confirmed، مدیران
۳۶٬۰۰۵
ویرایش
(صفحهای تازه حاوی «{{ویرایش}} {{جعبه اطلاعات کتاب | عنوان = عبقات الانوار (کتاب) | تصویر = عبقات الانوار.jpg | نام = عَبَقاتُ الاَنوار فی اِمامَة الاَئمةِ الاَطهار | پدیدآوران = سيد مير حامد حسين هندى نيشابورى | زبان = عربی | زبان اصلی = عربی | ترجمه = فارسی | سال نشر = | ناشر =...» ایجاد کرد) |
|||
(۳ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
== مباحث کتاب تحفه اثناعشریه == | == مباحث کتاب تحفه اثناعشریه == | ||
# درکیفیت حدوث مذهب تشیع و انشعاب آن به فرق مختلف؛ | # درکیفیت حدوث [[مذهب شیعه|مذهب تشیع]] و انشعاب آن به فرق مختلف؛ | ||
# در مکاید شیعه و طرق اضلال و تلبیس؛ | # در مکاید [[مذهب شیعه|شیعه]] و طرق اضلال و تلبیس؛ | ||
# در ذکر اسلاف شیعه و علما و کتب ایشان؛ | # در ذکر اسلاف شیعه و علما و کتب ایشان؛ | ||
# در احوال اخبار شیعه و ذکر روات | # در احوال اخبار شیعه و ذکر روات آنها؛ | ||
# در الهیات؛ | # در الهیات؛ | ||
# در | # در [[نبوت]]؛ | ||
# در | # در [[امامت]]؛ | ||
# در | # در [[معاد]]؛ | ||
# در مسائل فقهیه؛ | # در مسائل فقهیه؛ | ||
# در مطاعن خلفای ثلاثه و ام المؤمنین و دیگر | # در مطاعن [[خلفای راشدین|خلفای ثلاثه]] و [[عایشه|ام المؤمنین]] و دیگر [[صحابه]]؛ | ||
# در خواص مذهب شیعه مشتمل بر سه فصل: | # در خواص مذهب شیعه مشتمل بر سه فصل: | ||
* الف) در اوهام، | * الف) در اوهام، | ||
خط ۵۳: | خط ۵۳: | ||
# در تولا و تبرا مشتمل بر مقدمات عشره<ref>همان، ص 1200.</ref>. | # در تولا و تبرا مشتمل بر مقدمات عشره<ref>همان، ص 1200.</ref>. | ||
== میرحامد حسین | == معرفی میرحامد حسین == | ||
علامه سید میرحامد حسین موسوی هندی نیشابوری، متکلمی بزرگ، عالمی متبحر و نام آور و استوانه ای استوار در قرن سیزدهم به شمار | علامه سید میرحامد حسین موسوی هندی نیشابوری، متکلمی بزرگ، عالمی متبحر و نام آور و استوانه ای استوار در قرن سیزدهم به شمار میآید. در زمان شاه [[سلطان حسین صفوی]]، سید محمد نامی، از علمای نیشابور، به [[هند|هندوستان]] رفت و در دهلی اقامت گزید. فرزندان وی به مناصب دولتی در آمدند و کم کم اهمیت پیدا کردند. یکی از احفاد سید محمد، به نام برهان الملک فرماندار صوبه اود شد... در زمان پادشاهان نیشابوری، جماعت زیادی از [[نیشابور]] و [[مشهد|مشهد مقدس]] و سایر شهرهای [[خراسان]] به هندوستان رفتند و در شهر لکهنو مرکز حکومت آنان ساکن شدند. [[سادات نقوی]] تکه نیشابوری هستند در زمان پادشاهان اود به [[هند]] رفته اند. مرحوم میرحامد حسین نیشابوری، صاحب [[عبقات الانوار (کتاب)|عبقات الانوار]] درتحت حمایت این خاندان حاکم شیعی فعالیت می کرد....<ref>محمد رضا حکیمی، همان، ص 105، به نقل از: شهید مطهری قدس سره، خدمات متقابل اسلام و ایران.</ref>. | ||
