثواب الاعمال، شیخ صدوق، ص ۳۲، چاپ صدوق</ref>؛ کسی که برای نماز مغرب وضو می‌گیرد، این وضو [[کفاره]] گناهانی است که در آن روز مرتکب شده به جز گناهان کبیره.

بنابراین؛ طهارت ظاهری، مقدمه طهارت روح و دستیابی به تقوا می‌گردد که آن نیز مایه بالا رفتن اعمال و پذیرش آن در درگاه الهی است. حضرت امیر (سلام الله علیه) در‌این‌باره می‌فرماید: ...فَانَّ تَقْوَی اللَّهِ دَواءُ داءِ قُلُوبِکمْ... وَ طَهُورُ دَنَس انْفُسِکمْ...<ref> نهج‌البلاغه، خطبه ۱۸۹، ص ۶۳۵</ref>؛ تقوای الهی، دوای بیماری دل و پاک کننده پلیدی جان شماست.

از لحاظ فقهی طهارت، شرط صحت نماز و برخی دیگر از عبادات است و بر دو قسم می‌باشد:

# طهارت از حدث -که با انجام وضو، غسل یا تیمم بدست می‌آید، همچون نماز، طواف و... - شرط صحت برخی عبادات است؛ و در انجام آن قصد قربت معتبر است. این طهارت حالتی روحانی و معنوی است که به سبب وضو، [[غسل]] و [[تیمم]] حاصل می‌شود<ref>کلیات فقه اسلامی، علیرضا علی نوری، ص۸۸</ref>.

== تفاوت مطهرات در فقه شیعه با فقه اهل‌سنت ==