۲۰٬۵۸۸
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۲۰: | خط ۲۰: | ||
شغل شیعیان منطقه کشاورزی و برخی هم دامداری و باغداری است و بسیاری از جوانان به دلیل وجود مدارس فراوان غیر دولتی در کنار مدارس دولتی و در نتیجه سطح سواد بهتر نسبت به سایر مناطق قبائلی، در نهادها و ادارات دولتی مشغول کار هستند و بسیاری به سطوح عالی مشاغل دولتی در شهرهای مختلف و مرکز دست می‌یابند، که البته چون منطقه کوهستانی است، کشاورزی و مشاغل دولتی برای تأمین نیازهای اقتصادی کافی نیست، بنابراین بسیاری از مردان منطقه در شیخ‌نشین‌های حاشیه [[خلیج فارس]]، استرالیا و [[اروپا|کشورهای اروپا]] مشغول کار هستند که البته وجودشان در [[اروپا]] هنوز خیلی برجستگی ندارد، اما در شیخ‌نشین‌ها و [[استرالیا]] حضور نمایان‌تری دارند. | شغل شیعیان منطقه کشاورزی و برخی هم دامداری و باغداری است و بسیاری از جوانان به دلیل وجود مدارس فراوان غیر دولتی در کنار مدارس دولتی و در نتیجه سطح سواد بهتر نسبت به سایر مناطق قبائلی، در نهادها و ادارات دولتی مشغول کار هستند و بسیاری به سطوح عالی مشاغل دولتی در شهرهای مختلف و مرکز دست می‌یابند، که البته چون منطقه کوهستانی است، کشاورزی و مشاغل دولتی برای تأمین نیازهای اقتصادی کافی نیست، بنابراین بسیاری از مردان منطقه در شیخ‌نشین‌های حاشیه [[خلیج فارس]]، استرالیا و [[اروپا|کشورهای اروپا]] مشغول کار هستند که البته وجودشان در [[اروپا]] هنوز خیلی برجستگی ندارد، اما در شیخ‌نشین‌ها و [[استرالیا]] حضور نمایان‌تری دارند. | ||
== | == تاریخچۀ خشونت علیه شیعیان == | ||
[[پرونده:شیعیان پاراپنار2.jpg|بی‌قاب|چپ]] | [[پرونده:شیعیان پاراپنار2.jpg|بی‌قاب|چپ]] | ||
شیعیان در منطقه پاراچنار از قرن‌های چهارم و پنجم و از زمان حضور [[سید ابوالحسن فخر عالم]] ـ از نوادگان [[علی بن الحسین (زین العابدین)|امام سجاد (علیه‌السلام)]] در این منطقه حضور دارند. ایشان همزمان با حمله [[سلطان محمود غزنوی]] به [[هند|هندوستان]] وارد پاراچنار شده بودند. علت درگیری همان است که از [[حجاز]] و [[عراق]] تا بقیه مناطق دنیا وجود داشته و گاهی این درگیری‌ها به جنگ‌های خونین تبدیل می‌شده است. این جنگ‌ها از زمانی وجود داشته که شیعیان اعتقادی به [[اسلام]] و [[تشیع سیاسی]] نداشتند و انگیزه‌های مخالفان صرفا اعتقادی بوده و هر وقت که دستشان رسیده به شیعیان تعرض کرده و آنها را کشته و اموالشان را غارت کرده‌اند. پیش از تجزیه شبه‌جزیره هند در سال ۱۹۴۷ م، نیز، قبایل این منطقه هربار به بهانه مذهب، به جان یکدیگر می‌افتادند. این داستان در زمان حکمرانی [[بریتانیا|انگلیس]] بر هندوستان هم ادامه داشته است. جنگ‌ها در این منطقه از دهه 1960م، و به‌طور مشخص از سال 1961م، جدی‌تر و مرگ‌بارتر و هدفمندتر شده و هر [[جنگ]] یا تعرض و حملات