جنگ 33 روزه 2006: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۰: خط ۱۰:
| پیامدها = {{فهرست جعبه افقی |شکست [[رژیم صهیونیستی|اسرائیل]]،| و آتش‌بس با پذیرش قطعنامه ۱۷۰۱ شورای امنیت|}}   
| پیامدها = {{فهرست جعبه افقی |شکست [[رژیم صهیونیستی|اسرائیل]]،| و آتش‌بس با پذیرش قطعنامه ۱۷۰۱ شورای امنیت|}}   
}}
}}
'''جنگ 33 روزه،''' که دربین عرب‌ها به '''«جنگ تموز»''' و [[رژیم صهیونیستی|اسرائیلی‌ها]] به '''«جنگ ژوئیه»''' معروف شد، نبردی بود که اسرائیل در ظاهر به بهانه دستگیری دو سرباز صهیونیست در عملیات الوعد الصادق در 12 ژوئیه سال 2006 م،  و در حقیقت با هدف از بین بردن استعدادهای نظامی [[حزب الله لبنان|حزب‌الله لبنان]] برای همیشه، خلع سلاح مقاومت اسلامی در [[لبنان]]، حذف توان عرض اندام  مقاومت اسلامی در عرصه سیاسی، تضعیف حزب‌الله لبنان و از بین بردن آن به عنوان یکی از موانع اصلی بر سر اجرای پروژه خاورمیانه بزرگ، با حمایت [[بریتانیا|انگلیس]]، [[فرانسه]] و [[ایالات متحده آمریکا|آمریکا]]، شروع کرد. این جنگ از ۱۲ جولای سال 2006 م،  تا ۱۴ آگوست سال ۲۰۰۶ م، برابر با ۲۱ تیرماه سال 1385 ش تا ۲۳ مردادماه سال 1385  ش، به مدت 33 روز، در شمال اراضی اشغالی ادامه یافت. با طولانی‌شدن روند جنگ ۳۳ روزه، سربازان و شهروندان [[رژیم صهیونیستی|صهیونیست]] با از دست دادن روحیه خود، توان ادامه جنگ با مقاومت [[لبنان]] را از دست دادند و بازیگرانی همچون آمریکا و [[سازمان ملل متحد]] برای نجات تل‌آویو دست به کار شدند و با تشدید فشارها بر دولت لبنان و صدور قطعنامه ۱۷۰۱ شورای امنیت زمینه پایان جنگ را فراهم کردند. شکست پروژه انهدام توان موشکی حزب‌الله، زمین‌گیر شدن تانک مرکاوا، شکست دکترین «بن گورین» و شکست طرح خاورمیانه بزرگ از جمله مهمترین دستاوردهای این جنگ برای [[حزب الله لبنان]]، به لرزه افتادن ساختار نظامی [[رژیم صهیونیستی|اسرائیل]] از درون، متزلزل شدن اعتماد مردم اسرائیل به ارتش، رهبران سیاسی اسرائیل و پیدایش بحران رهبری سیاسی در اسرائیل، درک محدودیت قدرت اسرائیل از سوی سران سیاسی و نظامی این کشور و مطرح شدن دوباره سؤال درباره‌ وجود و بقای اسرائیل از مهمترین دستاوردهای این نبرد برای [[رژیم صهیونیستی|اسرائیل]] بود
'''جنگ 33 روزه،''' که دربین لبنانی‌ها به '''«جنگ تموز»''' و [[رژیم صهیونیستی|اسرائیلی‌ها]] به '''«جنگ ژوئیه»''' معروف شد، نبردی بود که اسرائیل در ظاهر به بهانه دستگیری دو سرباز صهیونیست در عملیات الوعد الصادق در 12 ژوئیه سال 2006 م،  و در حقیقت با هدف از بین بردن استعدادهای نظامی [[حزب الله لبنان|حزب‌الله لبنان]] برای همیشه، خلع سلاح مقاومت اسلامی در [[لبنان]]، حذف توان عرض اندام  مقاومت اسلامی در عرصه سیاسی، تضعیف حزب‌الله لبنان و از بین بردن آن به عنوان یکی از موانع اصلی بر سر اجرای پروژه خاورمیانه بزرگ، با حمایت [[بریتانیا|انگلیس]]، [[فرانسه]] و [[ایالات متحده آمریکا|آمریکا]]، شروع کرد. این جنگ از ۱۲ جولای سال 2006 م،  تا ۱۴ آگوست سال ۲۰۰۶ م، برابر با ۲۱ تیرماه سال 1385 ش تا ۲۳ مردادماه سال 1385  ش، به مدت 33 روز، در شمال اراضی اشغالی ادامه یافت. با طولانی‌شدن روند جنگ ۳۳ روزه، سربازان و شهروندان [[رژیم صهیونیستی|صهیونیست]] با از دست دادن روحیه خود، توان ادامه جنگ با مقاومت [[لبنان]] را از دست دادند و بازیگرانی همچون آمریکا و [[سازمان ملل متحد]] برای نجات تل‌آویو دست به کار شدند و با تشدید فشارها بر دولت لبنان و صدور قطعنامه ۱۷۰۱ شورای امنیت زمینه پایان جنگ را فراهم کردند. شکست پروژه انهدام توان موشکی حزب‌الله، زمین‌گیر شدن تانک مرکاوا، شکست دکترین «بن گورین» و شکست طرح خاورمیانه بزرگ از جمله مهمترین دستاوردهای این جنگ برای [[حزب الله لبنان]]، به لرزه افتادن ساختار نظامی [[رژیم صهیونیستی|اسرائیل]] از درون، متزلزل شدن اعتماد مردم اسرائیل به ارتش، رهبران سیاسی اسرائیل و پیدایش بحران رهبری سیاسی در اسرائیل، درک محدودیت قدرت اسرائیل از سوی سران سیاسی و نظامی این کشور و مطرح شدن دوباره سؤال درباره‌ وجود و بقای اسرائیل از مهمترین دستاوردهای این نبرد برای [[رژیم صهیونیستی|اسرائیل]] بود


==زمان و مکان==
==زمان و مکان==
confirmed
۵٬۸۳۵

ویرایش