۸۷٬۸۸۶
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲: | خط ۲: | ||
'''خطبه غدیر'''، خطبهای است که [[محمد بن عبدالله (خاتم الانبیا)|پیامبر اسلام]] در آخرین سال حیاتش و در آخرین [[حج]] ([[حجة الوداع]])، در سال دهم هجرت، در آیین [[حج]] رو به مردم کرده و بیان داشت: «ای مردم؛ مناسک حج را از من بیاموزید که شاید دیگر مرا نبینید». و در این سفر این آیه از [[آیات]] [[قرآن کریم]]: {{متن قرآن|یَا أَیُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ مَا أُنْزِلَ إِلَیْکَ مِنْ رَبِّکَ وَإِنْ لَمْ تَفْعَلْ فَمَا بَلَّغْتَ رِسَالَتَهُ|سوره = مائده|آیه = 67}} بر پیامبر نازل شد. و از آن با عنوان آیۀ تبلیغ یاد میشود. در این آیه [[خداوند|خداوند متعال]] میفرماید: ای پیامبر! آنچه را از جانب پروردگارت بهسوی تو نازل شد، ابلاغ کن و اگر چنین نکنی، پیامش را نرساندهای. | '''خطبه غدیر'''، خطبهای است که [[محمد بن عبدالله (خاتم الانبیا)|پیامبر اسلام]] در آخرین سال حیاتش و در آخرین [[حج]] ([[حجة الوداع]])، در سال دهم هجرت، در آیین [[حج]] رو به مردم کرده و بیان داشت: «ای مردم؛ مناسک حج را از من بیاموزید که شاید دیگر مرا نبینید». و در این سفر این آیه از [[آیات]] [[قرآن کریم]]: {{متن قرآن|یَا أَیُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ مَا أُنْزِلَ إِلَیْکَ مِنْ رَبِّکَ وَإِنْ لَمْ تَفْعَلْ فَمَا بَلَّغْتَ رِسَالَتَهُ|سوره = مائده|آیه = 67}} بر پیامبر نازل شد. و از آن با عنوان آیۀ تبلیغ یاد میشود. در این آیه [[خداوند|خداوند متعال]] میفرماید: ای پیامبر! آنچه را از جانب پروردگارت بهسوی تو نازل شد، ابلاغ کن و اگر چنین نکنی، پیامش را نرساندهای. | ||
از دیدگاه شیعه آیه مذکور بیانگر تکلیفی است بر دوش پیامبر خدا که پس از خود امانت [[دین]] و هدایت مردم را بر دوش فردی امین قرار دهد؛ و چه کسی بهتر از [[علی بن | از دیدگاه شیعه آیه مذکور بیانگر تکلیفی است بر دوش پیامبر خدا که پس از خود امانت [[دین]] و هدایت مردم را بر دوش فردی امین قرار دهد؛ و چه کسی بهتر از [[علی بن ابیطالب|امیرالمؤمنین]]. همان کسی که اولین ایمان آورنده به رسالت پیامبر خدا بود، او که در شب [[لیلة المبیت]] برای اینکه گزندی به پیامبر خدا از سوی [[مشرکان]] نرسد در جایگاه ایشان خوابید؛ جانبرکف و بیترس و واهمه. در روز هجدهم [[ذیالحجه]] پیامبر اکرم در میان جمعیت بسیاری از مسلمانان جانشینی علی بن ابیطالب را اعلام کرد. و در این روز [[عید غدیر]] مردم دستهدسته از هر گروه و قبیله با علی بن ابیطالب [[بیعت]] کردند. | ||
== واقعۀ غدیر == | == واقعۀ غدیر == | ||
خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
* كتاب «الاقبال» تألیف سید ابن طاووس<ref>الإقبال: ص 454 و 456. بحارالانوار: ج 37 ص 127 و 131.</ref> به نقل از كتاب «النشر و الطیّ» نقل شده است. | * كتاب «الاقبال» تألیف سید ابن طاووس<ref>الإقبال: ص 454 و 456. بحارالانوار: ج 37 ص 127 و 131.</ref> به نقل از كتاب «النشر و الطیّ» نقل شده است. | ||
