اعجاز قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

[[معجزه]] از ریشه «عجز» بوده و «عجز» به معانی‌ای هم‌چون بن و پایان یک شی یا به معنای ضعف به كار رفته است<ref>احمد بن فارس، معجم مقاییس اللغه، ج 4، ص232.</ref>؛ چنانكه [[خلیل بن احمد]] می‌نویسد:

«العجز نقیض الحزم»<ref> فراهیدی، خلیل، العین، ج1، ص216.</ref>«عجز نقیض استحكام است.»

لغویون در تبیین واژه اعجاز نیز با الهام از اصل لغویِ این واژه، ‌ آن را به معنای ناتوان كردن طرفِ مقابل خود دانسته‌اند. طریحی دراین‌باره می‌نویسد:

«الإعجاز أن یأتی الإنسان بشی‏ء یعجز خصمه و یقصر دونه<ref>طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ج3، ص125 و نیز ر. ك. فیومی، مصباح المنیر، ص393.</ref>

# اولا معجزه قابل آموزش نیست، در حالی‌كه امور خارق عادت را می‌توان یاد گرفت؛

# ثانیا معجزه قابل معارضه و هم‌آوردی از سوی انسان‌ها نیست، در حالی‌كه امور خارق عادت را می‌توان مغلوب كرد؛

# ثالثا هدف معجزه اثبات [[نبوت]] شخص مدعی نبوت است، در حالیكه هدف در امور خارق عادت غیر از این است<ref>در این باره ر. ك. شیخ مفید، النكت الإعتقادیة، صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم 36 و 37،، ابوالصلاح حلبی، تقریب المعارف، ‌ص154 و 155، ‌شیخ طوسی، ‌ الاقتصاد، ص155، محقق حلی، المسلک فی اصول الدین، ص161، ابن میثم بحرانی، ‌قواعد المرام فی علم الکلام، ص127، سدیدالدین حمصی رازی، المنقذ من التقلید، ج1، ص384، محمدرضا مظفر، عقاید الامامیة، ص52، مرتضی مطهری، وحی و نبوت، ص12، محمدتقی مصباح یزدی، ‌آموزش عقاید، ‌ ج2، ص99-103 و راه شناسی، ‌ ص123 – 133، جعفر سبحانی، محاضرات فی الالهیات، ص258 و رضایی، محمدعلی، پژوهشی در اعجاز علمی قرآن، ص63.</ref>.

# '''شامل همه زمان‌ها''': این تحدی از زمان [[محمد بن عبد‌الله (خاتم الانبیا)|پیامبر(صلی الله علیه وآله وسلم)]] شروع شده و همچنان ادامه دارد و محدود به زمان خاصی نیست. چنانکه [[خداوند]] می‌­فرماید: {{متن قرآن |فَإِنْ لَمْ تَفْعَلُوا وَ لَنْ تَفْعَلُوا |سوره = بقره |آیه = 24 }}؛ اگر در گذشته نتوانستید مثل قرآن را بیاورید هرگز هم نخواهید توانست.

# '''دعوت به همکاری کفر پیشگان''': خداوند در این مورد می‌­فرماید: {{متن قرآن |أَمْ یَقُولُونَ افْتَراهُ قُلْ فَأْتُوا بِعَشْرِ سُوَرٍ مِثْلِهِ مُفْتَرَیاتٍ وَ ادْعُوا مَنِ اسْتَطَعْتُمْ مِنْ دُونِ اللَّهِ إِنْ كُنْتُمْ صادِقینَ |سوره = هود |آیه = 13 }}؛ آیا کفر پیشگان می­‌گویند: رسول، قرآن را به هم بافته، بگو اگر راست می­‌گویید هر که را غیر خدا می­‌خواهید دعوت کنید و ده سوره همانند قرآن بیاورید. در این آیه از [[کافران]] به صورت گروهی و با همکاری هم خواسته شده تا اگر می­‌توانند ده سوره مثل قرآن بیاورند.

خداوند در قرآن به این وجه از اعجاز اشاره کرده و می‌­فرماید: {{متن قرآن |أَفَلا یَتَدَبَّرُونَ الْقُرْآنَ وَ لَوْ كانَ مِنْ عِنْدِ غَیْرِ اللَّهِ لَوَجَدُوا فیهِ اخْتِلافاً كَثیراً |سوره = نساء |آیه = 82 }}؛ آیا به تدبر در قرآن نمی­‌اندیشند، اگر آن از سوی غیرخدا می‌­بود ناهماهنگی بسیاری در آن یافتند.

