confirmed، مدیران
۳۶٬۲۰۰
ویرایش
(۵ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۴۶: | خط ۴۶: | ||
سید حسن صدر علم صرف و نحو را از علامه باقربن [[محمد حسن آل یاسین]] و علامه [[سید باقربن الحیدر]] علم معانی و بیان و بدیع را از شیخ علامه عطار و علم منطق را از شیخ محمّدبن الحاج کاظم و میرزا باقر سلماسی فرا گرفت. او [[حکمت]] و کلام را از پدرش، شیخ محمّدباقر شکی، شیخ محمّدتقی بایکانی شیخ عبدالنبی نوری طبرسی و محمّدتقی گلپایگانی فرا گرفت فقه و اصول را نیز از پدرش، عبدالحسین بن نعمة الطریحی و [[محمد حسن شیرازی|میرزای شیرازی]] اخلاق را از [[ملاحسینقلی همدانی]] و علوم غریبه را نزد [[شیخ عبدالحسین هندی]] فرا گرفت. | سید حسن صدر علم صرف و نحو را از علامه باقربن [[محمد حسن آل یاسین]] و علامه [[سید باقربن الحیدر]] علم معانی و بیان و بدیع را از شیخ علامه عطار و علم منطق را از شیخ محمّدبن الحاج کاظم و میرزا باقر سلماسی فرا گرفت. او [[حکمت]] و کلام را از پدرش، شیخ محمّدباقر شکی، شیخ محمّدتقی بایکانی شیخ عبدالنبی نوری طبرسی و محمّدتقی گلپایگانی فرا گرفت فقه و اصول را نیز از پدرش، عبدالحسین بن نعمة الطریحی و [[محمد حسن شیرازی|میرزای شیرازی]] اخلاق را از [[ملاحسینقلی همدانی]] و علوم غریبه را نزد [[شیخ عبدالحسین هندی]] فرا گرفت. | ||
استادان وی، همگی از بزرگان حوزه بودند، | استادان وی، همگی از بزرگان حوزه بودند، اما به عنوان نمونه، به زندگی دو استادش اشاره میشود: | ||
=== میرزای شیرازی === | |||
وی در نیمه [[جمادی الاول]] سال 1230 هـ .ق. در [[اصفهان]] دیده به دنیا گشود. وی تحصیلاتش را از [[اصفهان]] آغاز کرد. در سال 1295 هـ. ق. در 29 سالگی عازم [[نجف اشرف]] شد. و پس از سالها تحصیل، از صاحب جواهر گواهی [[اجتهاد]] مطلق گرفت. [[مرجعیت]] شیعه بعد از [[مرتضی انصاری|شیخ مرتضی انصاری]] به او سپرده شد. وی فقیهی با درایت بود که قاطعانه در مقابل نقشههای شوم استکبار ایستاد و نقشههای آنان را نقش بر آب کرد. وی در سال 1312 هـ. ق. در سامرّا درگذشت<ref> ریحانة الادب، ج 3، ص 425.</ref>. | وی در نیمه [[جمادی الاول]] سال 1230 هـ .ق. در [[اصفهان]] دیده به دنیا گشود. وی تحصیلاتش را از [[اصفهان]] آغاز کرد. در سال 1295 هـ. ق. در 29 سالگی عازم [[نجف اشرف]] شد. و پس از سالها تحصیل، از صاحب جواهر گواهی [[اجتهاد]] مطلق گرفت. [[مرجعیت]] شیعه بعد از [[مرتضی انصاری|شیخ مرتضی انصاری]] به او سپرده شد. وی فقیهی با درایت بود که قاطعانه در مقابل نقشههای شوم استکبار ایستاد و نقشههای آنان را نقش بر آب کرد. وی در سال 1312 هـ. ق. در سامرّا درگذشت<ref> ریحانة الادب، ج 3، ص 425.</ref>. | ||
=== ملاحسینقلی همدانی === | |||
او سالها از محضر [[مرتضی انصاری|شیخ انصاری]] استفاده کرد. وی فقیهی آراسته به اخلاق دینی و حکیم و عارفی بریده از دنیا بود. او در تهذیب نفس بسیار کوشید و از مقام و ریاست دوری گزید. هر روز صبح در خانهاش [[اخلاق]] و [[عرفان]] درس میداد. بسیاری از تشنگان حقیقت در درس او شرکت میکردند. او نماز جماعت را در خانهاش به پا میداشت. وی در سال 1311 هـ. ق. که برای [[زیارت قبور|زیارت قبر]] [[حسین بن علی (سید الشهدا)|سیدالشهدا]]؛ به [[کربلا]] رفته بود، به دیار باقی شتافت و در حجره چهارم، در صحن شریف به خاک سپرده شد<ref>تأسیس الشیعه، ص 5.</ref>. | |||
