پیش‌نویس:سید محمد حسینی بهشتی: تفاوت میان نسخه‌ها

در سال۱۳۲۱ (١۴ سالگی)، به حوزۀ علمیه صدر اصفهان قدم نهاد و در مدت چهار سال به تحصیل در ادبیات عرب، منطق کلام، سطوح فقه و اصول و دروس ابتدایی فلسفه نزد اساتید بزرگواری که اکثراً از شاگردان جدش بودند پرداخت. استادان متبحر حوزه، تیزهوشی، دقت و پیشرفت او در این دروس را دلیل بر آن می‌دانستند که وی به حق می‌تواند جانشین‌ جدش، آیت‌الله العظمی میر محمد صادق خاتون‌آبادی شود. سید محمد ١۶ ساله بود که نقش رهبری گروهی ظلم‌ستیز را برعهده گرفت و با بسیج کردن مردم، کدخداى یک روستا را عوض کرد.<br>

در سال ۱۳۲۴ (١٧ سالگی)، در مدتی که مشغول به تحصیل در حوزۀ علمیه صدر بود، بامشکلاتی از قبیل نداشتن اتاق در منزل که بتواند به کارهاى شخصی‌اش رسیدگی کند و مسافت طولانی منزل تا حوزه که مدت زمان زیادی از وقت او را اتلاف می‌کرد، او را برآن داشت تا با اجازه پدر و مادرش به عنوان طلاب شبانه‌روزی در حجره‌اى از مدرسه صدر سکنی گزیند. در پایان این سال که مشغول گذراندن اواخر دروه سطح بود، تصمیم گرفت تا براى ادامه تحصیل به قم برود و در همین زمان به یادگیری یک دوره کامل زبان انگلیسی«ریدر» نیز پرداخت.<br>

در شهریور سال ۱۳۲۵(۱۸ سالگی)، به حوزۀ علمیه قم رفت و در حجره‌اى از مدرسه حجتیه سکونت گزید و مابقی دروس سطح را نزد آیت‌الله محقق یزدی، آیت‌الله اردکانی و دیگر مجتهدین و فقهاى عالی مقام ادامه داد. مقداری از کفایه را نزد آیت‌الله حاج [[شیخ‌ مرتضی حائری]] یزدی‌ و مقداری دیگر از کفایه‌ و مکاسب را نزد [[آیت‌الله داماد]] گذراند. آقایان [[مرتضی مطهری]]، [[علی مشکینی|میرزا علی آقا مشکینی]] و [[سید موسی صدر|موسی صدر]] از هم‌دوره‌ای‌هاى سید محمد در این زمان بودند.<br>

از عواملی که سید محمد را از دیگر شاگردان ممتاز می‌کرد، طرح سؤالات و اشکالاتی بود که با مطالعه، بحث و دقت همراه بود؛ همچنین او از جمله طلابی بود که در حین تحصیل در حوزه‌هاى علمیه صدر و قم، به تدریس نیز می‌پرداخت.<br>

از فروردین سال ۱۳۲۶ به همراه آقایان مطهری و [[حسینعلی منتظری|منتظری]] – که در آن زمان از زمره شاگردان خوش‌فهم امام بودند- در درس خارج [[فقه]] و [[اصول فقه|اصول]] [[سید روح‌الله موسوی خمینی|امام خمینی]] (ره)، آیت‌الله محقق داماد و پس از آن در درس آیت‌الله سید محمد تقی خوانساری، آیت‌الله حجت‌کوه‌کمره‌اى وآیت‌الله حائری یزدی حاضر شد. او اعتقاد داشت که دقت نظر و گستردگی معلومات را از آیت‌الله بروجردی فراگرفته است. از دیگر اقدامات سید محمد در این مدت، دائر کردن درس خارج آیت‌الله داماد با یاری و مساعدت عده‌اى از فضلاى حوزۀ علمیه قم بود. در ماه رمضان همین سال(١٣٢۶) به توصیه آیت‌الله العظمی بروجردی و به همراه آقایان مطهری، حسینعلی منتظری و حدود هفده نفر از طلاب تصمیم گرفتند تا به منظور تبلیغ به روستاهاى دورافتاده سفر کنند و علاوه بر بدست‌آوردن اطلاعات و تجارب شخصی، نسبت به شناسایی معضلات مردم و حل آنها اقدام نمایند؛ از دیگر اهداف او در این سفرها، استقلال مالی روحانیون در تحصیل و تبلیغ بود که به صورت جمعی تجربه می‌‌شد.

درسال ۱۳۲۷ (٢٠ سالگی)، با آقایان محمد مفتح، موسی شبیری زنجانی، موسی صدر، ناصر مکارم شیرازی، احمد آذری قمی، سید مهدی روحانی، علی مشکینی اردبیلی و عبدالرحیم ربانی شیرازی، آشنا شد و با آنها به مباحثه ‌پرداخت.