وی در پنجم محرم سال 1246هجری قمری متولد شد. نام وی سید مهدی و کنیه او ابوالظفر بود و به سید حامد حسین معروف گشت. سید میرحامد حسین نزد پدرش به فراگیری علوم و معارف اسلامی پرداخت و در پانزده سالگی پدرش را از دست داد. آن گاه ادبیات و نهج البلاغه را نزد مفتی سید محمد عباسی، مقامات حریری را از مولوی سید برکت علی صاحب فراگرفت و حکمت و فلسفه را از سید مرتضی بن سلطان العلما و سید محمد بن دلدار علی آموخت. | وی در پنجم [[محرم الحرام|محرم]] سال 1246هجری قمری متولد شد. نام وی سید مهدی و کنیه او ابوالظفر بود و به سید حامد حسین معروف گشت. سید میرحامد حسین نزد پدرش به فراگیری [[علوم اسلامی|علوم و معارف اسلامی]] پرداخت و در پانزده سالگی پدرش را از دست داد. آن گاه ادبیات و [[نهج البلاغه (کتاب)|نهج البلاغه]] را نزد مفتی سید محمد عباسی، مقامات حریری را از مولوی سید برکت علی صاحب فراگرفت و حکمت و فلسفه را از سید مرتضی بن سلطان العلما و سید محمد بن دلدار علی آموخت. | ||
میرحامد حسین، عالمی پر تتبع بود و بر آثار عالمان گذشته و اخبار و روایات تسلط و در این خصوص شهرت خاصی داشت. وی پس از کسب علوم معقول و منقول عمر خویش را به بحث و پژوهش در اسرار اعتقادات دینی و حراست از ارزش های اسلام راستین و احیای فلسفه سیاسی اسلام گذراند و در این راستا آثار گرانسنگی از خود به یادگار گذارد که صاحب اعیان الشیعه (جلد 18، ص 373) | میرحامد حسین، عالمی پر تتبع بود و بر آثار عالمان گذشته و اخبار و روایات تسلط و در این خصوص شهرت خاصی داشت. وی پس از کسب علوم معقول و منقول عمر خویش را به بحث و پژوهش در اسرار اعتقادات دینی و حراست از ارزش های [[اسلام]] راستین و احیای فلسفه سیاسی اسلام گذراند و در این راستا آثار گرانسنگی از خود به یادگار گذارد که صاحب [[اعیان الشیعه (کتاب)|اعیان الشیعه]] (جلد 18، ص 373) آنها را ذکر کرده است. | ||
میرحامد حسین در هجده صفر سال 1308 هجری قمری به دعوت حق لبیک گفت و در حسینیه جناب غفران مآب مدفون شد. رحلت میرحامد | میرحامد حسین در هجده [[صفر المظفر|صفر]] سال 1308 [[سال قمری|هجری قمری]] به دعوت حق لبیک گفت و در حسینیه جناب غفران مآب مدفون شد. رحلت میرحامد حسین،[[جهان اسلام]] و [[مذهب شیعه|تشیع]] خصوصا مردم مسلمان هندوستان را در سوگ خود داغدار نمود و در عزایش به سوگ نشستند. ادبا و شعرا در تمجید از شخصیت او قصیده ها سرودند و در رثای وی مرثیه های بسیاری گفتند. | ||
پدر میر حامد حسین، سید محمد قلی موسوی (م 1260ه.ق) سه فرزند به نام های سید سراج حسین (م 1282ه.ق)، سید اعجاز حسین (م 1286ه.ق) و سید حامد حسین (م 1306ه.ق) داشت. سیدناصر حسین (م 1361 ه.ق) و سید ذاکر حسین از فرزندان سید میرحامد حسین هستند. فرزندان سید محمد قلی موسوی همگان از عالمان دین و مشعل داران فرهنگ، عزت و فضیلت بودند و از خود آثار گرانسنگی به یادگار گذاردند. این خاندان بزرگ، ستارگانی درخشان در آسمان اندیشه بودند و هماره مشعل علم و تقوا و اعتقادات دینی را فروزان نگه داشتند. | پدر میر حامد حسین، سید محمد قلی موسوی (م 1260ه.ق) سه فرزند به نام های سید سراج حسین (م 1282ه.ق)، سید اعجاز حسین (م 1286ه.ق) و سید حامد حسین (م 1306ه.ق) داشت. سیدناصر حسین (م 1361 ه.ق) و سید ذاکر حسین از فرزندان سید میرحامد حسین هستند. فرزندان سید محمد قلی موسوی همگان از عالمان دین و مشعل داران فرهنگ، عزت و فضیلت بودند و از خود آثار گرانسنگی به یادگار گذاردند. این خاندان بزرگ، ستارگانی درخشان در آسمان اندیشه بودند و هماره مشعل علم و تقوا و اعتقادات دینی را فروزان نگه داشتند. | ||
علامه امینی درباره میرحامد حسین می گوید: | [[عبدالحسین امینی|علامه امینی]] درباره میرحامد حسین می گوید: | ||