او سالها از محضر [[مرتضی انصاری|شیخ انصاری]] استفاده کرد. وی فقیهی آراسته به اخلاق دینی و حکیم و عارفی بریده از دنیا بود. او در تهذیب نفس بسیار کوشید و از مقام و ریاست دوری گزید. هر روز صبح در خانهاش [[اخلاق]] و [[عرفان]] درس میداد. بسیاری از تشنگان حقیقت در درس او شرکت میکردند. او نماز جماعت را در خانهاش به پا میداشت. وی در سال 1311 هـ. ق. که برای [[زیارت]] | |||
== شاگردان == | == شاگردان == | ||
* علامه [[محمد جواد بلاغی]] (متوفای: 1313 هـ .ش)<ref> گلشن ابرار، ج 2، ص 543.</ref>، [[مرتضی آل یاسین کاظمی|شیخ مرتضی آل یاسین کاظمی]] و بسیاری از فرزانگان جزو شاگردان سید حسن صدر بودند. | |||
* سید حسن صدر از کارشناسان [[علم حدیث]] بود و به همین سبب، به محدث کاظمینی مشهور بود. | |||
کسانی که وی از آنها حدیث نقل کرده است، دو گروهند: | |||
* گروه اول، کسانی هستند که بدون اجازه کتبی از آنان حدیث نقل میکرد، که عبارتند از: میرزا حسن شیرازی (متوفای: 1312 هـ .ق.)، [[میرزا حبیب الله رشتی]] (متوفای: 1313 هـ .ق.)، [[محمد حسن بن هاشم کاظمی]] (متوفای: 1308 هـ .ق.) [[محمد ایروانی]] (متوفای: 1306 هـ .ق.)، محمّد حسن آل یاسین کاظمی و سید هادی صدر (متوفای: 1316 هـ .ق). | |||
* گروه دوم، عالمانی که به او اجازه کتبی برای نقل حدیث دادهاند، که عبارتند از: شیخ ملاّ علی بن خلیل رازی (متوفای: 1297 هـ .ق.) سید مهدی قزوینی حلّی، میرزا محمّد هاشم بن زینالعابدین اصفهانی (متوفای: 1318 هـ. ق). | |||
سید حسن صدر محدث بزرگی بود. او به عده زیادی اجازه کتبی نقل حدیث داده است که به نام برخی اشاره میشود: | |||
# آیتالله شیخ محمّدحسین غروی اصفهانی متوفای: 1321 هـ .ش، | |||
# علاّمه سردار کابلی (متوفای: 1331 هـ .ش)، | |||
# سیّد شرف الدین عاملی(متوفای: 1337 هـ .ش)، | |||
سید حسن صدر محدث بزرگی بود. او به عده زیادی اجازه کتبی نقل حدیث داده است که به نام برخی اشاره میشود: آیتالله شیخ محمّدحسین غروی اصفهانی متوفای: 1321 هـ . | # شیخ آقا بزرگ تهرانی(متوفای: 1348 هـ .ش)، | ||
# شیخ عباس قمی(متوفای: 1319 هـ .ش)، | |||
# آیتالله ابوالحسن اصفهانی (متوفای: 1325 هـ. ش)، | |||
# شیخ هادی آل کاشفالغطاء، | |||
# ابوالحسن نقوی، | |||
# سید رضا هندی، | |||
# میرزا محمّد علی اردوبادی نجفی(متوفای: 1380 هـ. ق) | |||
# میرزا هادی خراسانی، | |||
# شیخ آقا رضا اصفهانی (متوفای: 1322 هـ. ق)<ref> تأسیس الشیعه، ص 23 ـ 22 و ص 25 گلشن ابرار، ج 2، ص 580، ص 625 و 655 معارف الرجال، ج 1، ص 249 علمای بزرگ شیعه از کلینی تا خمینی، ص 338 و شیعه و پایهگذاری علوم اسلامی، ص 18 ـ 17.</ref>. نویسنده کتاب نقد فلسفه که در اصفهان سکونت داشته است و سید صدرالدین صدر. | |||
== مرجعیت == | == مرجعیت == | ||
خط ۱۷۲: | خط ۱۸۱: | ||
== از منظر بزرگان == | == از منظر بزرگان == | ||