[[سید محمد حسین طباطبایی]] نیز اعجاز بیانی را در سه بخش بیان می­‌کند:

سوّمین وجه از وجوه اعجاز که قرآن به آن تأکید و تحدّی نموده راجع به شخصیت پیامبر(صلی الله علیه وآله وسلم) و درس نخوانده و به مکتب نرفته بودن ایشان است. در قرآن آمده است: {{متن قرآن |وَ ما كُنْتَ تَتْلُوا مِنْ قَبْلِهِ مِنْ كِتابٍ وَ لا تَخُطُّهُ بِیَمینِكَ إِذاً لاَرْتابَ الْمُبْطِلُونَ |سوره = عنکبوت |آیه = 48 }}؛ و تو پیش از فرود آمدن قرآن، نوشته‌­ای را نمی‌خواندی و نه به دستانت آن را می­‌نوشتی در آن صورت یاوه‌گویان دو دل می­‌شدند.

در واقع پیامبری که چهل سال از عمر خود را پیش از [[بعثت]] گذارند و از او هیچ نثری و شعری دیده نشده، ولی ناگهان چنین پیامبری کتابی را عرضه می‌­دارد که عقلای روزگار در مقابلش در حیرت می­‌مانند. قرآن به این نکته اشاره کرده است: {{متن قرآن |قُلْ لَوْ شاءَ اللَّهُ ما تَلَوْتُهُ عَلَیْكُمْ وَ لا أَدْراكُمْ بِهِ فَقَدْ لَبِثْتُ فیكُمْ عُمُراً مِنْ قَبْلِهِ أَ فَلا تَعْقِلُونَ |سوره = یونس |آیه = 16 }}؛ بگو اگر خدا می­‌خواست آن را بر شما نمی‌­خواندم و خدا شما را بدان آگاه نمی‌­گردانید. قطعاً پیش از آن روزگاری در میان شما به سر برده­ام. آیا فکر نمی­‌کنید؟

به عنوان مثال فرموده است: {{متن قرآن |تِلْكَ مِنْ أَنْباءِ الْغَیْبِ نُوحیها إِلَیْكَ ما كُنْتَ تَعْلَمُها أَنْتَ وَ لا قَوْمُكَ مِنْ قَبْلِ هذا فَاصْبِرْ إِنَّ الْعاقِبَةَ لِلْمُتَّقین‏ |سوره = هود |آیه = 49 }}؛ این از خبرهای غیب است که آن را به تو [[وحی]] می­‌کنیم، پیش از این نه تو آن را می‌دانستی و نه قوم تو.

الف ـ خبر از گذشته: مانند اخباری از سرنوشت گذشتگان مثل [[قوم سبأ]]، [[قوم عاد]]، [[قوم ثمود]] و ..... خداند در این زمینه می­‌فرماید: {{متن قرآن |قیلَ یا نُوحُ اهْبِطْ بِسَلامٍ مِنَّا وَ بَرَكاتٍ عَلَیْكَ. تِلْكَ مِنْ أَنْباءِ الْغَیْبِ نُوحیها إِلَیْكَ ما كُنْتَ تَعْلَمُها أَنْتَ وَ لا قَوْمُكَ مِنْ قَبْلِ‏ |سوره = هود |آیه = 48ـ 49 }}؛ به نوح گفته شد: ای نوح! سلامت و برکت ما بر تو و بر تمام امت‌ها که با تو هستند، فرودآی ..... اینها از خبرهای غیبی است که بر تو [[وحی]] می‌کنیم نه تو و نه قوم تو، قبل از این، اینها را نمی‌­دانستند.

آیاتی که مربوط به زوجیت گیاهان است عبارتند از: {{متن قرآن |وَ مِنْ كُلِّ الثَّمَراتِ جَعَلَ فیها زَوْجَیْنِ اثْنَیْنِ یُغْشِی اللَّیْلَ النَّهارَ إِنَّ فی‏ ذلِكَ لَآیاتٍ لِقَوْمٍ یَتَفَكَّرُونَ |سوره = رعد |آیه = 3 }}؛ و از هرگونه میوه‌­ای در آن جفت جفت قرار داد. روز را به شب پوشاند. قطعاً در این برای مردمی که تفکر می­‌کنند نشانه‌هایی وجود دارد. مگر در زمین ننگریسته‌­اید که چقدر در آن از هرگونه جفت­‌های زیبا رویانده‌­ایم. قطعاً در این عبرتی است<ref> سوره شعراء، آیه 7.</ref>.