* كتاب «اثبات الهداة» شیخ حر عاملی<ref>اثبات الهداة: ج 2 ص 114، ج 3 ص 558.</ref>. | * كتاب «اثبات الهداة» شیخ حر عاملی<ref>اثبات الهداة: ج 2 ص 114، ج 3 ص 558.</ref>. | ||
*«بحارالأنوار» علامه | *«بحارالأنوار» علامه مجلسی<ref>بحارالانوار: ج 37 ص 201 تا 217.</ref>. | ||
* كتاب «كشف المهم» سید بحرانی<ref>كشف المهم: ص 190.</ref>. | * كتاب «كشف المهم» سید بحرانی<ref>كشف المهم: ص 190.</ref>. | ||
خط ۱۱۱: | خط ۱۱۱: | ||
مَعاشِرَالنّاسِ، هذا عَلِی أخی وَ وَصیی وَ واعی عِلْمی، وَ خَلیفَتی فی اُمَّتی عَلی مَنْ آمَنَ بی وَعَلی تَفْسیرِ کتابِ الله عَزَّوَجَلَّ وَالدّاعی إِلَیهِ وَالْعامِلُ بِمایرْضاهُ وَالُْمحارِبُ لاَِعْدائهِ وَالْمُوالی عَلی طاعَتِهِ وَالنّاهی عَنْ مَعْصِیتِهِ؛ «هان مردمان! این علی است برادر و وصی و نگاهبان دانش من. و هموست جانشین من در میان امت و بر گروندگان به من و بر تفسیر [[کتاب خدا]] که مردمان را به سوی او بخواند و به آنچه موجب خشنودی اوست عمل کند و با دشمنانش ستیز نماید. او پشتیبان فرمانبرداری خداوند و بازدارنده از نافرمانی او باشد». | مَعاشِرَالنّاسِ، هذا عَلِی أخی وَ وَصیی وَ واعی عِلْمی، وَ خَلیفَتی فی اُمَّتی عَلی مَنْ آمَنَ بی وَعَلی تَفْسیرِ کتابِ الله عَزَّوَجَلَّ وَالدّاعی إِلَیهِ وَالْعامِلُ بِمایرْضاهُ وَالُْمحارِبُ لاَِعْدائهِ وَالْمُوالی عَلی طاعَتِهِ وَالنّاهی عَنْ مَعْصِیتِهِ؛ «هان مردمان! این علی است برادر و وصی و نگاهبان دانش من. و هموست جانشین من در میان امت و بر گروندگان به من و بر تفسیر [[کتاب خدا]] که مردمان را به سوی او بخواند و به آنچه موجب خشنودی اوست عمل کند و با دشمنانش ستیز نماید. او پشتیبان فرمانبرداری خداوند و بازدارنده از نافرمانی او باشد». | ||
إِنَّهُ خَلیفَةُ رَسُولِ الله وَ أَمیرُالْمُؤْمِنینَ وَالْإمامُ الْهادی مِنَ الله، وَ قاتِلُ النّاکثینَ وَالْقاسِطینَ وَالْمارِقینَ بِأَمْرِالله. یقُولُ الله: (مایبَدَّلُ الْقَوْلُ لَدَیّ). بِأَمْرِک یارَبِّ أَقولُ: اَلَّلهُمَّ والِ مَنْ والاهُ وَعادِ مَنْ عاداهُ وَانْصُرْ مَنْ نَصَرَهُ وَاخْذُلْ مَنْ خَذَلَهُ وَالْعَنْ مَنْ أَنْکرَهُ وَاغْضِبْ عَلی مَنْ جَحَدَ حَقَّهُ؛ «همانا اوست جانشین [[رسول الله]] و فرمانروای مومنان و پیشوای هدایتگر از سوی خدا و کسی که به فرمان خدا با پیمانشکنان، رویگردانان از راستی و درستی و به دررفتگان از دین پیکار کند. خداوند فرماید: فرمان من دگرگون نخواهد شد پروردگارا! اکنون به فرمان تو چنین میگویم: خداوندا! دوستداران او را دوست دار. و دشمنان او را دشمن دار. پشتیبانان او را پشتیبانی کن. یارانش را یاری نما. خودداری کنندگان از یاریاش را به خود رها کن. ناباورانش را از مهرت بران و بر آنان خشم خود را فرود آور». | إِنَّهُ خَلیفَةُ رَسُولِ الله وَ أَمیرُالْمُؤْمِنینَ وَالْإمامُ الْهادی مِنَ الله، وَ قاتِلُ النّاکثینَ وَالْقاسِطینَ وَالْمارِقینَ بِأَمْرِالله. یقُولُ الله: (مایبَدَّلُ الْقَوْلُ لَدَیّ). بِأَمْرِک یارَبِّ أَقولُ: اَلَّلهُمَّ والِ مَنْ والاهُ وَعادِ مَنْ عاداهُ وَانْصُرْ مَنْ نَصَرَهُ وَاخْذُلْ مَنْ خَذَلَهُ وَالْعَنْ مَنْ أَنْکرَهُ وَاغْضِبْ عَلی مَنْ جَحَدَ حَقَّهُ؛ «همانا اوست جانشین [[محمد بن عبدالله (خاتم الانبیا)|رسول الله]] و فرمانروای مومنان و پیشوای هدایتگر از سوی خدا و کسی که به فرمان خدا با پیمانشکنان، رویگردانان از راستی و درستی و به دررفتگان از دین پیکار کند. خداوند فرماید: فرمان من دگرگون نخواهد شد پروردگارا! اکنون به فرمان تو چنین میگویم: خداوندا! دوستداران او را دوست دار. و دشمنان او را دشمن دار. پشتیبانان او را پشتیبانی کن. یارانش را یاری نما. خودداری کنندگان از یاریاش را به خود رها کن. ناباورانش را از مهرت بران و بر آنان خشم خود را فرود آور». | ||
اللهمَّ إِنَّک أَنْزَلْتَ الْآیةَ فی عَلِی وَلِیک عِنْدَ تَبْیینِ ذالِک وَنَصْبِک إِیاهُ لِهذَا الْیوْمِ:(الْیوْمَ أَکمَلْتُ لَکمْ دینَکمْ وَأَتْمَمْتُ عَلَیکمْ نِعْمَتی وَ رَضیتُ لَکمُ الْإِسْلامَ دیناً)، (وَ مَنْ یبْتَغِ غَیرَالْإِسْلامِ دیناً فَلَنْ یقْبَلَ مِنْهُ وَهُوَ فِی الْآخِرَةِ مِنَ الْخاسِرینَ). اللهمَّ إِنِّی أُشْهِدُک أَنِّی قَدْ بَلَّغْتُ؛ معبودا! تو خود در هنگام برپاداشتن او و بیان ولایتش نازل فرمودی که: امروز آیین شما را به کمال، و نعمت خود را بر شما به اتمام رساندم، و [[اسلام]] را به عنوان [[دین]] شما پسندیدم. و آنکه به جز اسلام دینی را بجوید، از او پذیرفته نبوده، در جهان دیگر در شمار زیانکاران خواهد بود. خداوندا، تو را گواه میگیرم که پیام تو را به مردمان رساندم». | اللهمَّ إِنَّک أَنْزَلْتَ الْآیةَ فی عَلِی وَلِیک عِنْدَ تَبْیینِ ذالِک وَنَصْبِک إِیاهُ لِهذَا الْیوْمِ:(الْیوْمَ أَکمَلْتُ لَکمْ دینَکمْ وَأَتْمَمْتُ عَلَیکمْ نِعْمَتی وَ رَضیتُ لَکمُ الْإِسْلامَ دیناً)، (وَ مَنْ یبْتَغِ غَیرَالْإِسْلامِ دیناً فَلَنْ یقْبَلَ مِنْهُ وَهُوَ فِی الْآخِرَةِ مِنَ الْخاسِرینَ). اللهمَّ إِنِّی أُشْهِدُک أَنِّی قَدْ بَلَّغْتُ؛ معبودا! تو خود در هنگام برپاداشتن او و بیان ولایتش نازل فرمودی که: امروز آیین شما را به کمال، و نعمت خود را بر شما به اتمام رساندم، و [[اسلام]] را به عنوان [[دین]] شما پسندیدم. و آنکه به جز اسلام دینی را بجوید، از او پذیرفته نبوده، در جهان دیگر در شمار زیانکاران خواهد بود. خداوندا، تو را گواه میگیرم که پیام تو را به مردمان رساندم». | ||
خط ۱۳۸: | خط ۱۳۸: | ||
مَعاشِرَالنّاسِ، أَنَا صِراطُ الله الْمُسْتَقیمُ الَّذی أَمَرَکمْ بِاتِّباعِهِ، ثُمَّ عَلِی مِنْ بَعْدی، ثُمَّ وُلْدی مِنْ صُلْبِهِ أَئِمَّةُ (الْهُدی)، یهْدونَ إِلَی الْحَقِّ وَ بِهِ یعْدِلونَ. ثُمَّ قَرَأَ: «بِسْمِ الله الرَّحْمنِ الرَّحیمِ الْحَمْدُلِلَّهِ رَبِ الْعالَمینَ...» إِلی آخِرِها؛ «هان مردمان! صراط مستقیم خداوند منم که شما را به پیروی آن امر فرموده. و پس از من علی است و آنگاه فرزندانم از نسل او، پیشوایان راه راستند که به درستی و راستی راهنمایند و به آن حکم و دعوت کنند. سپس پیامبر قرائت فرمود: بسم الله الرّحمن الرّحیم الحمدللّه ربّ العالمین الرّحمن الرّحیم... تا آخر سوره». | مَعاشِرَالنّاسِ، أَنَا صِراطُ الله الْمُسْتَقیمُ الَّذی أَمَرَکمْ بِاتِّباعِهِ، ثُمَّ عَلِی مِنْ بَعْدی، ثُمَّ وُلْدی