۲۲٬۰۳۸
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
(←منابع) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۱: | خط ۱۱: | ||
| نحوه تبلیغات = | | نحوه تبلیغات = | ||
}} | }} | ||
'''شیعیان پاراچنار'''، ابتدا باید گفت '''پاراچنار'''، از مناطق زیبای [[پاکستان]] در نزدیکی مرز [[افغانستان]] است. منطقه پاراچنار در شمال غرب پاکستان قرار دارد که از طرف شرق و شمال شرق با شهرهای هنگو، اورکزئی و خیبر و از طرف جنوب شرق با وزیرستان شمالی همجوار است. | '''شیعیان پاراچنار'''، ابتدا باید گفت: '''پاراچنار'''، از مناطق زیبای [[پاکستان]] در نزدیکی مرز [[افغانستان]] است. منطقه پاراچنار در شمال غرب پاکستان قرار دارد که از طرف شرق و شمال شرق با شهرهای هنگو، اورکزئی و خیبر و از طرف جنوب شرق با وزیرستان شمالی همجوار است. [[مذهب شیعه|شیعیان]] در منطقه پاراچنار از قرن‌های چهارم و پنجم و از زمان حضور [[سیدابوالحسن فخر عالم]] ـ از نوادگان [[علی بن الحسین (زین العابدین)|امام سجاد(علیه‌السلام)]] در این منطقه حضور دارند. | ||
[[مذهب شیعه|شیعیان]] در منطقه پاراچنار از قرن‌های چهارم و پنجم و از زمان حضور [[سیدابوالحسن فخر عالم]] ـ از نوادگان [[علی بن الحسین (زین العابدین)|امام سجاد(علیه‌السلام)]] در این منطقه حضور دارند. | بیشتر مردم پاراچنار و روستاهای اطراف آن پیرو [[مذهب شیعه|مذهب تشیع]] هستند. این منطقه در دورۀ [[اسلام|اسلامی]]، نخست تحت استیلای [[غزنویان]] و سپس [[غوریان]] درآمد. سرانجام ضمیمۀ امپراتوری [[مغول|مغولان]] [[هند]] شد و به یکی از مهم‌ترین پایگاه‌های آنان بدل گشت. تحولات اخیر در منطقه شیعه‌نشین پاراچنار و خبر حمله [[تکفیری|تکفیری‌ها]] به مردم این منطقه در آستانه ایام عزاداری سید و سالار شهیدان [[حسین بن علی (سید الشهدا)|امام حسین(علیه‌السلام)]]، برخی نگرانی‌ها را به دنبال داشته است. | ||
بیشتر مردم پاراچنار و روستاهای اطراف آن پیرو [[مذهب شیعه|مذهب تشیع]] هستند. این منطقه در دورۀ [[اسلام|اسلامی]]، نخست تحت استیلای [[غزنویان]] و سپس [[غوریان]] درآمد. سرانجام ضمیمۀ امپراتوری [[مغول|مغولان]] [[هند]] شد و به یکی از مهم‌ترین پایگاه‌های آنان بدل گشت. | |||
تحولات اخیر در منطقه شیعه‌نشین پاراچنار و خبر حمله [[تکفیری|تکفیری‌ها]] به مردم این منطقه در آستانه ایام عزاداری سید و سالار شهیدان [[حسین بن علی (سید الشهدا)|امام حسین(علیه‌السلام)]]، برخی نگرانی‌ها را به دنبال داشته است. | |||
== بافت جمعیتی و مذهبی == | == بافت جمعیتی و مذهبی == | ||
| خط ۲۴: | خط ۲۲: | ||
== تاریخچه خشونت علیه شیعیان == | == تاریخچه خشونت علیه شیعیان == | ||
[[پرونده:شیعیان پاراپنار2.jpg|بی‌قاب|چپ]] | [[پرونده:شیعیان پاراپنار2.jpg|بی‌قاب|چپ]] | ||