بین راهی به شیعیان، به گونه‌ای انگیزه‌های جنگ‌های بعدی را فراهم کرده است. | شیعیان در منطقه پاراچنار از قرن‌های چهارم و پنجم و از زمان حضور [[سید ابوالحسن فخر عالم]] ـ از نوادگان [[علی بن الحسین (زین العابدین)|امام سجاد (علیه‌السلام)]] در این منطقه حضور دارند. ایشان همزمان با حمله [[سلطان محمود غزنوی]] به [[هند|هندوستان]] وارد پاراچنار شده بودند. علت درگیری همان است که از [[حجاز]] و [[عراق]] تا بقیه مناطق دنیا وجود داشته و گاهی این درگیری‌ها به جنگ‌های خونین تبدیل می‌شده است. این جنگ‌ها از زمانی وجود داشته که شیعیان اعتقادی به [[اسلام]] و [[تشیع سیاسی]] نداشتند و انگیزه‌های مخالفان صرفا اعتقادی بوده و هر وقت که دستشان رسیده به شیعیان تعرض کرده و آنها را کشته و اموالشان را غارت کرده‌اند. پیش از تجزیه شبه‌جزیره هند در سال ۱۹۴۷ م، نیز، قبایل این منطقه هربار به بهانه مذهب، به جان یکدیگر می‌افتادند. این داستان در زمان حکمرانی [[بریتانیا|انگلیس]] بر هندوستان هم ادامه داشته است. جنگ‌ها در این منطقه از دهه 1960م، و به‌طور مشخص از سال 1961م، جدی‌تر و مرگ‌بارتر و هدفمندتر شده و هر [[جنگ]] یا تعرض و حملات بین راهی به شیعیان، به گونه‌ای انگیزه‌های جنگ‌های بعدی را فراهم کرده است. | ||
| خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
در این جنگ ـ بر اثر مقاومت مردم ـ کار به جایی رسید که ارتش پاکستان و [[ناتو]] هم به این نتیجه رسیدند برای نابودی برخی مراکز [[تروریسم|ترور]] در منطقه کُرّم سفلی، باید به شیعیان پاراچنار کمک کنند و افسران ارتش به تماشای عملیات شیعیان می‌نشستند. البته کمک‌های ناتو پذیرفته نشد و مقداری سلاح از طرف ارتش پاکستان مورد استفاده قرار گرفت. در کُرم سفلی مراکز آموزش عملیات انتحاری به دست شیعیان نابود شد و [[ابولیث اللیبی]]، که مرد شماره چهار [[القاعده]] بود، کشته شد. [[امیر طالبان کُرم]]، در همان منطقه کشته شد و البته در خود پاراچنار تعداد زیادی عرب و سودانی و فرانسوی و چچنی و ... نیز کشته شدند و ارتش آنها را در مناطق نظامی و در گورهای دسته‌جمعی دفن کرد. اجساد تعدادی از اعضای [[القاعده]] را ـ که در [[مسجد]] کشته شده بودند ـ با بالگرد به اسلام‌آباد منتقل کردند تا بگویند که اینها اعضای القاعده هستند و توسط ارتش به هلاکت رسیده‌اند و کمک‌های آمریکایی را جذب کنند، چون قول داده بودند با القاعده مبارزه کنند؛ البته این سؤال در جای خود بی‌پاسخ مانده که آنها را چه کسی به مرکز پاراچنار منتقل کرده بود و دلیل این کار چه بوده است؟ | در این جنگ ـ بر اثر مقاومت مردم ـ کار به جایی رسید که ارتش پاکستان و [[ناتو]] هم به این نتیجه رسیدند برای نابودی برخی مراکز [[تروریسم|ترور]] در منطقه کُرّم سفلی، باید به شیعیان پاراچنار کمک کنند و افسران ارتش به تماشای عملیات شیعیان می‌نشستند. البته کمک‌های ناتو پذیرفته نشد و مقداری سلاح از طرف ارتش پاکستان مورد استفاده قرار گرفت. در کُرم سفلی مراکز آموزش عملیات انتحاری به دست شیعیان نابود شد و [[ابولیث اللیبی]]، که مرد شماره چهار [[القاعده]] بود، کشته شد. [[امیر طالبان کُرم]]، در همان منطقه کشته شد و البته در خود پاراچنار تعداد زیادی عرب و سودانی و فرانسوی و چچنی و ... نیز کشته شدند و ارتش آنها را در مناطق نظامی و در گورهای دسته‌جمعی دفن کرد. اجساد تعدادی از اعضای [[القاعده]] را ـ که در [[مسجد]] کشته شده بودند ـ با بالگرد به اسلام‌آباد منتقل کردند تا بگویند که اینها اعضای القاعده هستند و توسط ارتش به هلاکت رسیده‌اند و کمک‌های آمریکایی را جذب کنند، چون قول داده بودند با القاعده مبارزه کنند؛ البته این سؤال در جای خود بی‌پاسخ مانده که آنها را چه کسی به مرکز پاراچنار منتقل کرده بود و دلیل این کار چه بوده است؟ | ||
== دلیل | == دلیل کینه‌ورزی == | ||
برخی شخصیت‌های شیعه هم به سبب ملاحظاتی گفتند که این درگیری‌ها، قبائلی و قومی و بر سر کوه و زمین بوده است، که چنین چیزی وجود نداشته و مردم پاراچنار با قبائل سایر مناطق پاکستان و عرب‌ها و القاعده و... هیچ اختلاف و نزاع ارضی و قبائلی نداشتند! اصل ماجرا [[مذهب شیعه|شیعه]] بودن مردم این منطقه بوده و هست و اصل ماجرا ارتباط معنوی بسیار قوی این منطقه با [[جمهوری اسلامی ایران]] است که حتی تعدادی از مردم آن در سال‌های دور هم به [[جمهوری اسلامی ایران|ایران]] خدمت کردند و وارد ارتش ایران شدند و احفاد و اولادشان هم اکنون در [[مازندران]] و [[شهر نکا]] و غیره حضور دارند. اصل ماجرا این است که پاراچنار را ایران کوچک می‌نامند و هنگامی که برخی ایرانیان به این منطقه می‌آیند فکر می‌کنند به یکی از شهرهای ایران سفر کرده‌اند. اصل ماجرا این است که هم دولت پاکستان و هم دولت‌های فرامنطقه‌ای فکر می‌کنند پاراچنار یک پایگاه ایرانی است و هنگامی که شیعیان در [[جنگ]] 5 ساله موفقیت بزرگی به‌دست می‌آوردند، دشمنانشان شایعه می‌کردند که نیروهای ایرانی در کنار [[مذهب شیعه|شیعیان]] می‌جنگند. | برخی شخصیت‌های شیعه هم به سبب ملاحظاتی گفتند که این درگیری‌ها، قبائلی و قومی و بر سر کوه و زمین بوده است، که چنین چیزی وجود نداشته و مردم پاراچنار با قبائل سایر مناطق پاکستان و عرب‌ها و القاعده و... هیچ اختلاف و نزاع ارضی و قبائلی نداشتند! اصل ماجرا [[مذهب شیعه|شیعه]] بودن مردم این منطقه بوده و هست و اصل ماجرا ارتباط معنوی بسیار قوی این منطقه با [[جمهوری اسلامی ایران]] است که حتی تعدادی از مردم آن در سال‌های دور هم به [[جمهوری اسلامی ایران|ایران]] خدمت کردند و وارد ارتش ایران شدند و احفاد و اولادشان هم اکنون در [[مازندران]] و [[شهر نکا]] و غیره حضور دارند. اصل ماجرا