۸۷٬۸۸۶
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۴: | خط ۱۴: | ||
'''حضرت نوح (علیه‌السلام)'''، فرزند لامک فرزند متوشلخ فرزند اخنوخ (ادریس) است و نسب او به [[شیث]] فرزند [[حضرت آدم|حضرت آدم (علیه‌السلام)]] می‌رسد تاریخ نویسان بر این باورند که حضرت نوح (علیه‌السلام) اولین رسولی است‌‌که خدای سبحان او را به سوی اهل زمین فرستاد و به او فرمان‌داد تا قومش را آگاه کند و آنان را از عذاب [[خدا]] برحذر نماید. | '''حضرت نوح (علیه‌السلام)'''، فرزند لامک فرزند متوشلخ فرزند اخنوخ (ادریس) است و نسب او به [[شیث]] فرزند [[حضرت آدم|حضرت آدم (علیه‌السلام)]] می‌رسد تاریخ نویسان بر این باورند که حضرت نوح (علیه‌السلام) اولین رسولی است‌‌که خدای سبحان او را به سوی اهل زمین فرستاد و به او فرمان‌داد تا قومش را آگاه کند و آنان را از عذاب [[خدا]] برحذر نماید. | ||
اولین [[پیامبر اولوالعزم]] و از جمله پیامبرانی که با عمری طولانی در راه گسترش خدا پرستی و نجات مردم از نادانی رنج فراوانی کشید نوح پیامبر (علیه‌السلام) بود. | اولین [[پیامبر اولوالعزم]] و از جمله پیامبرانی که با عمری طولانی در راه گسترش خدا پرستی و نجات مردم از نادانی رنج فراوانی کشید نوح پیامبر (علیه‌السلام) بود. | ||
در زمان این پیامبر بزرگوار [[بت|بت‌پرستی]] و گرایش مردم به خدایان دروغین گسترش یافته بود. حضرت نوح (علیه‌السلام) مدتی از عمر خویش را از مردم کناره گرفت تا اینکه به فرمان پروردگار مأمور هدایت مردم شد. همزمان با شروع نصیحت‌های نوح پیامبر (علیه‌السلام) بزرگان شهر که هفتاد نفر بودند به مخالفت با آن حضرت پرداختند و به دنبال آنان مردم نادان هم به بهانه | در زمان این پیامبر بزرگوار [[بت|بت‌پرستی]] و گرایش مردم به خدایان دروغین گسترش یافته بود. حضرت نوح (علیه‌السلام) مدتی از عمر خویش را از مردم کناره گرفت تا اینکه به فرمان پروردگار مأمور هدایت مردم شد. همزمان با شروع نصیحت‌های نوح پیامبر (علیه‌السلام) بزرگان شهر که هفتاد نفر بودند به مخالفت با آن حضرت پرداختند و به دنبال آنان مردم نادان هم به بهانه اینکه «تو دروغ میگوئی، چون انسانی مثل ما هستی» او را مسخره کردند. | ||
چنان‌که در [[قرآن|قرآن مجید]] آمده است: «ما نوح را به سوی قومش فرستادیم (وگفتیم) آگاه کن قوم‌خود را قبل از آن که ایشان را عذابی دردناک بیاید<ref>سوره نوح آیه 1</ref>». | چنان‌که در [[قرآن|قرآن مجید]] آمده است: «ما نوح را به سوی قومش فرستادیم (وگفتیم) آگاه کن قوم‌خود را قبل از آن که ایشان را عذابی دردناک بیاید<ref>سوره نوح آیه 1</ref>». | ||