۲۰٬۹۰۸
ویرایش
(۴ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱۷: | خط ۱۷: | ||
== معرفی اجمالی سر ویراستار کتاب == | == معرفی اجمالی سر ویراستار کتاب == | ||
[[محمدعلی امیرمعزی]] سر ویراستار و یکی از ۲۸ نویسندۀ '''«قرآن مورخان»''' است. او در [[تهران]] در سال 1334 ش، در خانوادهای فرهنگی با تمایلات و تعلقات دینی به دنیا آمد و تحصیلات ابتدایی و متوسطۀ خود را در این شهر و در مدرسۀ فرانسویزبان رازی گذراند. خانواده او مخصوصا پدرش علاقه به مباحث دینی و الهیاتی داشت و در چنین فضایی او توجهش به فرهنگ [[جمهوری اسلامی ایران|ایران]] و [[اسلام]] بهویژه جنبههای عرفانی و فلسفی این دین جلب شد. در سال آخر دبیرستان با همراهی یکی از دوستان خانوادگی برای نخستین بار با [[هانری کربن|هانری کُربن]] دیدار میکند و چون علاقۀ محصل جوان را به مسائل فلسفی، دینی و عرفانی میبیند او را تشویق به آمدن به [[فرانسه]] و ادامۀ تحصیل در رشتۀ اسلامشناسی در [[پاریس]] میکند. امیر معزی پس از گرفتن دیپلم در سال 1974 م، با موافقت خانواده برای ادامۀ تحصیل به پاریس میرود و مشغول تحصیل در مدرسه مطالعات عالی (سوربن) میشود. او مدت دوسال به پای درسهای [[هانری کربن|کُربن]] میرود و به تشویق او به شیعهپژوهی بهویژه بررسی متون اولیه و نخستین آن مشغول میشود. در کنار تحصیل در حوزۀ اسلامپژوهی شروع به یادگیری [[زبان عربی]] در انستیتوی زبانهای شرقی کرده و زبان پهلوی، یونانی و لاتین هم کمی میآموزد. امیر معزی سالها بعد رسالۀ پایاننامۀ تحصیلی خود را به بررسی سیمای [[ائمه|امام]] در متون اولیه [[مذهب شیعه|شیعه]]، به راهنمایی دانیل ژیماره و ژان ژولیوه به پایان میرساند و از قضا دفاع از پایاننامه تحصیلیاش در سالن هانری کربن انجام میگیرد. او در سال 1988 م، پس از بازنشستگی استادش نخست استادیار و سپس در سال 1994 م، جانشین استاد خود در همان کرسی میشود<ref>[https://www.naqdedini.org/139909-06/ پایگاه نقد دینی، معرفی دیدگاههای محمدعلی امیرمعزی].</ref>. | [[محمدعلی امیرمعزی]] سر ویراستار و یکی از ۲۸ نویسندۀ '''«قرآن مورخان»''' است. او در [[تهران]] در سال 1334 ش، در خانوادهای فرهنگی با تمایلات و تعلقات دینی به دنیا آمد و تحصیلات ابتدایی و متوسطۀ خود را در این شهر و در مدرسۀ فرانسویزبان رازی گذراند. خانواده او مخصوصا پدرش علاقه به مباحث دینی و الهیاتی داشت و در چنین فضایی او توجهش به فرهنگ [[جمهوری اسلامی ایران|ایران]] و [[اسلام]] بهویژه جنبههای عرفانی و فلسفی این دین جلب شد. در سال آخر دبیرستان با همراهی یکی از دوستان خانوادگی برای نخستین بار با [[هانری کربن|هانری کُربن]] دیدار میکند و چون علاقۀ محصل جوان را به مسائل فلسفی، دینی و عرفانی میبیند او را تشویق به آمدن به [[فرانسه]] و ادامۀ تحصیل در رشتۀ اسلامشناسی در [[پاریس]] میکند. امیر معزی پس از گرفتن دیپلم در سال 1974 م، با موافقت خانواده برای ادامۀ تحصیل به پاریس میرود و مشغول تحصیل در مدرسه مطالعات عالی (سوربن) میشود. او مدت دوسال به پای درسهای [[هانری