۱٬۵۶۹
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۸۱: | خط ۸۱: | ||
<br> | <br> | ||
اصفهانی شمار بسیاری از مجتهدان و محققان فقه و اصول را در حوزه علمیه نجف تربیت کرد؛ از جمله آنان، می‌توان شخصیت‌هایی چون [[میرزا حسن بجنوردی]]، [[سید محمود حسینی شاهرودی]]، [[سید محسن حکیم]]، [[سید محمد هادی میلانی]]، [[سید محمد حسین طباطبایی]] را یاد کرد. | اصفهانی شمار بسیاری از مجتهدان و محققان فقه و اصول را در حوزه علمیه نجف تربیت کرد؛ از جمله آنان، می‌توان شخصیت‌هایی چون [[میرزا حسن بجنوردی]]، [[سید محمود حسینی شاهرودی]]، [[سید محسن حکیم]]، [[سید محمد هادی میلانی]]، [[سید محمد حسین طباطبایی]] را یاد کرد. | ||
<br> | |||
'''آثار''' | |||
<br> | |||
آثار علمی بازمانده از اصفهانی را می‌توان به ۵ دسته تقسیم کرد: | |||
<br> | |||
نخست و مهم‌تر از همه، تقریرات فقهی و اصولی اوست که به وسیله جمعی از شاگردان ضبط و نگارش شده است. | |||
<br> | |||
یک دوره کامل از تقریرات او به دست [[میرزا حسن سیادتی سبزواری]] در فاصله سالهای ۱۳۳۸-۱۳۴۵ق در چند مجلد نوشته شده، و نسخه‌ای دیگر از تقریرات او توسط [[شیخ محمدرضا طبسی]] جمع‌آوری شده است. | |||
<br> | |||
از این میان، منتخباتی از تقریرات اصفهانی در علم اصول، نشان دهنده جایگاه علمی و ثمره استفاده ممتد او از محضر آخوند خراسانی است و شاید مهم‌ترین نمونه آنها تقریرات استصحاب اصفهانی به تحریر [[شیخ محمد تقی آملی]] از شاگردان او باشد. | |||
<br> | |||
دسته دوم، نگارش تقریرات فقهی و اصولی استادان اصفهانی است که وی آنها را ضبط و تألیف کرده است. | |||
<br> | |||
مهم‌ترین این آثار، همان است که نویسندگان زندگی نامه اصفهانی از آن به شرح کفایة الاصول آخوند خراسانی تعبیر کرده‌اند که به احتمال قوی باید تقریرات اصول آخوند خراسانی بوده باشد. | |||
<br> | |||
دسته سوم از آثار علمی اصفهانی، رساله‌های عملیه و فتوایی اوست که مهم‌ترین آنها با عنوان [[وسیلة النجاة]]، شامل یک دوره کامل فقه از طهارت تا ارث به سبک [[العروة الوثقی]] تألیف سید محمد کاظم طباطبائی یزدی است. | |||
<br> | |||
نسخه کامل این اثر در ۱۳۵۵ق به چاپ رسیده، و نسخه‌های خلاصه شده آن که شامل مسائل مورد احتیاج مقلدین در زندگی بود، ۱۶ بار در ۴۴ هزار نسخه چاپ شده است. | |||
<br> | |||
وسیلة النجاة به عنوان متنی فتوایی مورد توجه فقیهان بزرگ نسل‌های بعد قرار گرفته، که تحریر الوسیلة امام خمینی، بهترین نمونه آن است. این کتاب توسط [[ابوالقاسم صفوی اصفهانی]] (د۱۳۷۰ق) با عنوان [[صراط النجاة]] به فارسی ترجمه شد و در ۱۳۳۴ق، و بار دیگر در ۱۳۴۵ق به چاپ رسید. | |||
<br> | |||
همچنین رساله عملیه اصفهانی به زبان فارسی با نام [[ذخیرة الصالحین]] در دوران زندگی او ۳ بار به چاپ رسیده است. | |||
<br> | |||
نیز متنی فتوایی با عنوان مناسک حج از او به فارسی در ۱۳۴۲ق در نجف انتشار یافته، وهمچنین گزیده‌ای از رساله‌های عملیه او با نام [[منتخب الرسائل]] ۴۲بار به چاپ رسیده است. | |||
<br> | |||
دسته چهارم از آثار اصفهانی حواشی او بر تألیفات دیگران، مانند حاشیه او بر [[تبصرة المتعلمین]] [[علامه حلی]] است. که بارها در نجف، [[ایران]] و [[هند]] به چاپ رسیده است. | |||
<br> | |||
همچنین حاشیه بر العروة الوثقی تألیف سید محمدکاظم طباطبایی، حاشیه بر نجاة العباد [[صاحب جواهر]] چاپ مکرر در نجف، حاشیه بر ذخیرة العباد [[فاضل شربیانی]] و حاشیه بر مناسک الحج شیخ [[مرتضی انصاری]] را باید یاد کرد. | |||
<br> | |||
دسته پنجم از آثار اصفهانی، مجموعه‌ای از فتاوی اوست که به قلم خود او نیست و به وسیله دیگران براساس فتاوی او تنظیم شده است، از جمله: | |||
<br> | |||
انیس المقلدین که آن را سید ابوالقاسم صفوی موسوی اصفهانی جمع و تألیف کرده است. | |||
<br> | |||
تحفة العوام که گزیده‌ای از فتاوی اصفهانی تألیف [[خواجه فیاض حسن هندی]] به زبان اردو است. | |||
<br> | |||
رساله‌ای در احکام عبادات به زبان ترکی که در میان شیعیان [[کرکوک]] در عراق متداول بوده است، ولی از محل و تاریخ چاپ آن اطلاعی در دست نیست.[[آقابزرگ، الذریعة، ج۱۰، ص۱۶]] | |||
<br> | <br> | ||