این سید پاک بزرگوار چونان پدر قدیس خویش، یکی از شمشیرهای آخته خداست بر سر دشمنان حق و درفش پیروزی حقیقت و دین، و آیتی بزرگ از آیات خدای سبحان است. خداوند به دست او حجت را تمام کرد و راه راست و حق را آشکار ساخت<ref> الغدیر، ج 1، ص 156 و 157.</ref>. | این سید پاک بزرگوار چونان پدر قدیس خویش، یکی از شمشیرهای آخته خداست بر سر دشمنان حق و درفش پیروزی حقیقت و دین، و آیتی بزرگ از آیات خدای سبحان است. خداوند به دست او حجت را تمام کرد و راه راست و حق را آشکار ساخت<ref> الغدیر، ج 1، ص 156 و 157.</ref>. | ||
== عبقات الانوار == | == عبقات الانوار == | ||
هرگاه از سوی عالمان شیعه کتابی بر رد تحفه اثناعشریه نگاشته | هرگاه از سوی عالمان شیعه کتابی بر رد [[تحفه اثناعشریه]] نگاشته میشد، عالمان هم اندیش مولوی عبدالعزیز و شاگردان وی در صدد پاسخ به آن بر می آمدند اما از آن جایی که کتاب عبقات الانوار میرحامد حسین از قوت بالا و منطقی محکم برخوردار بود آنان را یارای مبارزه و پاسخ نبود. «تاکنون نشنیده ام که کتابی بر رد عبقات الانوار نوشته شده باشد<ref>علامه سید علی حسینی میلانی، همان، ج 1، ص 128.</ref>». و این بهترین دلیل بر ناتوانی و تهی بودن اندیشه آنان است. | ||
میرحامد حسین علاوه بر مستندنویسی، آداب اسلامی را کاملا رعایت می کرد. وی با برهان، دلیل، منطق و با حلم، صبر، عدل و انصاف از عهده پاسخ صاحب تحفه اثناعشریه برآمد. | میرحامد حسین علاوه بر مستندنویسی، آداب اسلامی را کاملا رعایت می کرد. وی با برهان، دلیل، منطق و با حلم، صبر، عدل و انصاف از عهده پاسخ صاحب تحفه اثناعشریه برآمد. | ||
صاحب تحفه اثناعشریه بر این باور بود که دلیل شیعه بر امامت ائمه( | صاحب تحفه اثناعشریه بر این باور بود که دلیل شیعه بر [[امامت]] [[ائمه|ائمه(علیهالسلام)]] منحصر در شش آیه و دوازده [[حدیث نبوی]] میباشد. | ||
اقول: ان اول ما فی هذا الکلام هو: حصر «الدهلوی » الاحادیث النبویة الشریفة الدالة علی خلافة امیرالمؤمنیین( | میرحامد حسین می گوید: | ||
اقول: ان اول ما فی هذا الکلام هو: حصر «الدهلوی » الاحادیث النبویة الشریفة الدالة علی خلافة امیرالمؤمنیین(علیهالسلام) و ولایة المطلقة فی «اثنی عشر حدیثا» و هذا انکار للحقیقة الراهنة ولنا ندری اهو حصر عقلی ام استقرائی؟ | |||
اما العقل، فلاسبیل له الی الحکم فی مثل هذه القضایا و البحوث، وان کان حصرا استقرائیا، فان الواقع خلاف ما زعمه، فان النصوص الواردة فی هذا المضمار تبلغ فی العدد لاضعاف المضاعفة لهذا العدد المزعوم...، کما لایخفی علی الخبیر المنصف<ref>همان، ج 6، ص 51.</ref>. | اما العقل، فلاسبیل له الی الحکم فی مثل هذه القضایا و البحوث، وان کان حصرا استقرائیا، فان الواقع خلاف ما زعمه، فان النصوص الواردة فی هذا المضمار تبلغ فی العدد لاضعاف المضاعفة لهذا العدد المزعوم...، کما لایخفی علی الخبیر المنصف<ref>همان، ج 6، ص 51.</ref>. | ||
میرحامد حسین پاسخ خود را متوجه آیات و روایات مورد نظر عبدالعزیز دهلوی که در بخشی از تحفه اثناعشریه خود دلالت و سند | میرحامد حسین پاسخ خود را متوجه آیات و روایات مورد نظر [[عبدالعزیز دهلوی]] که در بخشی از تحفه اثناعشریه خود دلالت و سند آنها را ضعیف دانسته بود ساخت و به همین جهت کتاب خود، عبقات الانوار را در دو منهج تنظیم و تالیف کرد. | ||
== هدف از نگارش کتاب == | == هدف از نگارش کتاب == |