۶٬۷۰۰
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۳: | خط ۳۳: | ||
===محبوبیت اسلام گرایان=== | ===محبوبیت اسلام گرایان=== | ||
در ادامه فعالیت‌های اسلام‌گرایان و همچنین مشکلات دولت [[جعفر نمیری]] و بروز مخالفت‌های جدید با او منجر به آن شد که او قدرت و محبوبیت اسلام‌گرایان در کشور را بپذیرد<br> | در ادامه فعالیت‌های اسلام‌گرایان و همچنین مشکلات دولت [[جعفر نمیری]] و بروز مخالفت‌های جدید با او منجر به آن شد که او قدرت و محبوبیت اسلام‌گرایان در کشور را بپذیرد.<br> | ||
در پی گسترش روابط خود با آنها و متعاقب آن پذیرش برخی سیاست‌های جنبش‌های اسلام‌گرا برآمد. | در پی گسترش روابط خود با آنها و متعاقب آن پذیرش برخی سیاست‌های جنبش‌های اسلام‌گرا برآمد. | ||
<ref>Johnson, Douglas H. (2003) The roots causes of Sudan’s civil was, Indiana: Indiana University Press, 56</ref><br> | <ref>Johnson, Douglas H. (2003) The roots causes of Sudan’s civil was, Indiana: Indiana University Press, 56</ref><br> | ||
در پی همکاری او با اسلام‌گرایان، جنبش‌های اسلام‌گرا به رهبری [[حسن الترابی]] و [[صادق المهدی]] حمایت خود را از [[جعفر نمیری]] در اوایل دهه 1980 اعلام کردند و متعاقب این امر نفوذ رهبران حرکت و جنبش‌های اسلام‌گرا در دولت نمیری بیشتر شد.<br> | در پی همکاری او با اسلام‌گرایان، جنبش‌های اسلام‌گرا به رهبری [[حسن الترابی]] و [[صادق المهدی]] حمایت خود را از [[جعفر نمیری]] در اوایل دهه 1980 اعلام کردند و متعاقب این امر نفوذ رهبران حرکت و جنبش‌های اسلام‌گرا در دولت نمیری بیشتر شد.<br> | ||
دولت [[جعفر نمیری]] نیز در پی اجرای احکام شریعت اسلامی در کل کشور برآمد؛ تا جایی که [[اخوان المسلمین سودان]] به عنوان یکی از احزاب پیشرو در '''جنبش اسلامی سودان''' با دولت او متحد شد و در نهایت با گسترش نفوذ گروه‌های اسلام‌گرا در دولت نمیری در سال 1983 احکام اسلامی در کشور اجرایی شد. | دولت [[جعفر نمیری]] نیز در پی اجرای احکام شریعت اسلامی در کل کشور برآمد؛ تا جایی که [[اخوان المسلمین سودان]] به عنوان یکی از احزاب پیشرو در '''جنبش اسلامی سودان''' با دولت او متحد شد و در نهایت با گسترش نفوذ گروه‌های اسلام‌گرا در دولت [[جعفر نمیری]] در سال 1983 احکام اسلامی در کشور اجرایی شد. | ||
<ref>Sawant, Ankush B. (1998) “Ethnic Conflict in Sudan in Historical Perspective | <ref>Sawant, Ankush B. (1998) “Ethnic Conflict in Sudan in Historical Perspective | ||
International Studies, Vol. 35, No. 3, 356-357</ref><br> | International Studies, Vol. 35, No. 3, 356-357</ref><br> | ||
| خط ۴۶: | خط ۴۶: | ||
===برکناری جعفر نمیری و نخست وزیری صادق المهدی=== | ===برکناری جعفر نمیری و نخست وزیری صادق المهدی=== | ||
با توجه به تحولات کشور و عدم اجرای مناسب شریعت اسلامی توسط دولت [[جعفر نمیری]] نزدیکی رهبری جنبش اسلام‌گرای [[سودان]] با دولت او تداوم نداشت.<br> | با توجه به تحولات کشور و عدم اجرای مناسب شریعت اسلامی توسط دولت [[جعفر نمیری]] نزدیکی رهبری جنبش اسلام‌گرای [[سودان]] با دولت او تداوم نداشت.<br> | ||
در واقع با وجود نزدیکی اسلام‌گرایان و [[جعفر نمیری]] در اواسط دهه 80، رهبران حرکت‌های اصلی اسلام‌گرا در سودان مانند [[صادق المهدی]] و [[حسن الترابی]] با وجود تغییر سیاست‌های دولت و اجرای شریعت اسلامی، هر کدام به دلایلی مانند تدریجی بودن اجرای احکام اسلامی و عدم اجرای صحیح این احکام هر کدام به نحوی در پی برکناری نمیری از قدرت بودند. | در واقع با وجود نزدیکی اسلام‌گرایان و [[جعفر نمیری]] در اواسط دهه 80، رهبران حرکت‌های اصلی اسلام‌گرا در سودان مانند [[صادق المهدی]] و [[حسن الترابی]] با وجود تغییر سیاست‌های دولت و اجرای شریعت اسلامی، هر کدام به دلایلی مانند تدریجی بودن اجرای احکام اسلامی و عدم اجرای صحیح این احکام هر کدام به نحوی در پی برکناری [[جعفر نمیری]] از قدرت بودند. | ||
<ref>Khalid. Mansour (2003) war and peace in Sudan: A tale of two countries, London</ref> | <ref>Khalid. Mansour (2003) war and peace in Sudan: A tale of two countries, London</ref> | ||
در این روند در پی نارضایتی‌های گسترده علیه [[جعفر نمیری]]، با کودتای که در سال '''1985''' علیه او صورت گرفت دولتی موقت قدرت را در دست گرفت اما پس از برگزاری انتخابات پارلمانی در کشور، به دلیل استقبال مردمی از احزاب و گروه‌های اسلام‌گرا، [[صادق المهدی]] یکی از رهبران اسلام‌گرایان به عنوان '''نخست‌وزیر''' قدرت را در اختیار گرفت. <ref>Ibid, 159</ref> | در این روند در پی نارضایتی‌های گسترده علیه [[جعفر نمیری]]، با کودتای که در سال '''1985''' علیه او صورت گرفت دولتی موقت قدرت را در دست گرفت اما پس از برگزاری انتخابات پارلمانی در کشور، به دلیل استقبال مردمی از احزاب و گروه‌های اسلام‌گرا، [[صادق المهدی]] یکی از رهبران اسلام‌گرایان به عنوان '''نخست‌وزیر''' قدرت را در اختیار گرفت. <ref>Ibid, 159</ref> | ||