احمد محرم: تفاوت میان نسخه‌ها

احمد محرم از شاعرانی است که درباره وحدت اسلامی، اشعار زیبایی سروده و در شعرهایش با تأسی و تاثیر‌پذیریی از شخصیت‌های تقریب‌گرای زمان خودش همچون [[سید جمال‌الدین اسدآبادی|سید جمال الدین اسدآبادی]] و [[محمد عبده]]، مسلمانان را به [[وحدت اسلامی]] دعوت کرده است.   

# تمسک به [[اسلام]]:{{شعر}}  

{{ب|یذود عن الضعیف فیتقیه|من الاقوام انفذهم سهاما}}

{{پایان شعر}}

اين است آيین راستین اسلام که مردمان را نگهدارنده‌ای جز آن نیست/ پس آنانکه خود را به کوری زده‌اند روی به کجا می‌نهند؟!/ از ناتوان دفاع کرده و او را پناه می‌دهد/ از شر اقوامی که ضربات‌شان بشدت سهمناک است؛  

# تمسک به [[پیامبر صلوات الله علیه|پیامبر (صلی الله علیه وآله)]]:{{شعر}}  

{{ب|الله اکبر و محمد الامام|من‌ذا یجادل فیها و یماری}}

{{پایان شعر}}

[[خدا]] اکبر و محمد امام است/ برای چه مجادله می‌کنید و اطاعت نمی‌کنید.

# تمسک به [[قدس]]:{{شعر}}  

{{ب|فی حم القدس و من حول الحرم| أمه تؤذی و شعب یهتضم}}{{ب|فزع القدس ضجّت مکه|و بکت یثرب من فرط الألم}}

{{پایان شعر}}

در اطراف قدس و گرداگرد حرم/ امتی آزار می‌بیند و ملتی لگدمال میشود/ قدس به شیون افتاده و [[مکه]] ناله سر می‌دهد/ و [[مدینه|مدينه]] از شدت درد به گريه افتاده است؛  

# دعوت به [[کعبه]] و [[قرآن]]:{{شعر}}

{{ب|مرحبا بالإخاء فی حرم الله|و أهلا قومنا الصالحینا}}{{ب|حیّ المسیحا بیت و اقض|الحق عن آل أحمد أجمعنا}}{{ب|أکتب العهد و بیننا و اجعل|المصحف خیر الشهود فیهم و فینا}}

{{پایان شعر}}

چه نیکوست برادری در سايه حرم امن الهی!/ و مرحبا به قوم نیک کردار ما/ ای کعبه! به مسیح خوش‌آمد بگو/ پیمانی میان ما و ايشان برقرار کن/ و حق را به نیابت از تمامی پیروان پیامبر ادا کن/ و قرآن را بهترين گواه میان ما و آنها برگیر...؛

{{پایان شعر}}

 

ای آنکه قصد داری نقض پیمان کنی/ بنگر که آيا آيین ايمان گسستنی است؟.