کربن|کُربن]] میرود و به تشویق او به شیعهپژوهی بهویژه بررسی متون اولیه و نخستین آن مشغول میشود. در کنار تحصیل در حوزۀ اسلامپژوهی شروع به یادگیری [[زبان عربی]] در انستیتوی زبانهای شرقی کرده و زبان پهلوی، یونانی و لاتین هم کمی میآموزد. امیر معزی سالها بعد رسالۀ پایاننامۀ تحصیلی خود را به بررسی سیمای [[ائمه|امام]] در متون اولیه [[مذهب شیعه|شیعه]]، به راهنمایی دانیل ژیماره و ژان ژولیوه به پایان میرساند و از قضا دفاع از پایاننامه تحصیلیاش در سالن هانری کربن انجام میگیرد. او در سال 1988 م، پس از بازنشستگی استادش نخست استادیار و سپس در سال 1994 م، جانشین استاد خود در همان کرسی میشود<ref>[https://www.naqdedini.org/139909-06/ پایگاه نقد دینی، معرفی دیدگاههای محمدعلی امیرمعزی].</ref>. | ||
== ساختار کتاب == | |||
محتوای موجود در این مجموعه شامل موارد زیر است: | |||
# '''مجلد اول''' به چگونگی پیدایش قرآن و بررسی محتوای آن اختصاص دارد. در این مجلد همچنین مطالعاتی پیرامون بافت و پیدایش قرآن کریم ارائه شده که مشتمل بر 20 پژوهش تاریخی است. | |||
# '''مجلد دوم و سوم''' به تفسیر و تحلیل 114 سوره قرآن پرداخته است و به عنوان طولانیترین بخش این مجموعه (تقریباً 2400 صفحه کاغذی) تفسیری پیوسته از سورههای قرآن کریم ارائه میکند که برخی از آنها بسیار کوتاه و برخی دیگر طولانیتر هستند. | |||
# '''مجلد چهارم'''، کتابشناسی مطالعات قرآنی را عرضه میکند و بر اساس نظر سرپرستان علمی، این جلد به «تهیه لیستی تا حد امکان جامع» از مطالعات علمی (مقالات، کتابها و فعالیتهای جمعی) اختصاص دارد که برگرفته از محتوا و نظرات محققان این حوزه از قرن نوزدهم تا امروز است و به صورت آنلاین به روزرسانی میشود<ref>[https://www.dinonline.com/18019/%D9%82%D8%B1%D8%A2%D9%86-%D9%85%D8%A4%D9%85%D9%86%D8%A7%D9%86-%D9%82%D8%B1%D8%A2%D9%86-%D9%85%D9%88%D8%B1%D8%AE%D8%A7%D9%86/ دین آنلاین]، باعزم، محمد و تمدن، حمیدرضا، از قرآن مؤمنان تا قرآن مورخان.</ref>. | |||
== درونمایۀ قرآن مورخان == | == درونمایۀ قرآن مورخان == | ||
[[پرونده: قرآن مورخان (کتاب).jpg|بیقاب|چپ|]] | [[پرونده: قرآن مورخان (کتاب).jpg|بیقاب|چپ|]] | ||
دکتر امیرمعزی بر این باور است که این اثر بر یک قیاس منطقی استوار است؛ مقدمۀ اول: [[محمد بن عبدالله (خاتم الانبیا)|پیامبر اکرم (صلیالله علیه وآله)]] اساساً رسالتی را که دنبال میکرد اعلام [[آخرالزمان]] بود. در نظر اینان، سی سوره آخر [[قرآن]] و دهها آیۀ دیگر نشاندهندۀ همین رسالت و رویکرد پیامبر اکرم (صلیالله علیه وآله) است. مقدمۀ دوم: [[قرآن]] و [[محمد بن عبدالله (خاتم الانبیا)|پیامبر اکرم (صلیالله علیه وآله)]] هر دو به یک فرهنگ یهودی ـ مسیحی (مسیهودی) تعلق دارند که همچنان منتظر [[موعود]] هستند. طبیعتاً از قرآنی که در چنین فضایی شکل گرفته انتظار میرفته که [[حضرت عیسی|مسیح]] موعود را اعلام کند. این مسیح موعود که قرآن در پی اعلام آن است، همان [[علی بن ابیطالب|علی بن ابیطالب (علیهالسلام)]] است. امیرمعزی