شیعیان در منطقه پاراچنار از قرن‌های چهارم و پنجم و از زمان حضور [[سیدابوالحسن فخر عالم]] ـ از نوادگان [[علی بن الحسین (زین العابدین)|امام سجاد(علیه‌السلام)]] در این منطقه حضور دارند. ایشان همزمان با حمله [[سلطان محمود غزنوی]] به [[هند|هندوستان]] وارد پاراچنار شده بودند. علت درگیری همان است که از [[حجاز]] و [[عراق]] تا بقیه مناطق دنیا وجود داشته و گاهی این درگیری‌ها به جنگ‌های خونین تبدیل می‌شده است. این جنگ‌ها از زمانی وجود داشته که شیعیان اعتقادی به [[اسلام]] و [[تشیع سیاسی]] نداشتند و انگیزه‌های مخالفان صرفا اعتقادی بوده و هر وقت که دستشان رسیده به شیعیان تعرض کرده و | شیعیان در منطقه پاراچنار از قرن‌های چهارم و پنجم و از زمان حضور [[سیدابوالحسن فخر عالم]] ـ از نوادگان [[علی بن الحسین (زین العابدین)|امام سجاد(علیه‌السلام)]] در این منطقه حضور دارند. ایشان همزمان با حمله [[سلطان محمود غزنوی]] به [[هند|هندوستان]] وارد پاراچنار شده بودند. علت درگیری همان است که از [[حجاز]] و [[عراق]] تا بقیه مناطق دنیا وجود داشته و گاهی این درگیری‌ها به جنگ‌های خونین تبدیل می‌شده است. این جنگ‌ها از زمانی وجود داشته که شیعیان اعتقادی به [[اسلام]] و [[تشیع سیاسی]] نداشتند و انگیزه‌های مخالفان صرفا اعتقادی بوده و هر وقت که دستشان رسیده به شیعیان تعرض کرده و آنها را کشته و اموالشان را غارت کرده‌اند. پیش از تجزیه شبه‌جزیره هند در سال ۱۹۴۷ م، نیز، قبایل این منطقه هربار به بهانه مذهب، به جان یکدیگر می‌افتادند. این داستان در زمان حکمرانی [[بریتانیا|انگلیس]] بر هندوستان هم ادامه داشته است. جنگ‌ها در این منطقه از دهه 1960م، و به‌طور مشخص از سال 1961م، جدی‌تر و مرگ‌بارتر و هدفمندتر شده و هر [[جنگ]] یا تعرض و حملات بین راهی به شیعیان، به گونه‌ای انگیزه‌های جنگ‌های بعدی را فراهم کرده است. | ||
=== اولین کشتار === | === اولین کشتار === | ||
| خط ۳۰: | خط ۲۸: | ||
== دومین کشتار == | == دومین کشتار == | ||
دومین جنگ بزرگ در سال | دومین جنگ بزرگ در سال 1996 م، و همزمان با ورورد [[طالبان]] به کابل صورت گرفت که به بهانه آن تعداد زیادی از نیروهای رسمی دولت پاکستان وارد افغانستان شدند و در این جنگ بیش از 100 نفر از شیعیان به [[شهید|شهادت]] رسیدند و البته تلفات [[تروریسم|تروریست‌ها]] مانند سال 1987م چندین برابر شیعیان بود. | ||
=== بزرگترین جنگ === | === بزرگترین جنگ === | ||
بزرگترین و طولانی‌ترین جنگ در پاراچنار در سال | بزرگترین و طولانی‌ترین جنگ در پاراچنار در سال 2007 م، رخ داد. این جنگ بعد از حمله [[ایالات متحده آمریکا|آمریکا]] به [[افغانستان]] در اوائل دهه 2000 م، و انحلال دولت [[طالبان]] در آن کشور ـ و به تبع ـ فرار [[القاعده]] و عرب افغان‌ها و تروریست‌های پاکستانی از افغانستان به [[پاکستان]] رخ داد. در آن دوره عملیات‌های بزرگ تروریستی در پاکستان انجام