confirmed
۵٬۸۳۵
ویرایش
←فعالیت‌های سیاسی
| خط ۷۲: | خط ۷۲: | ||
نتانیاهو که به شدت مخالف تلاش‌های جمهوری اسلامی برای دست‌یابی به غنی‌سازی اورانیوم است عقیده دارد: «هم‌اکنون سال ۱۹۳۸ است و ایران همان آلمان است که به سرعت تلاش دارد خودش را به بمب‌های اتمی مسلح کند» نتانیاهو در کنفرانسی خبری در آوریل ۲۰۰۸ اظهار کرد که تنها یک تفاوت بین آلمان نازی و [[نظام جمهوری اسلامی ایران|جمهوری اسلامی ایران]] وجود دارد و آن این است که اولی ابتدا وارد یک درگیری جهانی شد و سپس به دنبال تسلیحات اتمی رفت، در حالیکه دومی در ابتدا به دنبال تسلیحات اتمی است و هنگامی که بدان دست یابد، جنگی جهانی را آغاز خواهد کرد. | نتانیاهو که به شدت مخالف تلاش‌های جمهوری اسلامی برای دست‌یابی به غنی‌سازی اورانیوم است عقیده دارد: «هم‌اکنون سال ۱۹۳۸ است و ایران همان آلمان است که به سرعت تلاش دارد خودش را به بمب‌های اتمی مسلح کند» نتانیاهو در کنفرانسی خبری در آوریل ۲۰۰۸ اظهار کرد که تنها یک تفاوت بین آلمان نازی و [[نظام جمهوری اسلامی ایران|جمهوری اسلامی ایران]] وجود دارد و آن این است که اولی ابتدا وارد یک درگیری جهانی شد و سپس به دنبال تسلیحات اتمی رفت، در حالیکه دومی در ابتدا به دنبال تسلیحات اتمی است و هنگامی که بدان دست یابد، جنگی جهانی را آغاز خواهد کرد. | ||
== فعالیت‌های سیاسی == | == فعالیت‌های سیاسی == | ||
نتانیاهو پس از فعالیت در سفارت اسرائیل در واشنگتن دی سی (۱۹۸۲-۱۹۸۴)، سفیر اسرائیل در سازمان ملل متحد (۱۹۸۴-۱۹۸۸) شد. او در طول مدت حضورش در سازمان ملل، کمپینی را تشکیل داد تا آرشیو‌های سازمان ملل در مورد جنایات جنگی نازی‌ها را از حالت طبقه بندی خارج کند. | |||
او در سال ۱۹۸۸، از سوی حزب راستگرای لیکود برای عضویت کنست که همان پارلمان اسرائیل و دارای ۱۲۰ صندلی است، انتخاب شد و به عنوان معاون وزیر امور خارجه کار کرد. پنج سال بعد، او به‌عنوان رئیس حزب لیکود و نامزد حزب لیکود برای نخست وزیری اسرائیل انتخاب شد. او در سال ۱۹۹۶ با شکست شیمون پرز، نامزد فعلی حزب کارگر، به‌عنوان نخست وزیر اسرائیل انتخاب شد. نتانیاهو تا سال ۱۹۹۹ به عنوان نخست وزیر فعالیت کرد. او در دوران ریاست جمهوری خود، توافقنامه هبرون و وای را امضا کرد. او همچنین در دوران نخست وزیری‌اش خصوصی سازی دولتی را گسترش داد، محدودیت‌های مقررات ارزی را کمتر کرد و کسری بودجه را کاهش داد. | |||
نتانیاهو پس از استعفا از کنست، پارلمان اسرائیل و پس از شکست در انتخابات به فرمانده سابق خود، باراک، در بخش خصوصی کار کرد. او در سال ۲۰۰۲ به سیاست بازگشت و قبل از اینکه وزیر دارایی شود، سمت وزیر امور خارجه را بر عهده گرفت. نتانیاهو در اوت سال ۲۰۰۵ در اعتراض به طرح خروج شهرک‌نشینان اسرائیلی از غزه از پست خود در وزارت دارائی اسرائیل استعفا داد و از کابینه «آریل شارون» خارج شد. او در مارس ۲۰۰۹، برای دومین بار به عنوان نخست وزیر انتخاب شد. | |||
===ایجاد کشور مستقل فلسطینی=== | |||
نتانیاهو در سخنرانی معروف خود در ژوئن ۲۰۰۹ در دانشگاه بارایلان خواستار تشکیل یک کشور غیرنظامی فلسطینی شد که دولت یهودی را به رسمیت بشناسد. وی در این خصوص گفت: «من در واشنگتن به اوباما گفتم، اگر تضمینی برای غیرنظامی‌سازی دریافت کنیم و اگر فلسطینی‌ها اسرائیل را به‌عنوان کشور یهودی به رسمیت بشناسند، ما آماده‌ایم با توافق موافقت کنیم. توافق صلح، یک کشور غیرنظامی فلسطینی در کنار دولت یهود». | |||
== اتهامات فساد مالی == | == اتهامات فساد مالی == | ||