این است که پاراچنار را ایران کوچک می‌نامند و هنگامی که برخی ایرانیان به این منطقه می‌آیند فکر می‌کنند به یکی از شهرهای ایران سفر کرده‌اند. اصل ماجرا این است که هم دولت پاکستان و هم دولت‌های فرامنطقه‌ای فکر می‌کنند پاراچنار یک پایگاه ایرانی است و هنگامی که شیعیان در [[جنگ]] 5 ساله موفقیت بزرگی به‌دست می‌آوردند، دشمنانشان شایعه می‌کردند که نیروهای ایرانی در کنار [[مذهب شیعه|شیعیان]] می‌جنگند. | ||
== | == شیعه‌کشی این روزها == | ||
در پاراچنار یک بار دیگر درگیری فرقه‌ای به اوج خود رسیده است. این بار دوباره تحریک طالبان پاکستان از افغانستان به کمک تکفیری‌های داخلی رسیدند و درحال کشتار شیعیان این منطقه هستند. | در پاراچنار یک بار دیگر درگیری فرقه‌ای به اوج خود رسیده است. این بار دوباره تحریک طالبان پاکستان از افغانستان به کمک تکفیری‌های داخلی رسیدند و درحال کشتار شیعیان این منطقه هستند. | ||
| خط ۶۰: | خط ۶۰: | ||
رخدادهای [[تروریسم|تروریستی]] توسط عناصر تکفیری و فرقه‌گرا که در سال‌های اخیر غیرنظامیان بی‌دفاع در این منطقه را قربانی کرد، باعث شده است تا محدودیت‌های سختی در پاراچنار اعمال شود. | رخدادهای [[تروریسم|تروریستی]] توسط عناصر تکفیری و فرقه‌گرا که در سال‌های اخیر غیرنظامیان بی‌دفاع در این منطقه را قربانی کرد، باعث شده است تا محدودیت‌های سختی در پاراچنار اعمال شود. | ||
== | == محکوم کردن حمله به شیعیان پاراچنار == | ||
[[پرونده:سخنگوی وزارت خارجه.webp|250px|بی‌قاب|چپ]] | [[پرونده:سخنگوی وزارت خارجه.webp|250px|بی‌قاب|چپ]] | ||
سخنگوی وزارت امور | سخنگوی وزارت امور خارجۀ [[جمهوری اسلامی ایران|ایران]] حملۀ مسلحانۀ گروه‌های [[تکفیری]] و افراطی به [[مذهب شیعه|شیعیان]] منطقۀ [[پاراچنار]] [[پاکستان]] را که به [[شهید|شهادت]] و مجروح شدن ده‌ها نفر منجر شد، به شدت محکوم کرد. سخنگوی وزارت امور خارجه حمله مسلحانه گروه‌های تکفیری و افراطی به شیعیان منطقه پاراچنار پاکستان را که به شهادت و مجروح شدن ده‌ها نفر منجر شد، به شدت محکوم کرد. | ||
سخنگوی وزارت امور خارجه حمله مسلحانه گروه‌های تکفیری و افراطی به شیعیان منطقه پاراچنار پاکستان را که به شهادت و مجروح شدن ده‌ها نفر منجر شد، به شدت محکوم کرد. | |||
کنعانی تصریح کرد: این اقدام جنایتکارانه قلب همه [[مسلمان|مسلمانان]] را اندوهگین ساخت و ضمن نمایش مظلومیت مردم منطقه یادشده، ماهیت جنایتکارانه جریانات تکفیری و ضرورت مبارزه هماهنگ، ریشه‌ای و مقتدرانه با این گروهک‌ها را آشکار نمود. | کنعانی تصریح کرد: این اقدام جنایتکارانه قلب همه [[مسلمان|مسلمانان]] را اندوهگین ساخت و ضمن نمایش مظلومیت مردم منطقه یادشده، ماهیت جنایتکارانه جریانات تکفیری و ضرورت مبارزه هماهنگ، ریشه‌ای و مقتدرانه با این گروهک‌ها را آشکار نمود. | ||