۲۲٬۰۶۱
ویرایش
←پیشینه
(←پیشینه) |
(←پیشینه) |
||
| خط ۱۳: | خط ۱۳: | ||
[[پرونده:برائت در حج ابراهیمی.jpg|بی‌قاب|راست]] | [[پرونده:برائت در حج ابراهیمی.jpg|بی‌قاب|راست]] | ||
[[حضرت ابراهیم|ابراهیم خلیل الرحمن (علیه‌السلام)]] نخستین پیامبرى بود که با صراحت مسألۀ برائت از شرک و مشرکین را اعلام کرد و از این رو [[قرآن]] مسلمانان را به تأسى از آن بزرگوار می‌خواند: '''{{متن قرآن|قَدْ كَانَتْ لَكُمْ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ فِي إِبْرَاهِيمَ وَالَّذِينَ مَعَهُ إِذْ قَالُوا لِقَوْمِهِمْ إِنَّا بُرَآءُ مِنْكُمْ وَمِمَّا تَعْبُدُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ ...|سوره = ممتحنه|آیه = 4}}'''؛ و امت اسلام در اعلان برائت از مشرکان به آن اسوه تاریخ انبیا اقتدا کرده است ، لیکن با یک نگرش دقیق در قرآن کریم به روشنى درمى‌یابیم که برائت از مشرکین یکى از دو رکن اصلى توحید است و همه انبیاى الهى موظف بودند در کنار دعوت مردم به پرستش خدا، آنها را به اجتناب از قدرت هاى طاغوتى و برائت از مطلق شرک و مشرک دعوت نمایند. | [[حضرت ابراهیم|ابراهیم خلیل الرحمن (علیه‌السلام)]] نخستین پیامبرى بود که با صراحت مسألۀ برائت از شرک و مشرکین را اعلام کرد و از این رو [[قرآن]] مسلمانان را به تأسى از آن بزرگوار می‌خواند: '''{{متن قرآن|قَدْ كَانَتْ لَكُمْ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ فِي إِبْرَاهِيمَ وَالَّذِينَ مَعَهُ إِذْ قَالُوا لِقَوْمِهِمْ إِنَّا بُرَآءُ مِنْكُمْ وَمِمَّا تَعْبُدُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ ...|سوره = ممتحنه|آیه = 4}}'''؛ و امت اسلام در اعلان برائت از مشرکان به آن اسوه تاریخ انبیا اقتدا کرده است ، لیکن با یک نگرش دقیق در قرآن کریم به روشنى درمى‌یابیم که برائت از مشرکین یکى از دو رکن اصلى توحید است و همه انبیاى الهى موظف بودند در کنار دعوت مردم به پرستش خدا، آنها را به اجتناب از قدرت هاى طاغوتى و برائت از مطلق شرک و مشرک دعوت نمایند. | ||
مسألۀ برائت از مشرکین آیینی اسلامی است که از زمان ابلاغ آن در سال نهم هجری مورد توجه [[محمد بن عبد‌الله (خاتم الانبیا)|رسول اکرم (صلی‌الله علیه وآله)]] و [[ائمه |ائمه (علیهم‌السلام)]] بوده است<ref>[https://hadith.net/post/42206/%D8%AA%D8%AD%D9%82%D9%8A%D9%82%D9%89-%D8%AF%D8%B1%D8%A8%D8%A7%D8%B1%D9%87-%D9%85%D8%B1%D8%A7%D8%B3%D9%85-%D8%A8%D8%B1%D8%A7%D8%A6%D8%AA-%D8%A7%D8%B2-%D9%85%D8%B4%D8%B1%D9%83%D8%A7%D9%86/ تحقیقی درباره مراسم برائت]، پایگاه اطلاع‌رسانی حدیث شیعه.</ref>. | |||
پس از نقض عهد مشرکینی که پس از [[فتح مکه]] با پیامبر پیمان عدم تهاجم و دشمنی بسته بودند. آیات نخست (ده آیۀ اول) <ref>ابن کثیر، ''تفسیر'' ، ج ۲، ص ۲۸۷ ـ ۲۹۳.</ref> | مسألۀ برائت از مشرکین آیینی اسلامی است که از زمان ابلاغ آن در سال نهم هجری مورد توجه [[محمد بن عبد‌الله (خاتم الانبیا)|رسول اکرم (صلی‌الله علیه وآله)]] و [[ائمه |ائمه (علیهم‌السلام)]] بوده است<ref>[https://hadith.net/post/42206/%D8%AA%D8%AD%D9%82%D9%8A%D9%82%D9%89-%D8%AF%D8%B1%D8%A8%D8%A7%D8%B1%D9%87-%D9%85%D8%B1%D8%A7%D8%B3%D9%85-%D8%A8%D8%B1%D8%A7%D8%A6%D8%AA-%D8%A7%D8%B2-%D9%85%D8%B4%D8%B1%D9%83%D8%A7%D9%86/ تحقیقی درباره مراسم برائت]، پایگاه اطلاع‌رسانی حدیث شیعه.</ref>. پس از نقض عهد مشرکینی که پس از [[فتح مکه]] با پیامبر پیمان عدم تهاجم و دشمنی بسته بودند. آیات نخست (ده آیۀ اول)<ref>ابن کثیر، ''تفسیر'' ، ج ۲، ص ۲۸۷ ـ ۲۹۳.</ref> سورۀ برائت متکفل این اعلان بود. حضرت علی علیه السلام این آیات را به دستور [[محمد بن عبد‌الله (خاتم الانبیا)|رسول اکرم (صلی‌الله علیه وآله)]] در مراسح حج سال نهم هجرت ابلاغ کرد. آیات مزبور، علاوه بر برائت از مشرکانِ پیمان‌شکن، تمامی مشرکان، اعم از پیمان بستگان و غیر آنان، را شامل می‌شود؛ زیرا به نظر برخی از مفسران، آیۀ سوم سوره برائت، تکرار آیۀ اول نیست؛ آیه اول اعلام برائت و بیزاری از مشرکینِ پیمان‌شکن، و خطاب آیۀ سوم به‌صورت اعلام برائت یا به تعبیر قرآن '''«اذان برائت»''' متوجه تمامی مردم است، نه خاص مشرکین، تا همه بدانند که خدا و رسول از مشرکین بیزارند و مردم خود را برای چنین امری، پس از سپری شدن ماه‌های حرام، آماده سازند. | ||
== برائت در قرآن == | == برائت در قرآن == | ||