اصحاب کساء: تفاوت میان نسخه‌ها

[[پرونده:اصحاب کساء.jpg|250px|بندانگشتی|چپ]]

این پنج تن معصوم روزی با هم بودند و همه زیر یک ردا و پوششی قرار گرفتند. پیامبر خدا درباره آنان دعا کرد. سپس [[آیه تطهیر|آیه قرآن]] نازل شد و اراده الهی را بر پاکی و [[طهارت]] این خاندان بیان کرد {{متن قرآن |وَقَرْنَ فِی بُیُوتِکُنَّ وَلا تَبَرَّجْنَ تَبَرُّجَ الْجَاهِلِیَّةِ الأُولَی وَأَقِمْنَ الصَّلاةَ وَآتِینَ الزَّکَاةَ وَأَطِعْنَ اللَّهَ وَرَسُولَهُ إِنَّمَا یُرِیدُ اللَّهُ لِیُذْهِبَ عَنکُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَیْتِ وَیُطَهِّرَکُمْ تَطْهِیرًا |سوره = احزاب |آیه = ۳۳ }}.

پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم) در خانۀ [[ام سلمه]] بود که آیۀ {{متن قرآن |إِنَّمٰا یُرِیدُ اللّٰهُ لِیُذْهِبَ عَنْکُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَیْتِ وَ یُطَهِّرَکُمْ تَطْهِیراً |سوره = احزاب |آیه = ۳۳ }} نازل شد».

«اللّهم هؤلاء اهل بیتی فاذهب عنهم الرّجس و طهّرهم تطهیرا».

احادیثی که از طرق [[شیعه]] درباره حدیث کساء وارد شده است همه دلالت دارند که اصحاب کساء پنچ نفر هستند: رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم)، حضرت علی (علیه‌السلام)، [[فاطمه بنت محمد (زهرا)|فاطمه (سلام الله علیها)]]، [[حسن بن علی (مجتبی)|امام حسن (علیه‌السلام)]] و [[حسین بن علی (سید الشهدا)|امام حسین (علیه‌السلام)]]. طبق این روایات، ام سلمه نیز از [[محمد بن عبد‌الله (خاتم الانبیا)|پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم)]] اجازه خواست که به جمع آنان بپیوندد، اما پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم) به وی اجازه نداد.

اصحاب کساء که کریم‌ترین مخلوقات و شریف‌ترین آنها نزد [[خدا]] بوده پنج تن می‌باشند. و در ادامه این پنج نفر را نام می‌برد<ref> صدوق، علل الشرائع، ۱۳۸۰ش، ج۱، ص۷۳۳</ref>.

پیامبر نزول آیه تطهیر را در پنج تن منحصر کرده است<ref>حر عاملی، اثبات الهداة، ۱۴۲۵ق، ج۲، ص۲۰۱</ref>.

نزول [[آیه تطهیر]] در مورد پنج نفر اصحاب کساء از مُتواتِرات است و در مورد این مطلب کسی شک نمی‌کند؛ مگر اینکه معاند و مغرض باشد<ref>علامه حلی، نهج الحق، ۱۹۸۲م، ص۲۳۰</ref>.

[[مفسرین]] و [[محدثین]] اجماع دارند که این سوره درباره اصحاب کساء نازل شده است<ref>مجلسی، بحار الأنوار، ۱۴۰۳ق، ج۳۵، ص۲۵۶</ref>.

این روایت در کتب حدیثی [[اهل سنت و جماعت|اهل سنت]] نیز نقل شده است. حدیث کساء در [[صحیح مسلم]] این چنین آمده است: [[عایشه]] گوید: روزی رسول خدا بیرون آمد و عبائی نقشدار که از موی سیاه بافته شده بود، بر دوش داشت. ابتدا حسن (علیه‌السلام) آمد، او را به زیر عبا جای داد؛ پس از او حسین (علیه‌السلام) آمد، او را هم به زیر عبا جای داد سپس فاطمه آمد و در زیر عبا قرار گرفت، بعد علی (علیه‌السلام) آمد و او را هم همراه دیگران زیر عبا؛ جای داد و فرمود: {{متن قرآن |إنّما یُریدُ اللّه لِیُذْهِبَ عَنْکُم الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَیْتِ وَ یُطَهِّرَکُم تَطْهِیراً |سوره = احزاب |آیه = 33 }}<ref>مسلم، صحیح مسلم، ۱۴۲۳ق، ج۱۵، ص۱۹۰</ref>.

[[ابن اثیر]] در اسدالغابه<ref>ابن الأثیر، أسد الغابة، ۱۳۷۷ق، ج۴، ص۲۹</ref> و [[احمد بن حنبل]] در مسند خود <ref>احمد بن حنبل، مسند احمد بن حنبل، ۱۴۱۲ق، ج۷، ص۴۱۵</ref> این حدیث را آورده‌اند و [[ابن تیمیه]] در [[منهاج السنة(کتاب)|منهاج السنة]] می‌گوید: «حدیث کسا از احادیث صحیح السندی است که احمد، ترمذی از ام سلمه نقل کرده و نیز مسلم در صحیح خود از [[عایشه]] نقل نموده است<ref> ابن تیمیه، منهاج السنه، ۱۴۰۶ق، ج۵، ص۱۳</ref>.»