۲۲٬۰۶۹
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
<div class="wikiInfo"> [[پرونده:آیت الله خامنه ای.jpg|بیقاب|چپ]] | <div class="wikiInfo"> [[پرونده:آیت الله خامنه ای.jpg|بیقاب|چپ]] | ||
کنفرانس وحدت اسلامی.jpg | |||
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | ||
|زبان | |زبان | ||
خط ۲۳: | خط ۲۴: | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
'''نخستین کنفرانس بینالمللی وحدت اسلامی'''، در سال 1365 ش و با اعلام نامگذاری 12 تا 17 ربیع الاول به عنوان هفته وحدت و به مناسبت میلاد پربرکت [[محمد بن عبدالله (خاتم الانبیا)|پیامبر اسلام]] [[محمد بن عبدالله (خاتم الانبیا)|حضرت محمد مصطفی (صلیالله علیه وآله)]] در جمع کارگزاران دولت [[جمهوری اسلامی ایران]] و میهمانان [[کنفرانس بینالمللی وحدت اسلامی|کنفرانس بینالمللی وحدت اسلامی]] توسط سازمان تبلیغات اسلامی برگزار شد. سخنران آیین افتتاحیۀ این دوره، [[سید علی حسینی خامنهای|حضرت آیتاللهالعظمی امام خامنهای]] بود. ایشان دو نقطه اساسی، رفع اختلافات، درگیریها و کارشکنیها، و وحدت در جهت حاکمیت اسلام را در مسأله وحدت اسلامی حائز اهمیت دانستند و تشکیل حکومت اسلامی در ایران را مصداق تایید کننده امکان حاکمیت اسلام برشمردند. همچنین ایشان مجادله و مناقشه برادرانه را عاملی برای وحدت و پیدا کردن راه حق دانسته و افزودند: اگر در جوامع و کشورهای اسلامی، علما، روشنفکران، متفکران و بزرگان و [[پیشگامان وحدت اسلامی|پیشگامان وحدت]]، جهت حرکتشان به سمت حاکمیت اسلام باشد، این حرکت، حرکت موفقی است؛ والا اگر اینطور نباشد و در مقابل حاکمیت طواغیت و [[کافر|کفار]] و حکومتهای سرسپرده و بی عُرضه، تابع و تسلیم باشند، معلوم است که وحدت تضمینی نخواهد داشت. | '''نخستین کنفرانس بینالمللی وحدت اسلامی'''، در سال 1365 ش و با اعلام نامگذاری 12 تا 17 ربیع الاول به عنوان هفته وحدت و به مناسبت میلاد پربرکت [[محمد بن عبدالله (خاتم الانبیا)|پیامبر اسلام]] [[محمد بن عبدالله (خاتم الانبیا)|حضرت محمد مصطفی (صلیالله علیه وآله)]] در جمع کارگزاران دولت [[جمهوری اسلامی ایران]] و میهمانان [[کنفرانس بینالمللی وحدت اسلامی|کنفرانس بینالمللی وحدت اسلامی]] توسط سازمان تبلیغات اسلامی برگزار شد. سخنران آیین افتتاحیۀ این دوره، [[سید علی حسینی خامنهای|حضرت آیتاللهالعظمی امام خامنهای]] بود. ایشان دو نقطه اساسی، رفع اختلافات، درگیریها و کارشکنیها، و وحدت در جهت حاکمیت اسلام را در مسأله وحدت اسلامی حائز اهمیت دانستند و تشکیل حکومت اسلامی در ایران را مصداق تایید کننده امکان حاکمیت اسلام برشمردند. همچنین ایشان مجادله و مناقشه برادرانه را عاملی برای وحدت و پیدا کردن راه حق دانسته و افزودند: اگر در جوامع و کشورهای اسلامی، علما، روشنفکران، متفکران و بزرگان و [[پیشگامان وحدت اسلامی|پیشگامان وحدت]]، جهت حرکتشان به سمت حاکمیت اسلام باشد، این حرکت، حرکت موفقی است؛ والا اگر اینطور نباشد و در مقابل حاکمیت طواغیت و [[کافر|کفار]] و حکومتهای سرسپرده و بی عُرضه، تابع و تسلیم باشند، معلوم است که وحدت تضمینی نخواهد داشت. | ||