شد و طالبان پاکستانی به وجود آمد و باز هم هدف کوچاندن شیعیان بود و حتی به گفته برخی نظامیان در حال خدمت در منطقه ناآرام «سوات» چادرهایی با نام «کمپ پاراچنار» در اختیار نظامیان قرار گرفته بود که قرار بود مورد استفاده قرار بگیرد که مقاومت مردم این منطقه باعث ناکامی مجدد این توطئه شده بود. در جنگ سال 2007 م، ناتو در آن سوی مرز مستقر بود و از این برنامه حمایت می‌کرد. | ||
در این جنگ ـ بر اثر مقاومت مردم ـ کار به جایی رسید که ارتش پاکستان و [[ناتو]] هم به این نتیجه رسیدند برای نابودی برخی مراکز [[تروریسم|ترور]] در منطقه کُرّم سفلی، باید به شیعیان پاراچنار کمک کنند و افسران ارتش به تماشای عملیات شیعیان می‌نشستند. البته کمک‌های ناتو پذیرفته نشد و مقداری سلاح از طرف ارتش پاکستان مورد استفاده قرار گرفت. در کُرم سفلی مراکز آموزش عملیات انتحاری به دست شیعیان نابود شد و [[ابولیث اللیبی]]، که مرد شماره چهار [[القاعده]] بود، کشته شد. [[امیر طالبان کُرم]]، در همان منطقه کشته شد و البته در خود پاراچنار تعداد زیادی عرب و سودانی و فرانسوی و چچنی و... نیز کشته شدند و ارتش آنها را در مناطق نظامی و در گورهای دسته‌جمعی دفن کرد. اجساد تعدادی از اعضاء القاعده را ـ که در [[مسجد]] کشته شده بودند ـ با بالگرد به اسلام‌آباد منتقل کردند تا بگویند که اینها اعضاء القاعده هستند و توسط ارتش به هلاکت رسیده‌اند و کمک‌های آمریکایی را جذب کنند، چون قول داده بودند با القاعده مبارزه کنند؛ البته این سؤال در جای خود بی پاسخ مانده که آنها را چه کسی به مرکز پاراچنار منتقل کرده بود و دلیل این کار چه بوده است؟ | در این جنگ ـ بر اثر مقاومت مردم ـ کار به جایی رسید که ارتش پاکستان و [[ناتو]] هم به این نتیجه رسیدند برای نابودی برخی مراکز [[تروریسم|ترور]] در منطقه کُرّم سفلی، باید به شیعیان پاراچنار کمک کنند و افسران ارتش به تماشای عملیات شیعیان می‌نشستند. البته کمک‌های ناتو پذیرفته نشد و مقداری سلاح از طرف ارتش پاکستان مورد استفاده قرار گرفت. در کُرم سفلی مراکز آموزش عملیات انتحاری به دست شیعیان نابود شد و [[ابولیث اللیبی]]، که مرد شماره چهار [[القاعده]] بود، کشته شد. [[امیر طالبان کُرم]]، در همان منطقه کشته شد و البته در خود پاراچنار تعداد زیادی عرب و سودانی و فرانسوی و چچنی و... نیز کشته شدند و ارتش آنها را در مناطق نظامی و در گورهای دسته‌جمعی دفن کرد. اجساد تعدادی از اعضاء القاعده را ـ که در [[مسجد]] کشته شده بودند ـ با بالگرد به اسلام‌آباد منتقل کردند تا بگویند که اینها اعضاء القاعده هستند و توسط ارتش به هلاکت رسیده‌اند و کمک‌های آمریکایی را جذب کنند، چون قول داده بودند با القاعده مبارزه کنند؛ البته این سؤال در جای خود بی پاسخ مانده که آنها را چه کسی به مرکز پاراچنار منتقل کرده بود و دلیل این کار چه بوده است؟ | ||