شیخ مرتضی آل یاسین میگوید: آن عالم بزرگوار نویسندهای دانشمند و دارای بیانی شیوا بود که میوه همان درخت پاک اهل بیت بود. بی شک، او مصداق این شعر است<ref>علمای معاصرین، ص 174.</ref>.. | [[شیخ مرتضی آل یاسین]] میگوید: آن عالم بزرگوار نویسندهای دانشمند و دارای بیانی شیوا بود که میوه همان درخت پاک اهل بیت بود. بی شک، او مصداق این شعر است<ref>علمای معاصرین، ص 174.</ref>.. | ||
{{شعر}}{{ب |علماء ائمة حکماء |یهتدی النجم باتباع هُداها }}{{پایان شعر}} | {{شعر}}{{ب |علماء ائمة حکماء |یهتدی النجم باتباع هُداها }}{{پایان شعر}} | ||
دانشوران پیشوایانی فرزانهاند که ستارگان با پیروی از هدایت آنان راه را پیدا میکنند. | دانشوران پیشوایانی فرزانهاند که ستارگان با پیروی از هدایت آنان راه را پیدا میکنند. | ||
علامه نقوی هندی در مقدمهای که بر کتاب نزهة اهل الحرمین فی عمارة المشهدین چنین آورده است: با این که معمولا تألیفات بسیار با تحقیق جامع سازگاری ندارد، اما این عالم بزرگوار هر دو را با هم انجام داد. او با قلم موشکافش مشکلات علمی را حل کرد. و پرده ابهام بعضی مطالب را زدود. و برای همیشه دانشجویان را مرهون خدمات خود نمود<ref>شیعه و پایهگذاری علوم اسلامی، ص 8.</ref>. | |||
علامه سید شرف الدین: چهره او به شدت انسان را تحت تأثیر قرار میداد به طوری که اگر کسی ناراحت بود و به تبسم آن عالم بزرگوار نگاه میکرد، غم از دلش رخت بر میبست<ref>تأسیس الشیعه، ص 23.</ref>. | |||
== درگذشت == | == درگذشت == | ||
هشتاد و دو سال از عمر این اسوه تقوی گذشته بود که حالش دگرگون شد و مریض گشت. وی را به منزل پسرش واقع در محله کرخِ بغداد بردند، تا کار مداوا راحت تر انجام شود. اما هنگام | هشتاد و دو سال از عمر این اسوه تقوی گذشته بود که حالش دگرگون شد و مریض گشت. وی را به منزل پسرش واقع در محله کرخِ [[بغداد]] بردند، تا کار مداوا راحت تر انجام شود. اما هنگام سفر [[آخرت]] فرا رسیده بود. وی هنگام غروب خورشید روز پنجشنبه 11 [[ربیع الاول]] سال 1354 هـ. ق. چشم از دنیا فرو بست و به دیار یار شتافت. | ||
جنازه مطهرش را صبح روز جمعه به دوش مردم بی شماری که برای تشییع آمده بودند، سپردند. مردم نیز با اشک و ماتم، پیکر مطهر مرجعشان را تا کاظمین تشییع کردند. در میان تشییع کنندگان که به 100 هزار نفر هم میرسید، عالمان، عارفان و شخصیتهای برجسته مملکتی حضور داشتند. وی را در یکی از حجرههای صحن شریف، در کنار پدرش به خاک سپردند. | |||
وقتی خبر درگذشت این مرجع والامقام به گوش مردم و مقلدان وی رسید، پرچمهای حزن و ماتم بر پا شد. در سوگ او در نجف اشرف مراسم متعددی برگزار شد. به دستور مرجع [[مذهب شیعه|شیعیان]]، آیتالله [[سید ابوالحسن اصفهانی]]، سه روز عزای عمومی اعلام شد. شیعیان در [[عراق]]، [[سوریه]]، [[لبنان]]، [[ایران]]، [[ترکیه]]، [[افغانستان]]، [[هندو]] دیگر کشورهای در سوگ او عزاداری کردند<ref> شیعه و پایهگذاری علوم اسلامی، ص 17 اعیان الشیعه، ج 5، ص 325 و معارف الرجال، ج 1، ص 251. لغت نامه دهخدا، ج 26، ص 4 ـ 163.</ref>. | |||
== جستارهای وابسته == | |||
* [[محمد حسن شیرازی|سید محمد حسن شیرازی]] | |||
* [[مرتضی انصاری|شیخ انصاری]] | |||
* [[محمد جواد بلاغی]] | |||
* [[میرزا حبیب الله رشتی]] | |||
== پانویس == | == پانویس == |