بهعنوان یکی از شیعهپژوهان غرب مطرح است؛ اما نتیجۀ نظریههای شیعهپژوهانۀ وی همان نظریۀ [[شیعیان]] غالی است که در طول تاریخ در جامعۀ شیعه مطرود بود. او اعتقاد دارد تشیع واقعی و مورد نظر [[ائمه|ائمه (علیهمالسلام)]] همان تشیعی است که در فرهنگ [[عالمان شیعه]] از آن به غلو یاد شده است و اگر در بیان [[ائمه|ائمه (علیهمالسلام)]] این تفکر مذمت شده از باب کشف سرّ بوده است نه به خاطر اصل این نظریه. او معتقد است که بالاترین شئون از هر لحاظ نسبت به [[ائمه|امام]] در دیدگاه [[اسماعیلیه]] وجود دارد و در معرفی شیعه به کتب اسماعیلیه ارجاع میدهد. یکی از آموزههای این تشیع در قرون نخستین اعتقاد به تحریف [[قرآن]] است. دکتر امیرمعزی و همکارانشان معتقدند در قرآنی که اختیار ما قرار دارد، تدوینی است که در دوران [[عبدالملک بن مروان|عبدالملک مروان]] (از سال ۶۵ تا ۸۶ هجری) رخ داده است. در این بازه زمانی، قرآن بر پایه متون مختلف جمعآوری میشود و این قرآن فعلی شکل میگیرد. در این قرآن نگاه آخرالزمانی برجسته نیست و هدفش این است که نگاه مسیحی ـ یهودی و آخرالزمانی را تحتالشعاع قرار دهد. محمدعلی امیرمعزی دربارۀ نتایج تحقیقات انجام شده در پروژۀ «قرآن مورخان» میگوید: این تحقیقات ثابت کردهاند که آنچه متون اسلامی راجع به پیدایش اسلام و پیدایش قرآن میگویند قابل اعتماد نیستند و باید با عینکی خیلی انتقادیتر از آنچه تا این موقع انجام شده به این متون نگاه کرد، ما میدانیم در مورد دورۀ پیدایش اسلام یعنی حیات پیامبر و معاصرینش و در مورد پیدایش قرآن آنچه که متون اسلامی می گویند قابل اعتماد نیست<ref>ر. ک: چهل و یكمین نشست مجازی با عنوان مطالعاتی تازه در باب ریشههای اسلام و قرآن در «حلقۀ ديدگاه نو»، نهم اسفند ١٣٩٩.</ref>. مولفان کتاب قرآن مورخان در صدد اثبات این معنا هستند که متن کنونی قرآن متعلق به اواخر دوره باستان - اندکی پیش از قرون وسطی- بوده و بهطور همزمان از [[مسیحیت]] و [[آیین یهودیت|یهودیت]] بیزانسی (روم شرقی) و ساسانی تاثیرپذیرفته است. از منظر آنها قسمتی از قرآن موجود متاثر از کتب پیشین و بخش عمدهاش بعد از پیامبر با حمایت و میل حاکمان تدوین گردیده است. بنابر این قرآن کنونی فاقد وثاقت تاریخی است<ref>ر. ک: مقالۀ قرآن به مثابه سندی تاریخی در مقابل کتاب مقدس ص 248، مجلۀ نقد و بررسی کتاب ''آینه پژوهش'' شماره 184، سال 1399.</ref>. | دکتر امیرمعزی بر این باور است که این اثر بر یک قیاس منطقی استوار است؛ مقدمۀ اول: [[محمد بن عبدالله (خاتم الانبیا)|پیامبر اکرم (صلیالله علیه وآله)]] اساساً رسالتی را که دنبال میکرد اعلام [[آخرالزمان]] بود. در نظر اینان، سی سوره آخر [[قرآن]] و دهها آیۀ دیگر نشاندهندۀ همین رسالت و رویکرد پیامبر اکرم (صلیالله علیه وآله) است. مقدمۀ دوم: [[قرآن]] و [[محمد بن عبدالله (خاتم الانبیا)|پیامبر اکرم (صلیالله علیه وآله)]] هر دو به یک فرهنگ یهودی ـ مسیحی (مسیهودی) تعلق دارند که همچنان منتظر [[موعود]] هستند. طبیعتاً از قرآنی که در چنین فضایی شکل گرفته انتظار میرفته که [[حضرت عیسی|مسیح]] موعود را اعلام کند. این مسیح موعود که قرآن در پی اعلام آن است، همان [[علی بن ابیطالب|علی بن ابیطالب (علیهالسلام)]] است. امیرمعزی بهعنوان یکی از شیعهپژوهان غرب مطرح است؛ اما نتیجۀ نظریههای شیعهپژوهانۀ وی همان نظریۀ [[شیعیان]] غالی است که در طول تاریخ در جامعۀ شیعه مطرود بود. او اعتقاد دارد تشیع واقعی و مورد نظر [[ائمه|ائمه (علیهمالسلام)]] همان تشیعی است که در فرهنگ [[عالمان شیعه]] از آن به غلو یاد شده است و اگر در بیان [[ائمه|ائمه (علیهمالسلام)]] این تفکر مذمت شده از باب کشف سرّ بوده است نه به خاطر اصل این نظریه. او معتقد است که بالاترین شئون از هر لحاظ نسبت به [[ائمه|امام]] در دیدگاه [[اسماعیلیه]] وجود دارد و در معرفی شیعه به کتب اسماعیلیه ارجاع میدهد. یکی از آموزههای این تشیع در قرون نخستین اعتقاد به تحریف [[قرآن]] است. دکتر امیرمعزی و همکارانشان معتقدند در قرآنی که اختیار ما قرار دارد، تدوینی است که در دوران [[عبدالملک بن مروان|عبدالملک مروان]] (از سال ۶۵ تا ۸۶ هجری) رخ داده است. در این بازه زمانی، قرآن بر پایه متون مختلف جمعآوری میشود و این قرآن فعلی شکل میگیرد. در این قرآن نگاه آخرالزمانی برجسته نیست و هدفش این است که نگاه مسیحی ـ یهودی و آخرالزمانی را تحتالشعاع قرار دهد. محمدعلی امیرمعزی دربارۀ نتایج تحقیقات انجام شده در پروژۀ «قرآن مورخان» میگوید: این تحقیقات ثابت کردهاند که آنچه متون اسلامی راجع به پیدایش اسلام و پیدایش قرآن میگویند قابل اعتماد نیستند و باید با عینکی خیلی انتقادیتر از آنچه تا این موقع انجام شده به این متون نگاه کرد، ما میدانیم در مورد دورۀ پیدایش اسلام یعنی حیات پیامبر و معاصرینش و در مورد پیدایش قرآن آنچه که متون اسلامی می گویند قابل اعتماد نیست<ref>ر. ک: چهل و یكمین نشست مجازی با عنوان مطالعاتی تازه در باب ریشههای اسلام و قرآن در «حلقۀ ديدگاه نو»، نهم اسفند ١٣٩٩ ش.</ref>. مولفان کتاب قرآن مورخان در صدد اثبات این معنا هستند که متن کنونی قرآن متعلق به اواخر دوره باستان - اندکی پیش از قرون وسطی- بوده و بهطور همزمان از [[مسیحیت]] و [[آیین یهودیت|یهودیت]] بیزانسی (روم شرقی) و ساسانی تاثیرپذیرفته است. از منظر آنها قسمتی از قرآن موجود متاثر از کتب پیشین و بخش عمدهاش بعد از پیامبر با حمایت و میل حاکمان تدوین گردیده است. بنابر این قرآن کنونی فاقد وثاقت تاریخی است<ref>ر. ک: مقالۀ قرآن به مثابه سندی تاریخی در مقابل کتاب مقدس ص 248، مجلۀ نقد و بررسی کتاب ''آینه پژوهش'' شماره 184، سال 1399 ش.</ref>. | ||
== بازتاب انتشار کتاب در جهان اسلام == | == بازتاب انتشار کتاب در جهان اسلام == | ||
خط ۵۴: | خط ۶۰: | ||
== جستارهای وابسته == | == جستارهای وابسته == | ||
* [[قرآن]] | * [[قرآن]] | ||
* [[گیوم دی]] | |||
* [[مسیحیت]] | * [[مسیحیت]] | ||
* [[اسماعیلیه]] | * [[اسماعیلیه]] | ||
* [[سکولاریسم]] | |||
* [[آیین یهودیت]] | * [[آیین یهودیت]] | ||
* [[پژوهشگاه مطالعات تقریبی]] | * [[پژوهشگاه مطالعات تقریبی]] | ||