مِنْ صُلْبِهِ أَئِمَّةُ (الْهُدی)، یهْدونَ إِلَی الْحَقِّ وَ بِهِ یعْدِلونَ. ثُمَّ قَرَأَ: «بِسْمِ الله الرَّحْمنِ الرَّحیمِ الْحَمْدُلِلَّهِ رَبِ الْعالَمینَ...» إِلی آخِرِها؛ «هان مردمان! صراط مستقیم خداوند منم که شما را به پیروی آن امر فرموده. و پس از من علی است و آنگاه فرزندانم از نسل او، پیشوایان راه راستند که به درستی و راستی راهنمایند و به آن حکم و دعوت کنند. سپس پیامبر قرائت فرمود: بسم الله الرّحمن الرّحیم الحمدللّه ربّ العالمین الرّحمن الرّحیم... تا آخر سوره». | ||
وَقالَ: فِیّ نَزَلَتْ وَ فیهِمْ (وَالله) نَزَلَتْ، وَلَهُمْ عَمَّتْ وَإِیاهُمْ خَصَّتْ، أُولئک أَوْلِیاءُالله الَّذینَ لاخَوْفٌ عَلَیهِمْ وَلاهُمْ یحْزَنونَ، أَلا إِنَّ حِزْبَ الله هُمُ الْغالِبُونَ. أَلا إِنَّ أَعْدائَهُمْ هُمُ السُّفَهاءُ الْغاوُونَ إِخْوانُ الشَّیاطینِ یوحی بَعْضُهُمْ إِلی بَعْضٍ زُخْرُفَ الْقَوْلِ غُروراً؛ «هان! به خدا سوگند این سوره درباره | وَقالَ: فِیّ نَزَلَتْ وَ فیهِمْ (وَالله) نَزَلَتْ، وَلَهُمْ عَمَّتْ وَإِیاهُمْ خَصَّتْ، أُولئک أَوْلِیاءُالله الَّذینَ لاخَوْفٌ عَلَیهِمْ وَلاهُمْ یحْزَنونَ، أَلا إِنَّ حِزْبَ الله هُمُ الْغالِبُونَ. أَلا إِنَّ أَعْدائَهُمْ هُمُ السُّفَهاءُ الْغاوُونَ إِخْوانُ الشَّیاطینِ یوحی بَعْضُهُمْ إِلی بَعْضٍ زُخْرُفَ الْقَوْلِ غُروراً؛ «هان! به خدا سوگند این سوره درباره من نازل شده و شامل امامان میباشد و به آنان اختصاص دارد. آنان اولیای خدایند که ترس و اندوهی برایشان نیست، آگاه باشید: البته حزب خدا چیره و غالب خواهد بود. هشدار که: ستیزندگان با امامان، گمراه و همکاران شیاطیناند. برای گمراهی مردمان، سخنان بیهوده و پوچ را به یکدیگر میرسانند». | ||
أَلا إِنَّ أَوْلِیائَهُمُ الَّذینَ ذَکرَهُمُ الله فی کتابِهِ، فَقالَ عَزَّوَجَلَّ:(لاتَجِدُ قَوْماً یؤمِنُونَ بِالله وَالْیوْمِ الْآخِرِ یوادُّونَ مَنْ حادَّالله وَ رَسُولَهُ وَلَوْکانُوا آبائَهُمْ أَوْأَبْنائَهُمْ أَوْإِخْوانَهُمْ أَوْعَشیرَتَهُمْ، أُولئِک کتَبَ فی قُلوبِهِمُ الْإیمانَ) إِلی آخِر الآیةِ؛ «بدانید که خداوند از دوستان امامان در کتاب خود چنین یاد کرده:[ای پیامبر ما] نمییابی ایمانیان به خدا و روز بازپسین، که ستیزهگران خدا و رسول را دوست ندارند، گرچه آنان پدران، برادران و خویشانشان باشند. آنان [که چنین اند] خداوند ایمان را در دلهایشان نوشته است... تا آخر آیه». | أَلا إِنَّ أَوْلِیائَهُمُ الَّذینَ ذَکرَهُمُ الله فی کتابِهِ، فَقالَ عَزَّوَجَلَّ:(لاتَجِدُ قَوْماً یؤمِنُونَ بِالله وَالْیوْمِ الْآخِرِ یوادُّونَ مَنْ حادَّالله وَ رَسُولَهُ وَلَوْکانُوا آبائَهُمْ أَوْأَبْنائَهُمْ أَوْإِخْوانَهُمْ أَوْعَشیرَتَهُمْ، أُولئِک کتَبَ فی قُلوبِهِمُ الْإیمانَ) إِلی آخِر الآیةِ؛ «بدانید که خداوند از دوستان امامان در کتاب خود چنین یاد کرده:[ای پیامبر ما] نمییابی ایمانیان به خدا و روز بازپسین، که ستیزهگران خدا و رسول را دوست ندارند، گرچه آنان پدران، برادران و خویشانشان باشند. آنان [که چنین اند] خداوند ایمان را در دلهایشان نوشته است... تا آخر آیه». |